ถ่มจับกับปวัตนสูตรในพระพุทธศาสนา : หน้า 4/33

ธรรมะถวายวารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 บทนำ "ถ่มจับกับปวัตนสูตร" เป็นพระสูตรที่เราจับกับเป็นอย่างดีในฐานะของพระปฐมเทคนัทพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระปัญจวัคคีย์ และในภายหลังแห่งการแสดงถ่มจับกับปวัตนสูตรนี้ พระอัญญาโกณฑัญญะมีดวงตาเห็นธรรมและกุโลของอุปสมบท เป็นผลให้สงฆ์ตนบังเกิดขึ้นในโลก "ถ่มจับกับปวัตนสูตร" นับเป็นพระสูตรที่สำคัญต่อพระพุทธศาสนาและพุทธศาสนิกชน เพราะแม้จะเกิดความเห็นที่ไม่ตรงกันในการส่งค้ายพระธรรมวินัยจนเกิดการแบ่งแยกออกเป็นนิกายนต่าง ๆ ถึง 18-20 นิกายนในช่วงตั้งแต่รว 100 ปีหลังพุทธกาลเป็นต้นมา แต่พระสูตรนี้ยังคงสืบทอดต่อกันในคัมภีร์ของนิกายนต่าง ๆ จนถึงในปัจจุบัน โดยนักวิชาการสามารถรวบรวมได้ถึง 23 คัมภีร์ ซึ่งแต่ละคัมภีร์มีเนื้อหาทีแตกต่างกันออกไปบ้าง และในจำนวนนี้คัมภีร์ในฝ่ายของวาทนี้ก็ด้วยภาษา บาลีปรากฏอยู่ 3 คัมภีร์ โดยรายละเอียดต่าง ๆ จะกล่าวในลำดับต่อไป บทความนี้ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนสรุปหรือผลการวิจัยใหม่ หากแต่ผู้เขียนมีความปรารถนาในการนำเสนอรูปแบบการวิจัยเชิงบัณฑิต โดยหยิบยกเอางานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับ "ถ่มจับกับปวัตนสูตร" ที่ผ่านมาในอดีต เป็นแนวทางนำเสนอองค์วิชาการพระพุทธศาสนาในประเทศไทยถึงรูปแบบการวิจัยเชิงบัณฑิตรูปแบบหนึ่งที่ปรากฏอยู่ในวิชาการพระพุทธศาสนาของโลก ____________________________ ¹ Mizuno (1996: 243-273)