ข้อความต้นฉบับในหน้า
ครั้นปะตูสิตถึงพร้อมด้วยลักษณะมหาบุรุษนครถว้นทุกประการ
และในตอนที่ปะตูสิตรงพระดำเนินไปได้ 7 ก้าว ทุกย่างก้าวจะมีดอกบัว
ผุดขึ้นมารองรับ จากนั้นทรงเปล่งอาสิริวาจว่า
"เราเป็นผู้เลิศในโลก เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดในโลก ภพชาตินี้เป็นชาตสุดท้ายของเราแล้ว"
ครั้นเมื่อเจริญวัย ก็เป็นผู้เลิศกว่าคน ๆ ในโลก ทรงมีพระปัญญา
สว่างใส สามารถสำเร็จความรู้ในศิลปศาสตร์ 18 ประการ ภายใน 7 วัน
ต่อมาเมื่อทรงเห็นภัยในวัฏสงสารก็ทรงออกผนวช เพื่อแสวงหาหนทางทุกข์
ทรงบำเพ็ญเพียรอย่างกล้าหาญ จนกระทั่งได้ตรัสรู้ ณ ภายใต้คดไม้
พระศรีมหาโพธิ์
ในวันตรัสรู้ นั้น พระองค์ทรงมีพระทัยตั้งมั่น ใจหยุดนิ่งได้อย่าง
สมบูรณ์ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ของพระองค์
ยามต้น เข้าถึงกายธรรมพระโสดาบัน บรรลุภูมิอาสนาสูตรจิตญาณ
สามารถระลึกชาติหลังได้
ยามสอง เข้าถึงกายธรรมพระอนาคามี บรรลุภูมิปลอดฌาน รู้แจ้ง
เห็นแจ้งการเกิด ดับ และการเวียนว่ายตายเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย