แสงหาเนื่องนาบุญ : หน้า 25/106

แสงหาเนื่องนาบุญ เมื่อมีอาสารปฐมตาภาระเลี้ยงพระแล้ว มหาทุตตะก็ใจจาก เพราะ เขาไม่ต้องเสียเวลาไปรับอาหารเองแล้ว มหาทุตตะจึงรีบรุงไปยังบ้านของผู้นำบุญ ที่เป็นกลายามิมิตรชักชวนตนเลี้ยงพระ เพื่อถามถึงพระที่รับนิมนต์ว่าชื่ออะไร และตนต้องไปรับท่านที่ไหน ปรากฏว่าผู้นำบุญล้มงดชื่อของมหาทุตตะไว้ ชื่อของเขาจริงตกหล่นไปและพระทั่ง ๒๐,๐๐๐ รูป ก็ได้รับนิมนต์ไปหมดแล้ว เมื่อผู้นำบุญแจ้งความจริงให้ทราบ เท่านั้นเองมหาทุตะรู้สึกเสียใจ ประหนึ่งสายฟ้าฟาดลงมาลงใจ หัวใจสาย แต่เขาไม่ออมแพ้ ไปขอแบ่ง พระลักษณ์ ๑ รูป แต่ไปบ้านไหนก็ไม่มีใครให้ เขายังร้องห่มร้องไห้เป็นการใหญ่ เพราะอดสัตย์ตั้งใจอย่างดีที่จะเลี้ยงพระ ทุ่มเทชีวิตจิตใจไปทำงานบ้านเศรษฐี ทุกรูปทีว่าจะได้รับพระลักษณ์หนึ่ง เขาเดินร้องไห้กลับเรือนของตน ที่มา: มหาทุตตะกับฝันรันดรชาติ