ธรรม. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 620 / 737

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธรณ 1 ฉบับประชาชน กายแห่งอิทธิมรรถอิทธิผลและวิบุตติ รวมถึงกายของรอยต่อระหว่างปุRequires with อิทธิบุคคลคือโครภุตด้วย สำหรับวิบุตติที่ตั้งสัยในขั้นต้นโดยตั้งและสัยบุคคลเบื้

…่แน่นอนของชีวิต ความเข้าใจในธรรมภายในนี้มีผลต่อการปฏิบัติและการพัฒนาธรรมะให้ก้าวหน้าในเส้นทางแห่งพระธรรม.

อารามได้รับการฟื้นฟู คำภิษิ์ในภาษาเขมรที่ยังหลงเหลือจากการทำลาย ก็ได้รับการรวบรวมขึ้นมาใหม่เช่นกัน โดยองค์ที่ทำหน้าที่รวบรวมหลักนั้นมี สถาบันใหญ่คือ สถาบันพุทธศาสนบัณฑิตยัมพุทธรวบรวมและลงทะเบียนไว้ได้

การฟื้นฟูคัมภิษิ์ในภาษาเขมรได้รับการดำเนินการโดยสถาบันพุทธศาสนาบัณฑิตยัมพุทธและองค์การศึกษาและอนุรักษ์ในเขมร ซึ่งรวบรวมหลักฐานสำคัญได้จำนวนมาก แม้ว่ายังมีคัมภิษิ์ที่กระจัดกระจายอยู่ตามวัดต่างๆ ในกัมพู

ดวงพระธรรมเจ้าที่ หากเทียบกับวิชาชาญกายหมายถึงดวงธรรม ที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ หรืออาจหมายถึงดวงธรรมบังปัสสนาสติปัฏฐาน อันเป็นหนทางเบื้องต้นที่จะไปสู่สมรรถ ผล นิจพาน ในวิชชาธรรมกายดวงธรรมนี้มีหลายขนาด ด

บทความนี้กล่าวถึงดวงพระธรรมเจ้าที่เปรียบเสมือนวิชชาธรรมกายและบทบาทต่อการปฏิบัติธรรม โดยอธิบายขนาดต่างๆ ของดวงธรรมที่สามารถทำให้เป็นกายมนุษย์รวมถึงการเห็นพระรัตนตรัยภายในตนที่เกิดจากการบริกรรม ณ ศูนย์ก

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโฆษณา 1 ฉบับประชาชน นั่นอาจารย์ถามว่า "ภายในองค์พระ เห็นอะไรบ้าง? ผู้กล่าวงานตอบว่า "เห็นมืองค์พระธรรมเจ้าอยู่ข้างในองค์พระ เห็นดวงพระสงฆ์เจ้าอยู่รวมไม่นั่นด้วย" อาจารย์จึง

ภายในพระรัตนตรัยประกอบด้วย พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ เท่าที่รู้จักตัวตนในกายธรรมามาจากการฝึกฝนอบรมซึ่งจะนำไปสู่ความรู้จริงในธรรมภายใน เมื่อมีความเข้าใจจะทำให้สามารถแยกแยะความไม่เที่ยงและเที่ยงในชี

ดงธรรมที่ทำให้เป็น กายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม อรูปพรหม เป็นธรรมรัตนะแต่เป็นส่วนโลกลี้ ธรรมนั้นทำให้เป็นกายต่าง ๆ นี้อง เป็นธรรมรัตนะ 으ことでแก้วคือธรรมส่วนธรรมกายหรือกายธรรมหมดทั้งสิ้น ยกธรรมกายของพระ

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการเข้าถึงพระรัตนตรัยที่อยู่ในตัวมนุษย์ ผ่านการปฏิบัติที่ถูกต้องและการเห็นกายธรรมต่าง ๆ ได้แก่ พระพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ การปฏิบัติเพื่อเข้าถึงธรรมกาย และการเห็นด

