ข้อความต้นฉบับในหน้า
ระเบียบเรียบร้อยคงความดีขึ้นกว่าก่อน
ภายใต้ความเป็นเอกราชเดิมกัน กิตติศัพท์ที่เลื่อนลอยขรุไปยังนานาประเทศ ฉลากได้ชื่อว่าเป็นศูนย์กลางการเผยแพร่พระพุทธศาสนา นักยกลาว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพระสงฆ์จากอาณาจักรต่าง ๆ ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เดินทางไปสืบพระพุทธศาสนาที่ลังกา ทางพามีพระภิกษุชาวอุษาคเนย์ปิด ได้ไปอุเทศน์และศึกษาที่ลังกาถึง ๑๘ ปี เมื่อกลับมาได้ตั้งสำนักเรียนขึ้นที่เมืองพากาและสร้างพระเจดีย์ที่เรียกกันว่าเจดีย์ในลังกา
สำนักของท่านแยกจากคณะสงเดิมในพุทธมป์มากในปี พ.ศ. ๑๙๓ อาณาจักรพุกามถูกบูรณาจากมองโกเข้าสำลาย รวมเวลาที่พุกามรุ่งเรืองอยู่ ๒๐ ปี
ส่วนอาณาจักรพุกามในสมัยพระเจ้า-ธรรมเจดีย์ศรีปุรณี ช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๑ พระสงฆ์ในเมืองพุกามได้แตกเป็น ๖ คณะใหญ่ มีความหย่อนายในวัตรปฏิบัติ ขาดความเป็นเอกภาพในคณะสงฆ์ พระเจ้าธรรมเจดีย์ศรีปุรณีจึงมิตความกาลาวัลย์จาก คณะใหญ่ไปปลามบทใหม่ในลังกา เพื่อสร้างความเสมอภาคและเป็นปึกแผ่นของสังคมสมณทัล พระจารย์ ๒ รูป พระอจารย์อีก ๒ รูป รวมเป็น ๔ รูป เดินทางไปลังกาเพื่อปฐมบทใหม่ กษัตริสังกาลอุปถัมภ์ด้วยดี ทรงจัดให้มีกาอุปสมบทแก้พระสงฆ์มณฑลและปฐมบทใหม่กันพระสงฆ์บ้างแล้วในเมืองหงสาวดีแล้ว พระเจ้าธรรมเจดีย์ก็มีพระราชโองการให้พระสงฆ์ทั่วแผ่นดินสิกทั้งปวง แล้วอุปสมบทใหม่กับคณะสงฆ์ที่บวชจากลังกานั้น พระสงฆนะใหม่นี้คือคณะ
14 Sapada
จังหวัดบุญ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