มหาจตุคากับการถวายอาหารแด่พระพุทธเจ้า : หน้า 35/106

ครอบครัวของมหาจตุคา ได้อ้อมน้อมนึกตาภารคือข้าวคลุกปลาตะเพียนรสสลิดใส่ลงในบาตรของพระพุทธองค์ ด้วยความปลาบปลื้มอย่างที่เปรียบไม่ได้ ต่างนั่งเฝ้าดูพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงมลีลักษณะมาหาบรู่ ลิ้นรับสลายและประสาทรับรู้องค์ใสกระจ่างสามารถรับรสของอาหารพึงได้อย่างเต็มที่ รสที่รับผ่านประสาทจึงแย่ท่านไปว่าพระวรกาย ผิดกับมนุษย์ธรรมดาที่บางคนลิ้นหนามาก บางคนหนาปานกลาง บางคนลิ้นบ้าง ชิมอาหารถูกรับรสสอาดผิดเพี้ยนไปบ้าง มหาจตุคะเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเน็ญอาหารของตนแล้วกิ่งเสื่อมใส่ปลาบปลื้มใจในยมปกติปลื้มกับพระองค์ทุกวันอยู่แล้ว แต่อวันนั้น การที่ตนได้มีโอกาสถวายภัตตาหารแด่พระพุทธเจ้านั้นเป็นที่สุดแห่งความปีติ จึงได้แต้ม้อยิ้มใหญ่ ๔๔ มหาจตุคะกับฟ้ารันชาติ