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธนา 1 ฉบับประชาชน ชั้นมหาจุฬาฯ กล่าวคือผู้ปฏิบัติได้นั่งภาวนาไปแล้วก็พตัวศิลมีลักษณะเป็นดวงกลมและมีศีรษะแตกต่างกันในแต่ละชั้นแห่งการปฏิบัติ ซึ่งเห็นถึงการมีตัวตนของดวงศีลท

เนื้อหานี้สำรวจหลักฐานธรรมหรือธรรมต่างๆ ภายในคัมภีร์พุทธโธนา ซึ่งกล่าวถึงลักษณะของดวงศีลและการฝึกปฏิบัติ โดยมีการแบ่งระดับของดวงศีลและกรรมที่เจตนา. มีการกล่าวถึงดวงศีลมากมาย เช่น ศีล 5, ศีล 8, ศีล 10,

แนวไม่ได้ ธรรมที่รักษายายหยาบ กายละเอียดหรือเป็นที่พึงใหแก่กายภายใน ทุกๆ นั้น ท่านหมายถึงองค์ธรรมที่เกิดขึ้นจากศูนย์กลางกาย ณ กลางกาย เป็นต้นไป ซึ่งองค์ธรรมนี้เป็นองค์ธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ รักษากา

เนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นพระพุทธเจ้าในผลการปฏิบัติธรรมของเจ้าวัดสน โดยเฉพาะในชั้นอสูร ซึ่งผู้ปฏิบัติได้พบประสบการณ์เห็นพระพุทธเจ้าในหลากหลายรูปแบบ ทั้งการเห็นในระดับกายมนุษย์ที่ละเอียด รวมถึงการเข้าใจถึ

ดวงญาณนี้แหละ สำหรับรู้ชำ นันแหละ สมมาปัญญา ปสฺสติ เห็นตามปัญญาอันชอบ เห็นชัด ๆ ที่เดียว ดวงญาณของธรรมกาย ขยายออกไป ดังนั้นเมื่อเข้าสู่ธรรมกายแล้ว ธรรมกายจะเห็น ทุกข์ สัขสัข นิโรธสัข มรรคสัข (รร. 1

บทความนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างดวงญาณของธรรมกายและอริยสัจ 4 ตามคำสอนในคัมภีร์อุตรารักษา โดยชี้ให้เห็นว่าหลักฐานวิชชาธรรมกายไม่มีความคลาดเคลื่อนจากพระไตรปิฎกบาลี และเน้นย้ำถึงความสำคัญของธรรมกายที่สอ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสุทธิโนวรณ์ 1 ฉบับประชาชน นี้ตรองกับเนื้อความในคัมภีร์จตุรารักษาข้าวว่า พระพุทธเจ้าทรงมีพระธรรมภายในมหาปชาบดีโตมอปทาน ได้ระบุถึงการมืออย่างรู่ปายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระ

บทความนี้สำรวจและวิเคราะห์หลักธรรมภายในคัมภีร์พระสุทธิโนวรณ์ ซึ่งต้องการสื่อถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระพุทธเจ้ากับพระปชาบดีโตมอ โดยนำเสนอว่าธรรมภายในคือบ่อนเกิดแห่งความสงบและความรู้ที่ลึกซึ้ง เนื้อหาดัง

ไม่อาจให้หวั่นไหวได้ และลักษณะหนึ่งของพระผู้มีพระธรรมภาย คือ มีญาณรู้ที่ไม่มีกั๊กสิ้นสุด ดังนี้ “[พระภิษุ] เป็นเรือนแสน ผู้มีวิชชา 3 อภิญญา 6 ผู้มีฤทธิ์มากแวดล้อมพระสัมพุทธเจ้า ผู้เห็นแล้วจะไม่เสื่อมส

เนื้อหาแสดงลักษณะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีคุณสมบัติหลายประการ และเปรียบเทียบกับธรรมภายในที่มีอยู่ในพระบาลี โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระองค์ทรงมีญาณรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งทำให้ไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบได้

ที่เกิดค๎มภัรฺมากมายในเขตเอเชียกลางและคันธาระโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่พ.ศ. 400 สืบต่อมาอัครศตวรรษเป็นช่วงที่พุทธศาสนามีความรุ่งเรืองมากจนถึงมีการจารึกเป็นตัวอักษรเขียนปรากฎอย่างมาก ทั้งหินยาน และมหายาน

บทความนี้สำรวจความรุ่งเรืองของพุทธศาสนาในเอเชียกลางและคันธาระ ตั้งแต่พ.ศ. 400 ซึ่งมีการจารึกตัวอักษรและสร้างสรรค์ศิลปะในรูปแบบต่างๆ รวมถึงยุคมหายานที่มีอิทธิพลอย่างมาก โดยในยุคนี้มีคัมภีร์สำคัญที่ถูกแ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโพราณ 1 ฉบับประชาชน 1.2 ยุคหินยานและมหายานก่อนขยายความ จาก พ.ศ. 300 ถึงรวม พ.ศ. 743 เป็นช่วงยุคที่พุทธศาสนารุ่งเรืองมากทางตอนเหนือของอินเดีย และเกิดคัมภีร์มากมาย ส่วนใหญเป็

บทนี้สำรวจการเกิดคัมภีร์สำคัญในยุคหินยานและมหายานระหว่าง พ.ศ. 300 ถึง 743 โดยเน้นที่ปรัชญาปารมิตาและคัมภีร์ต่างๆ เช่น โพธิสัตว์ปฏิรูปสูตร, โทณสูตร และภัทรปาลสูตร ที่ช่วยเสริมสร้างการเข้าใจในแนวคิดพุทธ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสูตร 1 ฉบับประชาชน 1.3.8 อังฤคิมาลัยยะสูตร พ.ศ. 988-996 1.3.9 ไมเตรอยากรรณ ภาษา สันสกฤต ฉบับ พ.ศ. 1080-1280 ค้นพบที่มายุยิน เป็นมาหาสงฆ์ และฉบับ พ.ศ. 1080-1280 ค้นพบที่กลิฏฐ

บทความนี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับหลักฐานธรรมในคัมภีร์พระสูตรที่สำคัญ โดยเน้นที่การศึกษาคัมภีร์ เช่น อังฤคิมาลัยยะสูตร และไมเตรอยากรรณ รวมถึงการค้นพบคัมภีร์ในภูมิภาคต่าง ๆ ของเอเชียกลาง ตั้งแต่ศตวรรษที่ 9

ถูกต้องกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงด้วยการรุกรานของกองทัพต่างศาสนา ชาวเมืองต้องละทิ้งศาสนดังเดิมของตน การวัตถุและร่องรอยอาริกถูกทำลายจนเทไม่มีเหลือ และถูกเปิดเผยสู่สายตาของคนยุคปัจจุบันเพียงเล็กน้อยเท่านั

บทความนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างธรรมภายในและการเปลี่ยนแปลงในประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนาโดยระบุถึงผลกระทบของสงครามและการแบ่งนิกายธรรมในพุทธะที่มีคำสอนธรรมภายในเป็นหลัก สมาคมของธรรมภายในนั้นเดินทางผ่านเว

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธราณ 1 ฉบับประชาชน จะเห็นได้ว่า คำสอน “ธรรมกาย” มีมาก่อนการแตกนิกายเป็น หินยาน มหายาน อีกทั้งมหายานนั้นยังมีสองยุค คือยุคก่อนการขยายความ และยุคหลังการขยายความ แต่อย่างยุคต

…นี้ไว้ก็ตาม ซึ่งข้อมูลเหล่านี้สร้างความเข้าใจที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับพุทธศาสนาและสาระสำคัญของนิยายทางพุทธธรรม.

