บ.ก. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 38 / 2634

ประโยค4- หน้า 199 แต่ผัน และด้วยเพลงขับ (กล่อม) บทว่า องคุปวุฒณ ความว่า และเมื่อให้ตรนในระหว่างนั้นแล้ว ยังส่งผสานสรีระให้แม่ไป ชื่อว่า ย่อมปลอบโยน ด้วยเครื่องกฎ กล่าวคืออาวุธะ บทว่า โตเถสิ ความว่า เ

เนื้อหานี้พูดถึงเพลงขับกล่อมและความหมายของวลีในบทกลอนที่มีความสำคัญต่อการสร้างความรักและการปลอบโยน ทีมงานควบคุมการแปลและตีความของข้อความเหล่านี้เพื่อให้สอดคล้องกับความเชื่อและประเพณีที่มีมาอย่างยาวนาน

ประโยค๔ – มังคลคติที่เป็นเปล่า เล่ม ๒ – หน้าที่ 227 เมื่อพระราชทานสิ่งของที่ควรพระราชทาน ทรงปฏิบ่หน้าที่ แก็ดสัตว์พาหนะมีข้างตัวเป็นต้น และพลิกนิกา ไม่ทรงใช้จับม้าเป็นต้น ในงานทั้งหลาย ในเวลานั้น ชื่

เนื้อหาเกี่ยวกับการประพฤติธรรมของพระราชาที่มีผลกระทบต่อสัตว์ พาหนะ และประชาชนในแว่นแคว้นต่างๆ โดยยกตัวอย่างการให้สิ่งของที่ควรแก่สมณะและพราหมณ์ รวมถึงการช่วยเหลือประชาชนอย่างเหมาะสมเมื่อไม่เกิดการไม่ส

ประโยค ๔ - มั่งคั่งที่นี่นเป็นปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 278 [แก้ข้อความ] บรรดาบาทเหล่านั้น สองบทว่า จิร ชิวฑู ความว่า จงเป็นอยู่ ตลอดกาลา คือเป็นผู้มีอยู่นั้น สองบทว่า โน ฎติ แปลว่า หมู่ฤทธิของเรา บทว่า เ

เนื้อหาพูดถึงความหมายของการบริจาคในพุทธศาสนาและผลที่เกิดขึ้นจากการทำทาน โดยมุ่งเน้นที่องค์ประกอบที่ทำให้การบริจาคนั้นประสบผลสำเร็จ เช่น การทำจิตให้ถึงพร้อมและผลแห่งกรรมที่เกิดจากการอุทิศตนเพื่อผู้อื่น

ประโยค๕ – มังคลัตถิที่เป็นปอ ลเล่ม ๒ – หน้า ๓๐๙ ฉะนั้น บุตรผู้ตามโอวาท เลี้ยงท่านผู้เลี้ยง (ตน) มาแล้วไม่ทำลายล้างให้เสื่อม มีศรัทธา ถึงพร้อมด้วยศีล ย่อมเป็นผู้สมบูรณ์." [แก้กอรรถ] [๓๗๕] อรรถถากุปุตสู

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของบุตรที่รักษาศีลธรรมและทำหน้าที่ดูแลสกุลวงค์ของตน ทั้งยังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความรับผิดชอบที่บุตรควรมีต่อพ่อแม่ รวมถึงการส่งเสริมความเจริญของสกุลวงค์ เช่น การเลี้ยงดูและ

ความที่คนเกี่ยวจรรน. จริงอยู่ ผู้เป็นนั้นย่อมเสื่อมจากโอกะ ด้วยเหตุนัน พระผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า "(ผู้ใด) ไม่ทำงานด้ว ยอ่างว่า หนาวน่า ร้อนน่า เย็นน่า เช้าน่า หิวนี้ ไม่ทำงานง างว่า ระเหยน่า. เมือผูมั

