การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงดวงธรรม  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน มกราคม พ.ศ.2564 หน้า 109
หน้าที่ 109 / 113

สรุปเนื้อหา

การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงดวงธรรมจำเป็นต้องอาศัยความตั้งใจและความสม่ำเสมอ ไม่ต้องใช้อำนาจของร่างกายในการมุ่งหวังผลลัพธ์ การควบคุมสติและการบริกรรมภาวนาเป็นหัวใจสำคัญของการฝึกซ้อมนี้ นอกจากนี้ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการหายใจและอนุญาตให้ทุกนิมิตที่เกิดขึ้น รักษาอยู่ที่ศูนย์กลางกาย การฝึกสมาธิเบื้องต้นนี้จะนำไปสู่ความสุขและความเจริญในการดำเนินชีวิตทั้งในภพชาติปัจจุบันและอนาคต สิ่งสำคัญคือการรักษาศีลธรรมอันดีเพื่อสร้างความสงบสุขให้กับมนุษย์ชาติทั่วโลก ผ่านกระบวนการที่ขยายไปยังคนรุ่นต่อไป ด้วยการทำตามคำแนะนำเหล่านี้ทุกวัน จะส่งผลให้เกิดความสุขและความเจริญในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-ดวงธรรม
-การควบคุมจิตใจ
-อริยาบถ
-การรักษาศีลธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจูน ไม่บ่งบัค ทำได้แค่ไหนให้พอใจแค่นั้น สิ่งจะหยุดได้ถูกส่วน เกิดการตกศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า "ดวงธรรม" หรือ "ดวงปฏิบาท" อันเป็นประจุเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งบรรร ผล นินทพาน การระลึกถึงนิสัยสามารทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือขณะทำภารกิจใด ๆ ข้อแนะนำ คือ ต้องทำให้สมอเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่รงงบ ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือลงให้ใช้กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่มีบลามเนือตาเพื่อจะให้เนินวิตเร็ว ๆ ไม่รีบแขน หรือกล้ามเนื้อตาหนอง ไม่รีบตัว ฯลฯ เพราะการใช้ง่างส่วนในของร่างกายมาด จะทำให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางกายไปสู่จุดนั้น ๒. อย่าอยากเห็น คือทำให้เป็นกลางประคองสติให้ผลจากบริกรรมภาวนาและบริกรรมมิด ส่วนจะเห็นมิดเมื่อใดนั้น อย่ากังวลถ้าถึงเวลาแล้วอ่อนเหนื่อย การบังเกิดของดวงนิมิตนั้นอุปมาเสมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจจะเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกมาภิภากให้เข้าถึงพระธรรม กายภายใน อาศรมกันถึง "โลกกสิณ" คือ กลิ่นแสงส่งขึ้นเป็นบาตเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปฐมบรมรแล้ว ยิ่งสมาธิลึกไปผ่านกายมนุษยะละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอุปพรหม จนกระทั่งถึงพระธรรมกายแล้วจึงเจริญวิสาสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอริยาบถใด ก็คิด เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือว่างก็อย่ากังวลที่จัดไปไว้ที่เป็นอนุบาล ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนาพร้อมกันถึงบริกรรมมิเต็ดเป็นดวงแก้วใสควบคู่ตลอดไป ๕. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามิมเกิดขึ้นแล้วหายไปไม่ต้องตามหาให้วานนาประคองไปตามปกติ ในที่สุดเมื่อจิตลง นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชวนปฏิบัติอยู่เสมอ ๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้ดวงปฐมบรมรแล้ว ก็ให้มันประคองดวงปลุ้มบรมกันไว้ตลอดชีวิต ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันว่า ได้ผีของชีวิตที่ถูกต้องดำรง จะส่งผลให้ผู้มีความสุขความเจริญ ทั้งในภพชาตินี้และภพชาติหน้า หากสามารถนำต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษยชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ คศานา และเผ่าพันธ์ุ สันติสุขในปวงชนชาวโลกก็จะเป็นจริงตามฝันของคนไฝฝัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More