การฟื้นฟูคัมภิษิ์ในภาษาเขมร : หน้า 192/278

อารามได้รับการฟื้นฟู คำภิษิ์ในภาษาเขมรที่ยังหลงเหลือจากการทำลาย ก็ได้รับการรวบรวมขึ้นมาใหม่เช่นกัน โดยองค์ที่ทำหน้าที่รวบรวมหลักนั้นมี สถาบันใหญ่คือ สถาบันพุทธศาสนบัณฑิตยัมพุทธรวบรวมและลงทะเบียนไว้ได้ประมาณ 800 ผุ และองค์การศึกษาและอนุรักษ์ในเขมร รวบรวมได้ประมาณ 3,400 ผุ แต่คัมภิษิ์ที่ยังไม่ได้รวบรวมและอยู่กระจัดกระจายตามวัดต่างๆ ในกัมพูชาก็ยังมีอีกเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ดี ตามสรุปได้ว่า ใบลานเขมรที่ลงเหลือจากการทำลายในยุคสงครามกลางเมืองและมีอายุมากที่สุดจะอยู่ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 ส่วนตัวอักษรในการจาริกนั้น มีพบทั้งประเภทที่ใช้งานทั้งแบบเขมรล้วนๆ และเขมรปนไทย 1. คัมภิษิ์ที่ใช้ในการศึกษา พระป๋อมได้สำรวจจะทะเบียนรายชื่อคัมภิษิ์ที่รวบรวมโดยองค์การศึกษาและอนุรักษ์ในเขมรในกรุงเทพฯ ประเทศกัมพูชา จำนวน 927 เรื่อง 94 ในจำนวนนี้พบคัมภิษิ์ที่สนใจจำนวน 28 เรื่อง จึงนำคัมภิษิ์เหล่านี้มา ศึกษาเพื่อหาร่องรอยแห่งการปฏิบัติ ที่มีผล เหมือนหรือคล้ายกับวิชา ธรรมภายมากที่สุด คัมภิษิ์เหล่านี้ประกอบด้วย 1. คัมภิษิ์มูลพระปม์มาตรณะ ฉบับขององค์กรการศึกษาและอนุรักษ์ในเขมรแห่งกัมพูชา 2. คัมภิษิ์มูลพระปม์มาตรณะ ฉบับวัดศิริสรรเเสรง จังหวัดกันดาล 3. คัมภิษิ์มูลพระปม์มาตรณะ ฉบับวัดงคลศิริเกียร-เฉลียง