ในสุนทรพจน์ที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการทำงาน พระองค์ได้ยกตัวอย่างถึงความหลีกเลี่ยงจากการทำงานโดยอ้างเหตุผลต่าง ๆ เช่น อากาศหนาว ร้อน หรือเย็น ซึ่งจะทำให้โอกาสในการประสบความสำเร็จล

ประโยค ๔ - มังกัลติที่นี่นาเลย ๒ - หน้า ๓๔๙ ของเจ้ามีประมาณสักหน่อยหรือ ?" บูรพ. หามได้ พระเจ้าเข้า. พระราชา. มีกี่รามสักหรือ ? บูรพ. อย่างนั้น พระเจ้าเข้า. พระราชา. บูรพพูเจริญ ถ้าอย่างนั้น

เนื้อหาเกี่ยวกับพระเจ้าอัตตุมาสกที่ทรงให้ทรัพย์แก่บูรพา ในการแบ่งราชสมบัติ ซึ่งเกิดขึ้นในธรรมะและการสนทนาเกี่ยวกับการมอบทรัพย์สมบัติแก่ประชาชนในอรรถกถาภังคมาฎกเมื่อราบรื่นจึงพระราชาทรงตัดสินใจแบ่งราชส

ประโคม - พระอธิษฐานจากกัลป์ ภาค ๕ - หน้า 12 พระเถระ. จงหลีกไป นางเทวิดา, เจ้ อย่า ทำ ให้ เรา ถูก พระธรรมกถ คร้ ง หลาย นั่ง จับ พัดอัน วิจิตร พึง กล่าว ในอนาคต ว่า ได้ ยืนยัน นางเทวิดา ผู้ หนึ่ง มาท ว

ในบทนี้ นางเทวิดาอ้อนวอนพระเถระไม่ให้สูญเสียโอกาสในการทำบุญ และพระศาสดาทรงแสดงความสำคัญของการทำบุญ ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดสุขทั้งในปัจจุบันและอนาคต. การสนทนานี้สะท้อนปัญญาในด้านศาสนา.

ประโยค - พระฐัมมปุัจฉาแปล ภาค 6 หน้า 47 สาวทั้งหลายของเราให้เป็นผู้มีศีมะขาด ด้วยเหตุว่ามีอันตัดแล้วเป็นต้นนั้นแล ควรหรือ ? " ภิกษุหนุ่ม ลูกฉันประคองอัญชลี ในทำนันนั้นแล กล่าวว่า " พระเจ้าข้า พระองค์

ในพระฐัมมปุัจฉาแปล ภาค 6 หน้า 47 มีการย้ำถึงความสำคัญของการไม่เสพธรรมอันเลวและการหลีกเลี่ยงความเห็นผิด โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงความสำคัญของการรักษาศีลและการเสพธรรมที่ดี เมื่อผู้คนประสบปัญหาเกี่ยวกับศีลจึ

傳譯如下: ประโคม - พระมีกัปปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 89 ของพระอนาคามิไม่ควร, และยังไม่ถึงความสิ้นสะสา doesn't giveความ คิดเกิดขึ้นว่า 'เราถึงสุขแล้ว' ได้วาระพระคาถาว่า:- "ภิญญ ภิกษุยังไม่ถึงอาสวักขยะ อย่

เนื้อหานี้กล่าวถึงพระอนาคามิและความสำคัญของสมาธิ โดยเฉพาะการมีความวางใจและความสงบในจิตใจ พระอนาคามิไม่ควรให้ความคิดใด ๆ ที่แสดงถึงความสุขในขณะที่ยังไม่ถึงจุดหมายที่แท้จริง คำสอนเหล่านี้เตือนให้เราตระห

ใด นักปราชญ์ทั้งหลาย กล่าวความกำหนดและ ความย่อใจนั้นว่า เป็นเครื่องจองอันมั่นคง มีปติหนี้ยง อันหย่อน (แต่) เปล่งได้ โดยยาก นักปราชญ์ทั้งหลาย ตัดเครื่องผูกมัด นั้นแล้ว เป็นผู้ไม่มีมิตรดี ละกามสุขแล้วบว

