การเดินและการนั่งที่ถูกต้องในศาสนา : หน้า 76/113

เดินกระไห้งเท้าก็คือ เดินเหยียบปลายเท้า สำหรับพระภิกษุห้ามทำเด็ดขาด แต่สำหรับ พวกเราชาวบ้านไม่ห้าม เวลาเดินผ่านหน้าผู้ใหญ่ ที่ท่านกำลังสนทนาหรือกำลังทำอะไรอยู่ หรือเวลาเราต้องการเดินให้เสียงเบา ๆ เราอาจ จะกระหย่อง แต่จริง ๆ แล้วไม่จำเป็นต้องทำ อย่างนั้นก็ได้ เดินเต็มเท้าก็แหละแต่ขออย่างสั้น แล้วกามหลังสักนิดหนึ่งพอวาง อย่าเฉี่ยวเกง ไม่คอ่อนดู ข้อ ๒๖ “ภิษุพี่ทำความศึกษา ว่า เราจัก ไม่นั่งรัดเข่าในบ้าน” คนรัดเข่านั้น นั่งขันเข่าข่มขิดออก กอตเข่าจาก คอตกเข่าทำหน้า คึกลายจะบอก ว่าความนี้ตายแน ๆ คือเป็นอาการของคน เจ้าทุกข์ เราข้าบั่นขนมบาดนี้แล้ว มีอะไร กระทบกระเทือนใจขนาดไหนก็ต้องคุมสติให้มัน ยึดคอตั้งบ่าเอาไว้ แล้วค่อยคิดค่อยพิจาณากัน เดี๋ยวมีกำแพงแก้ไขจนได้ อย่าไปนั่งเป็นคนเจ้าทุกข์ เสียหายหมด โบราณว่าถ้าเราๆท่านๆนั่งหน่อยไป กอตเข่าจาก ให้เตือนตัวเองว่า “ยิ่งมีแสดง ว่ายังดี ยิ่งดีก็แสดงว่ายังใกล้จะสว่างแล้ว” เพราะฉะนั้นทุกข์เจียนตายอย่างนี้ก็แสดงว่า เกือบจะพันทุกข์พื้นอสุรแล้ว เตือนใจตัวเอง ได้อย่างนี้เดี๋ยวก็ดอขึ้นมาสุขุสุขได้ มัว ไปนั่งกอดเข่าจุกอย่างนั้น เสียดายเปล่า ๆ อีกทางหนึ่ง ทุกครั้งที่เราประสบปัญหาชีวิต ไม่รู้จะหนหน้าไปบิณฑบาตใคร ให้ทำอย่างนี้ นังหลับตาลงไปเลย ๆ วางใจว่าที่นี่กลาง กาย ที่แรกใจจะยังไม่อยอมนี้หรอก ก็ปล่อย ไปก่อน มันจะชิดจะสายอย่างไรก็ช่าง ฝันนี้ ไปสักพัก ถ้ายังฟังนักก็วิธีแก้ เช่น มันคิดได้ ให้มันคิดไป ดูลิ้นคิดไปได้สิแค่ไหนจะแค่ไหน เดี๋ยวจะเป็นสมาธิ สว่างไสวเพลง ปัญหาที่แก้ไม่ได้ เดี๋ยวก็เห็น ช่องทางแก้ไขจนได้ ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ อย่างนี้จึงจะถูกวิธี ยังมีบางกรณีสอนก็ไม่เชื่อ หามิไม่ฟัง มีเรื่องกลัดกลุ่มโมโหฟังพายมามีเชียร คราวนี้ ต้องตายแน ๆ ไม่มีใครในโลกจะทุกข์เท่าเรา อีกแล้ว อยากตายให้รู้แล้วรอดไป ถ้่อย่างนี้ มีวิธีแก้อ วิธี หลวงพ่อเลยไม่ได้ผลมาแล้ว บางคนมีเรื่องทุกข์มาเลยอยากตาย มา ถึงหลวงพ่อ “ลูกอยากตาย” “เอา...อยากตายจริง ๆ หรือ?” เขาก็บอกว่าอยากตายจริง ๆ มันเป็น อย่างนั้น อย่างนี้ อย่างโน้น พูกันไปไม่มีเรื่องแล้ว หลวงพ่อก็เลยบอกว่า “อยากตายจริง ๆ เดียว หลวงพ่อจะช่วย เอาไอ้นี่ไป ๒ เม็ด ไม่เกิน ๑๕ นาที เอาไหม?” หมอนั่นใจก็จีง ส่งให้ กินก็กิน กินอะไรเข้าไป ยาถ่าย พอกินเสร็จ บอกให้กินน้ำอุ่น ๆ ตามไปมา ๆ ๑๕ นาที เท่านั้นแหละ วิ่งตื๊ด ๆ เข้าห้องน้ำไปแล้ว พอขึ้นพราดออกมา ๒ พรอดเท่านั้นแหละ ความเครียดหยุด เดี๋ยวก็พูดกันรู้เรื่อง อีกวิธีหนึ่ง ให้กินก็ไม่กิน หาว่าเราหลอก เสียนี้ หลวงพ่อก็บอกไปเลยว่า ตายขณะใจ เศร้าหมองอย่างนี้ตนกนรนะ ตายแล้วกรม