การเป็นครูที่มีความสุขและสร้างสรรค์  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2564 หน้า 130
หน้าที่ 130 / 141

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงประสบการณ์ของผู้เขียนที่เติบโตมาในครอบครัวที่สนับสนุนให้มีความฝันและความมุ่งมั่นในการเป็นครู ตั้งแต่เล็ก ๆ ผู้เขียนมีความตั้งใจที่จะเป็นครูและได้เข้าสู่การศึกษาที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ในคณะศึกษาศาสตร์ การไปเยี่ยมชมวัดพระธรรมกายทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการเป็นครูที่ดี ผู้เขียนได้ตั้งใจสอนเด็ก ๆ ด้วยการปลูกฝังสิ่งที่เป็นมงคลในชีวิต เพื่อให้เด็กเติบโตเป็นคนดี ยิ่งไปกว่านั้น ความรักและความผูกพันจากลูกศิษย์ทำให้ผู้เขียนรู้สึกมีความสุขและภาคภูมิใจในอาชีพครู นอกจากนี้ยังมีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการขยายทีมงานและการสอนมงคลชีวิตเพื่อสร้างสรรค์อนาคตที่ดีให้เด็ก ๆ ข้อความสุดท้ายคือกำลังใจให้ทุกคนเดินหน้าต่อไปเพื่อความสำเร็จในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

- ความฝันในการเป็นครู
- ประสบการณ์ในการสอน
- การสร้างสรรค์อนาคตของเด็ก
- การปลูกฝังมงคลชีวิต
- ความรักและความผูกพันกับลูกศิษย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพราะครอบครัวของลูกเป็นครอบครัวทั้งบ้าน ตอนเด็ก ๆ ตั้งแต่จำความได้ เวลาไหว้ถามลูกว่า "หนูแก้โตกันหนูอยากจะเป็นอะไรจ๊ะ" ลูกก็จะตอบด้วยความมั่นใจว่า "โตขึ้นหนูอยากเป็นครูค่ะ" ลูกชอบเล่นหน้ากระจก ชอบคุยกับตัวเองในกระจก ฝึกสอนทำท่าทางเหมือนคุณครู แม้ว่าตอนเป็นเด็กยังไม่มีใครให้คุณครูตัวเล็ก ๆ อย่างลูกสอน แต่ลูกก็ชอบสอนตัวเองในกระจกก่อนค่ะ ชอบมากและจะชอบเลียนแบบท่าทางของคุณครูที่โรงเรียน พอลูกเรียนจบมัธยมปลายที่โรงเรียนสตรีวิทยา ลูกก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ สอบติดมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้เข้าเรียนในคณะศึกษาศาสตร์ (KU39) ลูกได้ว่าที่เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๕๒๔ อาจารย์ที่สอนวิชา " การสอนจริยศึกษา" ได้พาลูกและเพื่อน ๆ มาเยี่ยมชมวัดพระธรรมกาย ทำให้ลูกประทับใจมาก ยิ่งพอทราบว่าหลวงพ่อทั้งหมด ๒ องค์เป็นเกจิอาจารย์ด้วยแล้ว ลูกยิ่งปลื้มใจ วุ่นพอเราจะเก่งจัง หลวงพ่อค่ะ ลูกได้เห็นวิวัฒนาการของวัดมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่ตาคราสหลังเล็ก ศาลาบางจากหลังใหญ่ จนตอนนี้กลายเป็นศาลาหลังใหญ่ที่สุด คือลาภธรรมยากาศ ทุกครั้งที่มีวิวิจารณ์ ลูกจะรู้สึกว่าที่วัดของเร าใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เปลี่ยนแปลงพัฒนาขึ้นตลอด หลวงพ่อเก่งมากเลยค่ะ ลูกระทับใจที่หลวงพ่อบอกว่า เราทำได้ ถ้าเราได้ทำเราทำได้ ทุกอย่างหลวงพาเราเป็นระบบ มีการสร้างทีมให้เชื่อมต่อองาน และให้โอกาสลูก ๆ ทุกคนทำงาน มีส่วนร่วมในบุญทุกบุญ ยิ่งได้เห็นพระภิษุวัดของท่านงาม ลูกก็ยิ่งศรัทธามากขึ้น และที่ลูกชอบมากอีกอย่างก็คือ เวลาที่วัดวันอาทิตย์ เห็นเด็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ มายืนพนมมือต้อนรับ "สวัสดีค่ะ" "สวัสดีครับ" ทำให้ลูกคิดว่า ถ้าเด็กได้มาวัดได้ใกล้ชิดพระพุทธศาสนาอย่างนี้ ต้องดีแน่นอนเลย พอกลับมาที่โรงเรียน ลูกก็กลับมาสอนลูกศิษย์ของลูกให้ทำอย่างน้อง ๆ ที่วัดบ้าง หลวงพ่อค่ะ ลูกมีความสุขกับการเป็นครูมากค่ะ ลูกบอกกับตัวเองเสมอว่า เราไม่ใช่เป็นแค่ครูนะ ถ้าเราเป็นครูแล้ว เราต้องเป็นคูรที่ดี เป็นผู้ให้และสั่งงานในกิจการของลูกศิษย์ด้วย ทุกวันนี้ลูกก็ยังติ ดตามดูลูกศิษย์ที่จบจากโรงเรียนของลูกแล้วไปเรียนต่อที่อื่น ดูความเติบโตให้เขาเติบเป็นผู้หญิงดีในวันหน้า เด็ก ๆ เจริญและผูกพันธ์ลูกมาก มันเป็นอะไรที่ภุมใจมาก ๆ ค่ะ เด็ก ๆ จะบอกลูกว่า "คุณครูคะ หนูรักครูนะ คิดถึงครู ครุสอนให้น้อง ๆ สวดมนต์ นั่งสมาธิ อยู่ไหมคะ ทุกวันนี้นุ่งยิ่งอยู่ค่ะ" ลูกปดีใจมาก เพราะลูกได้มีส่วนร่วมกับความสำเร็จในชีวิตของลูกศิษย์ ลูกก็ให้แสงสว่างแก่เขาทั้งวิชาชีพและวิชาชีวิตที่ลูกศิษย์ไม่เคยลืมลูกเลย และความมึดใจของลูกที่มีต่อความก้าวหน้า ของชีวิตลูกศิษย์นี้เอง ทำให้ลูกคิ ดถึงเพื่อนครูลูกดูแลเป็นเหมือนครอบครัวใหญในโรงเรียนอนุบาลสุธีร อยากให้เขามีความสุขอย่างลูกบ้าง ลูกเริ่มวางแผนขยายทีมงานสอนมงคลชีวิต จากเดิมที่ลูกสอนคนเดียว ก็ขยายทีมงาน อยากให้ได้บุญนักคน ตอนนี้ก็มีทีมงานมงคลชีวิตทุกห้องเรียน จำนวน ๕๐ ห้องเรียน เรียกว่าคู่ประจำชั้นทุกคน ทุกห้องเรียน ต้องสอนมงคลชีวิตให้แก่เด็ก ๆ ฯลฯ ทางก้าวหน้า คือ มงคลชีวิต ๓๘ ประการ เป็นสิ่งที่เราจะต้องปลูกฝังให้เยาวชนให้รู้ว่าอะไรเป็นมงคล อะไรเป็นที่ปลิดอับสูงสุด จะได้ไปพิสูจน์สิ่งที่ไม่ใช่พระรัตนตรัย เช่น ภูเขา ต้นไม้ จอมปลวก กุมารีทอง และตอนนี้หยิดกันอย่างลูกเทพ หรืออะไรอีกมากมายในอนาคตที่เป็นไปตามกระแส ดังนั้น พวกเรามาช่วยกันสนับสนุนกองทุนการศึกษา หรือเป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์หนังสือมงคลชีวิต เพื่อเยาวชน จะได้มีกำลังใจศึกษามงคลชีวิตจำน วนมาก ๆ พระพุทธศาสนาก็เจริญรุ่งเรืองตลอดไป ใจสู้วนี้เดียว At last you win. ในที่สุดคุณก็ชนะ สวัสดีค่ะ!
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More