หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโพราณ 1 : หน้า 229/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโพราณ 1 ฉบับประชาชน 1.2 ยุคหินยานและมหายานก่อนขยายความ จาก พ.ศ. 300 ถึงรวม พ.ศ. 743 เป็นช่วงยุคที่พุทธศาสนารุ่งเรืองมากทางตอนเหนือของอินเดีย และเกิดคัมภีร์มากมาย ส่วนใหญเป็นสายมหาสังขะ โลดโตรานา ธรรมคุณต์ สรรวาสติวาท มูลสรรวาสติวาท คัมภีร์ที่พบมิล่งต่อไปนี้ 1.2.1 คัมภีร์ในสายของปรัชญาปารมิตา ถือเป็นคัมภีร์ที่มีความเก่ามาก น่าจะเขียนขึ้นระหว่าง พ.ศ. 400-พ.ศ. 600 ที่เก่าที่สุดคืออัญญุสาริกา แหล่งกำเนิดของคัมภีร์ปรัชญาปารมิตานั้น ยังคงเป็นปริษนา มาจากแห่งปัจจุบัน นักวิชาการหลายคนเชื่อว่าปรัชญาปารมิตา น่าจะมีวิวัฒนาการมาจากในกลุ่มของมหาสังขะ ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของอินเดียแถบอาณธรรษแห่งอาณวรกิจขยายความไป เช่นเป็น โพธิสัตว์ปฏิรูปสูตร (Bodhisattvacaryāvatāra) วัชรเจนิกา และปรัชญาปารมิตา 1.2.2 โทณสูตร ภาษาคนาธรี พ.ศ. 480-530 สายธรรมคุณต์ 1.2.3 ภัทรปาลสูตร ภาษาสันสกฤตแบบผสม น่าจะเขียนขึ้นราว พ.ศ. 500 หรือก่อนหน้านั้น เป็นมหายาน (ก่อนขยายความ) 1.2.4 คัมภีร์ประเภทนิเทศ ภาษาคนาธรี พ.ศ. 490-510 สายธรรมคุณต์ 1.2.5 โพธิสตวปิฎก ภาษาคนาธรี พ.ศ. 580-780 สายธรรมคุณต์ สังกัดนิยายมหาสังขะ-โลโกรวาท หรือมหายาน