การสร้างบุญและการอุทิศเพื่ออนาคตที่ดี : หน้า 71/98

ได้รับอุทิศก, ดิฉันได้ถวายบำแก้กันผู้มานพักที่บ้านา ดิฉันเป็นคนไมม่ักโกธ แต่จะถูกพอแม่ของสามิโกธคืองด่าราษฏร์ไม่โกรธตอบได้ทำการปรนนิบัติดูแลท่านทั้งสองด้วยความเคารพโดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อย ยากทพคิดอขงคัดไปบอกว่า ดิฉันได้ถวายข้าวเจือด้วยน้ำมนต์กินก็ออกนิวยบนบาด, ดิฉันได้ถวายพัดลมถวายร่ม ถิ่น เมื่อท่านอาจารย์ถามเทพนารู้ครบทั้ง ๖ ท่านแล้ว ก็ทูลท้าวสักว่่า "วันนี้ข้าพเจ้ามาดแล้ว เป็นบุญของข้าพเจ้าที่ได้เห็นเทพอดีตนทั้งหมด ที่มีรังผิวพรรณน่ารักใคร่ ทังได้ฟังหน้าไปสวยรัญจรรำเคารพจากเทพอดีตเหล่านั้นด้วย ต่อไปข้าพเจ้าก็ทำบุญอุทิศกให้ัง ๆ ขึ้นไป ด้วยการใหทาน ด้วยการประพฤติดีงามเสมอ ด้วยการสำรวม ด้วยการฝึกตน" วิมาณซึ่งเป็นของเฉพาะตนนั้น หากใครไม่ได้ส่งบุญเอาไว้ เมื่อตายไปแล้วจะเข้าไปออกศัยอยู่ในนามของคนอื่นก็ไม่ได้ ผู้ที่ไม่ได้ทำบุญเอาไว้ คะละโลกแล้ว จะกลายเป็นสมภารเสือกลออย่างโดยไม่มีมาสิ่งสติบางทีต้องอาศัยศาลเจ้าเล็ก ๆ เป็นที่อาศัย ดังนั้น เราจึงต้องเป็นเจ้าของทิพยามนด้วยตัวของเราเอง เมื่อเราส่งสมบุญได้ไว้บุญนี้ไม่ด้ายไปไหน จะกลืนเป็นดวงบุญติดอยู่กลางกายของทุก ๆ กาย ก่อเกิดเป็นรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ รอคอย วันเวลาที่สมควรจะให้ผล ขอให้ทุกท่านเชื่อมันในบุญและมั่นสังสมบุญ เพราะการส่งบุญคือการเตรียมตัวเดินทางสู่อดุลภูมิที่ดีที่สุด บุญจะได้หนุนให้เราประสบความสุขและความสำเร็จทั้งในเบื้องต้นและทุกภูมิกษ์ จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม