ไม่ละทิ้งธรรม : หน้า 70/113

ไม่ละทิ้งธรรม น ปณิตา อุตตสุฬษา เหตุ ปาปานี กุมานี สมาจันตุ ทุกเขน ผูลจา บิตติบาล สนตุ ฉนุทา จ โสาส น ชนุติ มุ่ฒ บัณฑิตย่อมไม่ประพฤติกรรมชั่ว เพราะเหตุแห่งสุดตน สัตบรุข้องทุกข์ถูกต้อง แม้พลาดพลังไป ก็ไม่ยอมละธรรม เพราะฉันทาคติและโทษคดี (บ.ข. ๗/๑๓๘) เป็นบัณฑิตผู้ทรงธรรมไมได้เป็นง่าย ๆ แม้โอกาสทำชั่วเพื่อผู้อื่นก็ไม่ทำ แม้โอกาสทำชั่วเพื่อความสุขส่วนตนก็ไม่ทำ ตรงกันข้าม เมื่อมีโอกาสทำความดีเพื่อผู้อื่น ก็จะทำด้วยความสุข ความปิติยินดี ทำความดีอย่างมีเป้าหมาย เพื่อประโยชน์ตน ประโยชน์ผู้อื่น แม้ทำแล้วจะมีคนเข้าใจรองไม่เข้าใจ จะติเตียนนินทา ว่าร้าย ใส่ความ ก็ไม่ท้อถอย แม้งครวามอจากวันไหวในอุปสรรคบ้าง ก็ตั้งสติทน ไม่ให้ใจไหลเอนลงต่ำา เพียรยามใส่ให้สูง ไม่เอาเองด้วยความรัก ความโกรธเกลียด หร่อคดีใด ๆ ทำความดีสุดกำลัง ทำความดีอย่างต่อเนื่อง ไม่ละทิ้งธรรม ไม่ละทิ้งความดี เมื่อไมละทิ้งธรรม ธรรมก็ย่อมไม่ละทิ้งใคร