ผลกระทบของสังคมออนไลน์ต่อการปฏิสัมพันธ์ : หน้า 115/141

พอเข้าไปในโลกออนไลน์แล้ว อยากจะพูดเหมือนเราเป็นอาภากรตฤต เรารู้สึกอย่างไร จะทำอะไรเต็มที่ไปเลย รวมทั้งความรับผิดชอบต่อตอบครอบครัวก็ไม่ค่อยมีด้วย เพราะว่าไม่ได้แสดงตัวตน เพราะฉะนั้นแรงควบคุมทางสังคมจึงอ่อนลง เหลือแค่แรงควบคุมทางศีลธรรมเป็นหลัก จากที่มีแรงคอยควบคุมอยู่ก็เหลือแค่แรงเดียว เมื่ิอพลังที่ควบคุมอยู่่อ่อนแรงลง ศัพทที่ดูดีๆน. ที่ปฏิเสธในชีวิตประจำวันไม่ใช่ก็นานใช้ในสังคมออนไลน์ ส่วนในสังคมออนไลน์ก็มีการแสดงตัวตนนั้นก็แค่รึกษาเพื่อน ๆ เพื่อนก็รู้ว่าเราเป็นใครแล้วทำไมถึงยังมีการใช้อย่าดีก็ดี กว่าที่สังคมปกติใช้ดล่น วันนี้เป็นเพราะความคุ้นเคยกันด้วย และสังคมออนไลน์มันก็แทรก อยู่ในชีวิตประจำวันของเรา แม้กำลังทำงานอยู่ก็สามารถพิมพอะไรก็ได้ แต่พิมพ่าวาไม่สะดวก เราจึงไม่ควรใช้อะไรที่เป็นคำ ให้หย่าหรือบางทีพอเจออะไร บเราต้องการแสดงความรู้สึกออกไปตอนนั้น จึงพิมพ์ออกไปเลย คำศัพท์ที่ใช้จึงส่งผล ความใจ และความสุขพิถีพิถันลงไปด้วยนอกจากนิยามที่ต้องแสดง Status บ่อย ๆ ว่ากำลังทำอะไรอยู่ คิดอะไรอยู่ ก็อาจจะเอาสิ่งที่อยู่ในความคิดของเราออกมาด้วย ซึ่งเหมือนกับเป็นการเปลือยตัวเองออกมา ก็เลยเกิดอาการอย่างที่เราเห็นในปัจจุบัน ที่มาที่ไปเป็นอย่างนี้ ปัจจุบันนี้ต่างคนต่างพูดคุยกับเพื่อนออนไลน์มากกว่าที่อยู่ด้วยกัน แบบนี้จะมีผลต่อการปฏิสัมพันธ์ไหม? มีผลมากเลย ปกติดิเราต้องการความคิดเห็นหนึ่ง ถ้าไปอยู่กับใครแล้วเขาไม่สนใจ