ประวัติและวัฒนธรรมของชาวมอญ : หน้า 48/98

ดังนั้น ในการค้นหาคัมภีร์พระไตรปิฏกใบลานอักษร ม้า ผู้สำรวจจึงได้ค้นเรื่องราวประวัติศาสตร์เพื่อสืบหาค รองรอยแห่งอายุธรรมพุทธศาสนาควบคู่ไปด้วย ทำให้ ได้พบเรื่องราวที่เชื่อมโยงกับชุมชนหลายเขตตลอดผ่านผู้เคย ตั้งรากบนดินแดนนี้เมื่อหลายพันปีมา บางเขือชาต มีความเกี่ยวเนื่องกับพระพุทธศาสนาย้อนกลับไปถึงสมัย พุทธกาลครั้งพระบรมศาสตัดยังมีพระชนม์ชีพอยู่ ความรุ่งเรืองด้านภาษาและวัฒนธรรมของบางเขือชาต ยังส่งผลมาจึงสังคมเมียนมาในปัจจุบัน ดังเนื่องราว ของชาวมอญซึ่งเป็นชนชาติแรกที่สถาปนาอาณาจักร อันรุ่งเรืองในดินแดนแถบนั้น ซึ่งปรากฏในรอยขาดนกกระ พระวีนัยปูลำที่ ๕ มหาวรรค ภาค ๑ สรุปความ ไว้ว่า ตัวอาจารามขององค์พระมงคลบารมีที่สามารถ นำมาใช้เทียบเคียงกับอักษรมอญบนแผ่นลาน ฯ ขณะทีสร็เด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ ประทับองค์อิมดิสุข ณ คงไมธายตนะ หลังจากกัสสุเป็นเวลา ๗ สัปดาห์ ขณะนั้น มีกบขบวนรถเทียวนพ่อค้าประมาณ ๕๐๐ เล่ม นำ โดยพ่อค้า ๑ พี่น้องนามว่า กุสุสะและภักสะ เดินทางจากกากสนจนป ยังมัณฑมัมิประเทศ เพื่อค้าขาย ทั้งสองได้ลูกลามยุ้งสัตว์ก่อน และบ้างสัตว์ผสม ซึ่งเป็นพระระยาทรว์มังแรก หลังจากกัสสุร ษ์ หลังจากได้พึ่งพระธรร มเทวดา จากพระพุทธองค์แล้ว พ่อค้าขบวนองกบึ้งโหว ก็บังเกิดความโล่งใจ ประกาศตนเป็นอุบาล ยิ่งเอาพระพุทธเจ้าและพระธรรมเป็นที่พึ่ง นับเป็นปฐมอุบาลคุณผู้อื่น จึงเรียกว่า ทวาทิจคู่แรกของโลก เพราะในเวลานั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพิ่งตรัสรู้ได้เพียงไม่นาน และยังไม่ได้ประกาศศาสนา จึงยังไม่มีพระสม เกิดขึ้น อุบาลชาวมอญทั้งสองจึงยึดเพียง พระพุทธเจ้าและพระธรรมเป็นสรณะเท่านั้น