คัมภีร์มหายานและการรักษาคำสอน : หน้า 234/278

2.4 คัมภีร์ส่วนที่ถูกเรียกว่าเป็น “มหายาน” ดังกล่าวได้ถูกรักษาไว้และแพรกระจายไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย เรียกว่าคัมภีร์มหายานยุคก่อนขยายความ เกิดขึ้นเพื่อ “รักษา” เนื้อหาคำสอนดั้งเดิมในส่วนที่ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์หินยาน/เถรวาทนั้นให้คงอยู่และสืบต่อมาจนชนรุ่นหลัง คัมภีร์เหล่านี้ในรวบพุทธศตวรรษที่ 6-7 ในสายของท่านนครชุนได้ถูกปรับแต่งจนกลายเป็น คัมภีร์มหายานยุคขยายความ ซึ่งขยายออกไปอย่างหลากหลาย 2.5 ธรรมภายในคัมภีร์ดังเดิมมีบางส่วนที่เหมือนมหายานยุคขยายความโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเด็น “ตาตกครรภ์” แสดงให้ได้หมายความว่าประเด็น “ตาตกครรภ์” มาทีหลังในคัมภีร์จากันธระและเอกเขยกลาง ดร.ชนิดาพบเรื่องตาตกครรภ์อยู่ใน 2 พระสูตร คือ ครีมาลาเทวีสินนาทสูตร และมหาปริวาสสูตร ซึ่งถือว่ามีเนื้อหาทำสอดคล้องกับหลักการของวิวัฒนธรรมภายในตรงโดยกล่าวว่าในมนุษย์และสรรพสัตว์ ล้วนมีจุติแห่งความเป็นพุทธะอยู่ภายใน แต่ถูกกปิดบังไว้ด้วยกิเลสสังขาร ซึ่งตรงกันกับหลักการของวิชาธรรมกายในเรื่องตาตกครรภ์สูตรนี้ ดังได้กล่าวมาแล้วว่ า ศมเมอร์แมนผู้ศึกษาองค์ความเป็นมาของพระสูตรนี้มาอย่างยาวนานยังอมรับว่า ตาตกครรภ์สูตรของอินเดีย ฉบับสรรค์เขียนขึ้นโดยชาวพุทธ เป็นภาพรวมที่สมบูรณ์ของคำสอนในพระพุทธศาสนาที่ตั้งเดิมมาๆ และนำจะไม่ได้เขียนขึ้นมาเพื่อโต้ตอบนักคิดรุ่นหลังอย่างที่หลายๆ ท่านเข้าใจ เพราะน่าจะเขียนขึ้นมานานก่อนยุคของการถกเถียงกันเชิงปรัชญา เพื่ออธิบายให้ชาวพุทธในยุคแรกเริ่มเข้าใจว่าพุทธภาวะนั้นมีอยู่แล้วภายในตัวทุกคนและมีความเต็มเปี่ยมบริบูรณ์