ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลวงพ่ออดีตปัญหา
เรื่อง : หลวงพ่อกับติฏิชีวา
การเดินดูดงค์ของประเทศไทยในอดีตมีภูมิหลังความเป็นมาอย่างไร ?
คำตอบ
เรื่องการถือดูดงค์หรือการอยู่ดูดงค์นั้น “ก้าวไปในรอยบูญ” ซึ่งเป็นหนังสือที่พิมพ์เพื่อมีมาก่อนหน้าแล้วตั้งแต่สมัยพุทธกาล เมื่อพระพุทธศาสนาแพร่ขยายไปทั่วโลก การเดินดูดงค์แต่ละภูมิภาคก็มีการประกอบพิธีกรรมให้เหมาะสมกับประเพณีของท้องถิ่น ให้เหมาะสมกับภูมิปัญญาของท้องถิ่นนั้น ๆ ภูมิภาคนั้น ๆ ประเทศนั้น ๆ
ในประเทศไทยของเราก็มีการปรับวิธีเดินดูดง์อย่างเหมาะสมสำหรับพระใหม่และพระเดิมที่ต้องอบรมดูแลศิษย์ลูกหลวงทั้งพระเณรเณรถึงที่ตั้งใจปฏิพิจารณากันตลอดชีวิตโดยปรับปรุงให้เหมาะสมกับภูมิภาคในประเทศไทยตลอดระยะเวลานานปีที่ผ่านมา
พระเดชพระคุณพระเทพสุวรรณโมลี (สังสิริโณ), เจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี (ปัจจุบันคือ พระธรรมภูมิงคาล ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี) เคยเล่าไว้ในหนังสือ
"ก้าวไปในรอยบูญ" ซึ่งเป็นหนังสือที่พิมพ์เพื่อแสดงมุขิตติในวาระอายุครบ 80 ปีของท่าน ท่านเล่าถึงประเพณีเดินดูดงค์ในประเทศไทยเมื่อ 60 ปีแล้วในยุคที่ท่านบวชพระแรก พระเณรพระคุณหลวงพ่อกล่าวว่า สมัยนั้นประเพณีนี้ต้องบอายอย่างน้อย 1 พระฯ มีไม่เก่า 1 วัน หรือ 10 วัน เมื่อออพรรษา รับกฐินแล้ว ถ้าถึงไม่สึก พอสอบนักธรรมสำเร็จก็เริ่มดูดงค์ไปพระพุทธบา จังหวัดสระบุรี หรือพระแท่นดงรัง จังหวัดกาญจนบุรี ครั้งนั้น เมื่อสอบนักธรรมแล้ว พระเดชพระคุณหลวงพ่อกลับไปอยู่ที่วัดท่าไชย(ต.หัวโพธิ์ อ.องพ่นาง จ.สุพรรณบุรี) ซึ่งเป็นวัดบ้านเกิดของท่าน ตอนนั้นพระวัดท่าไชย 2 รูป กำลังเตรียมตัวเดินดูดงค์ แต่ไม่รู้ว่าการเดินดูดงค์เป็นอย่างไร พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากรู้จึงขอไปด้วย โดยไปสมทบกับพระและสามเณร วัดไผ่โรงวัวอีก 2 รูป รวมเป็น 5 รูป พระ