การทำบุญอย่างมีความหมาย  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน มกราคม พ.ศ.2564 หน้า 84
หน้าที่ 84 / 113

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นการปรับจิตใจในการทำบุญเพื่อไม่ให้รู้สึกเบื่อหน่าย การใช้แนวทางของฉันทะ วิริยะ จิตตะ และวิมงสะ เพื่อสร้างความตั้งใจในการทำบุญอย่างมีความสุข บทความยกตัวอย่างการทำบุญน้อยแต่ปลื้มมาก ซึ่งทำให้ได้บุญมากกว่าการทำบุญโดยขาดความตั้งใจ การมีจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความพอใจจะทำให้การทำบุญมีความหมายมากขึ้น วิธีการดังกล่าวทำให้คนที่ทำบุญสามารถเกิดบุญขึ้นมาได้โดยไม่ลดน้อยลง เหมือนอย่างพระนางมลัลิกากับพระเจ้ามโคทลกที่ถวายทานที่เป็นประโยชน์ต่อสาธารณะ.

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญให้มีความหมาย
-การปรับใจเมื่อทำบุญ
-หลักการทำบุญที่ถูกต้อง
-ความสำคัญของความตั้งใจในการทำบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถ้าเราทำบุญเดิม ๆ ซ้ำกันทุกวันจนรู้สึกไม่ปลื้มเท่ากับทำครั้งแรก จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร? เราต้องรู้จักปรับใจให้ดี ถ้าหากทำบุญจันทร์ทั่งรู้สึกว่าเป็นหน้าอย่างหนึ่ง ถึงเวลาเช้าก็ขับมาตร ไม่ได้คะอะไร อย่างนี้ความปลื้มอาจจะลดลงได้ เพราะเกิดเป็นความเคยชินขึ้นมาแทน แต่ถ้าเรามีความดีตัว เอกหลักอธิษฐาน ๔ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมงสะ มาใช้ จะรู้สึกใหม่ๆอยู่เสมอ ฉันทะ คือ เห็นประโยชน์ถึงทำ ไม่ใช่ทำเพราะหน้าที่ วิริยะ คือ ทำแบบมีความใส่ใจเป็นพิเศษ จิตตะ คือ มีความตั้งใจทำ ไม่ใช่ทำไปเรื่อยๆเหมือนหน้าที่ ถ้อยอย่างนั้นความมีดีจะหย่อนลง แต่ถ้าเราใส่ใจเดิมคงว่ายากแล้ว การทำบุญอย่างมีความสุขมากขึ้น บิดีร พร้อมจะเกิดมากขึ้น เหมือนกับคนฉลาด ถ้าหากนับเป็นตัว ตั้งใจนั่งครั้งรอจะกว่านำหน้ามากขึ้น แต่คนไหนนั่งแบบทำหน้าที่ ถึงเวลานั่ง พอเริ่มนั่งก็เตรียมหลับ อย่างนี้นั่งครั้งร้อยจะกว่าน้องไปนิดเดียว บางคนทำถูกหลัก นั่งสมาธิครั้งแรกได้ผลก็ว่าเป็นตัวตั้งดี เพราะมีความตั้งใจตัวมีฉันทะ วิริยะ จิตตะ มีใจจดจ่อทำให้เกิดวิมงสะ เข้าใจไหม เพราะฉะนั้นจะสร้างบุญด้วยการถวายทานก็ดีมากับการถวายทานตาม ด้วยการปฏิบัติธรรม ก็เทา หากคบองค์ประกอบอธิษฐาน e ได้บุญเลยนะ ปีไม่ได้ลด มีแต่เพิ่มตลอดเวลา ทำทานน้อยแต่ปลื้มมาก จะได้บุญมากกว่าทำมากไปปลื้มมูนไหม? คำถามนี้น่าสนใจ พอตอบว่าปลื้มมากได้บุญน้อยได้บุญน้อยบางคนก็คิดเลยว่า ถ้าอย่างนี้ทำบุณฑเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว แล้วปลื้มมาก ๆ ก็ได้บุญมากในความเป็นจริงว่าทำบุญเดียว ในความเป็นจริงเถ้าผลก็ได้จริง ๆ ก็ได้บุญเถลือ แต่ด้วยธรรมขัตของคนเรา ถ้ามีจิตเลื่อนไลและทรัพย์ยากจะไม่ทำ นิดเดียวคนที่เคยมีเงินทำบุญนิดเดียวคือเต็มที่ของเขาแล้ว แตคนที่มีทรัพย์มากเขาก็จะทำเต็มที่ไปตามส่วนของเขา บุญก็มิเสียดทิ้งไว้ ถ้ามีอิสระและทรัพย์มากเขาก็จะทำเต็มที่ตามส่วนของเขา บุญก็เกิดทันที เมื่อดูจากวรสุทธิ์ก็แล้ว และทรัพย์มู่อยู่ไทยธรรมมิอยู่ ก็จะถ่ายเต็มกำลังสักษตรดั่งที่พระนางมลัลิกากับพระเจ้ามโคทลกาถวายอิสระทานทานนี้ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตามสร้างพระเวทีถวายสาธารณะหรือท่านไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนหรือท่านอาจินต์ก็ตาม [Page number 42] อยู่ในบุญ มกราคม ๒๕๕๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More