การวิจัยเชิงคำนึง: กรณีศึกษา 'ถึมมจับกับปวตนสูตร' : หน้า 27/33

การวิจัยเชิงคำนึง: กรณีศึกษา “ถึมมจับกับปวตนสูตร?” 27 บทสรุปและแนวทางในการวิจัยต่อไป จาก “ถึมมจับกับปวตนสูตร” ทั้ง 23 คำภีร์ที่ปรากฏในปัจจุบันและงานวิจัยที่ผ่านมา นำมาสู่สรุปเบื้องต้น 2 ประการ ดังต่อไปนี้ 1. เมื่อพิจารณาถึง “ภาพรวม” แล้ว “ถึมมจับกับปวตนสูตร” ปรากฏในคัมภีร์พระสูตรต้นปฏิก (A) และพระวินัยปฏิก (C) ทั้งใน “คัมภีร์บาส” และ “ฉบับแปลภาษาจีนโบราณ” ซึ่งถือว่าเป็น “คัมภีร์ยุคต้น” รวมถึง “ฉบับแปลภาษาขีบเตบ” 2 ฉบับ (B4, B5) รวม 11 คัมภีร์จาก 23 คัมภีร์ ดังนั้นเมื่อพิจารณาถึงลำดับชั้นของ “ความเก่าแก่ของคัมภีร์ยุคต้น 3 ระดับ” แล้ว “ถึมมจับกับปวตนสูตร” นี้จัดอยู่ใน “คัมภีร์ยุคต้นที่มีความเก่าแก่ดังลำดับชั้นที่ 1” ซึ่งกล่าวได้ว่า “ถึมมจับกับปวตนสูตร” นี้เกิดขึ้นตั้งแต่ยุคก่อนมีการแตกกายและมีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดในสมัยพุทธกาลในฐานะของพระปฐมเทวา 2. เมื่อพิจารณาถึง “โครงสร้างเนื้อหา” คือ (1) โครงสร้างดั่งเดิม ได้แก่ คำภีร์ที่ประกอบด้วย “การเว้นห่างจากหนทางสุดโต่ง 2 ทาง ปฏิบัติตามหนทางสายกลาง (มัชฌิมาปฏิปทา)” และ “อริยมาส 4” โดยเฉพาะในส่วนของ “ลำดับเนื้อหา” ตาม “ทุกฐ์ สมุทัย นิิโรธ มรรค” และ (2) โครงสร้างใหม่ ได้แก่ คำภีร์ปัจจุบันเพียง “อริยสัจ 4” และปรากฏ “ลำดับเนื้อหา” ตาม “สัจจะญาณ กิจญาณ กตัญญู” ในอริยสัจ 4 แล้ว คำภีร์ที่มี “โครงสร้างดั่งเดิม” ปรากฏใน “คัมภีร์ยุคต้น” ของ “เถรวาท มหาสงฆะ มหาสงฆะ” ทั้งใน “คัมภีร์บาสี” และ “ฉบับแปลภาษาจีนโบราณ” (A1, C1, C2, C3) ดังนั้น เมื่อพิจารณาถึงลำดับชั้นของ “ความเก่าแก่ของคัมภีร์ยุคต้น 3 ระดับ” แล้วอาจกล่าวได้ว่า “ถึมมจับกับปวตนสูตร” ในชุดนี้จัดอยู่ใน “คัมภีร์ยุคต้นที่มีความเก่าแก่ดังลำดับชั้นที่ 1” และสำหรับ “ถึมมจับกับปวตนสูตร” ที่จัดอยู่ใน “โครงสร้างใหม่” มีปรากฏเฉพาะใน “คัมภีร์ยุคต้น” ของ “สรวาสติวาท” เท่านั้น ดังนั้น “ถึมมจับกับปวตนสูตร” ของ “สรวาสติวาท” ในชุดนี้จึงจัดอยู่ใน “คัมภีร์ยุคต้นที่มีความเก่าแก่ดังลำดับชั้นที่ 3” และมี