พระไตรปิฎกและอนิสงส์ในการถวายธรรม : หน้า 87/141

นับแต่โบราณกาล พระธรรมคำสอนของพระบรมครูได้รับการจารึกเป็นหลักธรรมลงบนแผ่นใบลาน เก็บรวบรวมเข้าสู่กฎด้วยเสนองามมิปลาประกบหน้าหลังไม่ให้แตกมิด และรักษาไว้อย่างดีในห้อง พร้อมป้ายฉลากเขียนรายละเอียดของเรื่องที่จารนั้นเสียบไว้หน้าคัมภีร์ ทุกองค์ประกอบสะท้อนให้เห็นความตั้งใจที่จะน้อมถวายคัมภีร์ไว้เพื่อเป็นพุทธบูชา คัมภีร์พระไตรปิฎกในลานจึงถือเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ที่เหล่าพุทธศาสนิกชนให้ความเคารพบูชา ทั้งยังสร้างสรรค์สถานสงฆ์และศาสนวัตถุที่คู่ควรเพื่อรองรับมัดคุณิรบานอาทิ เช่น พระธรรมและตู้พระไตรปิฎก ด้วยเช่นนั้นว่าด้วยธรรมทานและวัตถุดทานอันเลิศที่ได้ น้อมถวายไว้แล้วในบรรพพระพุทธศาสนา จะเป็นพลวปัจจัยส่งผลบันดาลให้กทายกักผู้มีในกัมศีรสื่งดิบดีงาม วรรณคดีธรรมพระพุทธศาสนา ที่จารบนโดยเสด็จพระวันรัตวัดพระเชตุพนฯ ในรัชกาลที่ ๑ กล่าวถึงอนิสงส์ของการถวายชุดูพระธรรมไว้เป็นสิ่งที่ปรารถนา มังคลด้วยทรัพย์สมบัติ และบริวาร มีธรรมรณงามงาม มีสิถิเนทยอมนพุ่งมีศิริปัญญาหลอม หากเกิดเป็นสัตว์ียจะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิครองราชทั้ง ๔ มีแก่ ๗ ประการ เกิดมาเป็นของคู่บูชา เมื่อเสด็จไปทางใดก็จะมีเหล่าเสนามาด้วยพร้อมทั้งขบวนรถ ขบวนบ้าง ขบวนม้า และขบวนทหารรับ แวดล้อมติดตามเป็นขบวนใหญ่ถึง ๗ โยะบ หากไปบิณฑบาตเป็นทวดา คุณสมบูรณ์จะคลุ้มคลั่งให้เป็นพระอิานครินทร์ ครองสราวัลันคาวิ่งลิง ถึงกัลฯ ๙๙๑๙๒๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙ ระกุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ อยู่ในบุญ ๕๙