2.4 คัมภีร์ส่วนที่ถูกเรียกว่าเป็น “มหายาน” ดังกล่าวได้ถูกรักษาไว้และแพรกระจายไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย เรียกว่าคัมภีร์มหายานยุคก่อนขยายความ เกิดขึ้นเพื่อ “รักษา” เนื้อหาคำสอนดั

คัมภีร์มหายานในยุคก่อนการขยายความถูกสร้างขึ้นเพื่อรักษาคำสอนดั้งเดิมของพระพุทธศาสนา โดยมีการพัฒนาเนื้อหาในระหว่างพุทธศตวรรษที่ 6-7 สะท้อนถึงความเกี่ยวข้องกับหลักการของวิวัฒนธรรมภายใน และเรื่องตาตกครรภ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธนาว 1 ฉบับประชาชน อยู่ภายใน งานของ ดร.ชัยสิทธิ์ยังยืนยันเรื่องของ ตกคตครภะ ความเป็น พุทธะฤทธิ์ และความเป็นตัวตนที่แท้จริงของมนุษย์ สามารถยืนยืนยันโดยเทียบ เคียงได้กับอีกห

การวิเคราะห์หลักฐานธรรมภายในในคัมภีร์พุทธโธนาว 1 ฉบับประชาชน โดยเน้นเรื่องของ ตกคตครภะ และว่าด้วยความเป็นพุทธะฤทธิ์ มีการเปรียบเทียบกับพระสูตรอื่นๆ รวมถึงการรักษาคำสอนธรรมภายในของชุดหินยานและมหายาน โด

มหาปรีณิธานสูตร ปรัชญาปรัชญา อัญญาสากษีรา และคัมภีร์สายตาคาด ครรภะ และอาจจะเป็นเพราะว่าคำสอนนี้กันนี้ดูผ่านๆ จะใกล้กับเรื่องอัตตาของพรามณ์ จึงทำให้ถูกกันออกไปจากคัมภีร์ดังเดิมที่เป็นสายหินยาน ทั้งๆ ที

บทความนี้สำรวจความหมายและความสำคัญของธรรมภายในตามมหาปรีณิธานสูตรและคัมภีร์อื่นๆ โดยเน้นว่า ธรรมภายในมีคุณสมบัติที่เที่ยงแท้และบริสุทธิ์ เป็นกายแก้วของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังพูดถึงบทบาทของอัตตาและความ

เหมือนคนส่องเงาของตนในถาดน้ำมันที่ใสและนึ่ง" พระสูตรนี้ยังกล่าวถึง เห็นในความว่างเปล่า "เมื่อใดตั้งมั่นในการรับรู้จากภาวการณ์ปลายแล้ว มีจดจ่ออยู่กับพระพุทธองค์ก็จะเห็นพระองค์เสมือนมาปรากฏอยู่เฉพาะหน้า

เนื้อหานี้ว่าด้วยการเข้าใจและเข้าถึงธรรมผ่านการเห็นพระพุทธเจ้าในการปฏิบัติธรรม โดยอธิบายการมีสมาธิและการปล่อยวางต่อทุกสิ่ง การเห็นพระพุทธเจ้าผ่านภาวการณ์ปลายมีความสำคัญต่อการสัมผัสถึงความว่างเปล่า และ

คัมภีร์โบราณกล่าวถึงธรรมกายว่า ธรรมกายนี้เป็นธรรมกายของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าสามารถ “ถูกพับ” ได้ในนิพพาน (การไปสู่นิพพาน คือการได้พบพระพุทธเจ้า) สรีระของพระพุทธเจ้าประกอบขึ้นด้วยญาณต่างๆ มีกรกล่าวถึง

คัมภีร์โบราณชื่นชมธรรมกายว่าเป็นธรรมที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้า ซึ่งถูกพับในนิพพานและแสดงให้เห็นถึงการเข้าใจในการบรรลุพระโพธิจากการละทิ้งกิเลส การทำสมาธิแบบธรรมกายได้รับการยกย่องในคัมภีร์หลายเล่ม เช่น