เนื้อหาเกี่ยวกับการตีความของนักปราชญ์เกี่ยวกับการกำหนดและความย่อใจ การเข้าใจในธรรมชาติและวิธีการตัดขาดจากความผูกพัน โดยอ้างถึงพระพุทธเจ้าและการใช้ศาสตรในการพัฒนาความเข้าใจ เพื่อการตีความที่ลึกซึ้งยิ่ง

ประโ configs- พระบริบัทิธรูกคาแปลภาค ๙ - หน้า ๒๗ และความเชื่อใจ คือความทะยานอยากในบรรลุและบรรลุใจ นุ่ม ผู้เป็นบันดึกทั้งหลาย ย่อมกล่าวความกำหนดและความเชื่อใจนั้น อันเป็นเครื่องผูกซึ่งสำเร็จด้วยถือว่า

เนื้อหาพูดถึงความทะยานอยากในการบรรลุธรรมและความเชื่อใจที่ทำให้เกิดการทำงานทั้งหลาย โดยอธิบายความหมายของคำในพระอภิธรรม เช่น โอภากรินิ, ลิติล, และทุบปุมุจัง ที่สะท้อนถึงเครื่องผูกที่ยากจะหลุดออกจากการทำ

ประโ ค ค - พระอิ้มปฐมปฐกฎแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 45 ภิญ นั้นว่า "หญิงนั้น ปลงตันทีผู้ลิเอิร ใบนชมพูทวีปท้งสิ้น จาก ชีวิต เพราะความเสน่หาในชายคนหนึ่ง ซึ่งตนเห็นครูเดียว น องนี้อย่างนี้; ภิญ ษ เงองตัดข้องบ

เนื้อหาพูดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่หลงไหลในชายซึ่งเธอเห็นเป็นครู หญิงนั้นประสบปัญหาและได้รับคำสั่งสอนจากพระอิ้ม ในการแสดงธรรมว่าการเข้าใจธรรมะเป็นทางแก้ปัญหาและส่งเสริมความสุขให้เกิดขึ้น ที่กล่าวถึงสภาพจิต

ประโคม - พระจั้มปิฎกถอดคำแปล ภาค ๙ หน้า 80 [แก้ถอรณ] บรรดาบเหล่านั้น ว่า เหตุสงฺญิโต ความว่า ชื่อว่า ผู้มีมืออันสำรวมแล้ว เพราะความไม่มีกานอันมือเป็นต้น หรือกร ประทานสัตว์เหล่านี้เป็นต้นด้วย นัยแม้ในบ

ข้อความนี้กล่าวถึงการสำรวมในด้านต่างๆ ตามคำสอนของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการควบคุมมือ วาจา และจิตใจ เพื่อให้เกิดการพัฒนาหรือการฝึกฝนทางจิต ซึ่งมีความสำคัญในการดำเนินชีวิต เพื่อให้เป็นผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิแล

ประโยค - พระรัชทิฎฐิฤๅ - หน้าที่ 184 ๑๔. เรื่องอุกุเสน [๒๓๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวุ้ง ทรงปรารถนาครองษี บุตร ชื่ออุกุเสน ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "สุพพลฌโญชน" เป็นต้น. [พระ

เรื่องราวนี้บรรยายถึงพระศาสดาที่ประทับอยู่ในพระวุ้งและทรงสรณะในพระบุตรชื่ออุกุเสน โดยตรัสธรรมเทศนาเกี่ยวกับความกล้าหาญของผู้ที่สามารถตัดสังโยชน์ทั้งหลายจนไม่รู้สึกกลัว ต่อมาได้อธิบายถึงบทของพระคาถาที่

ประโยค - พระอิฐม้าพุทธรอยถอดภาพแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๒๘๖ ๑๓. เรื่องพระวังศิลาเถอะ [๒๘๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระสถา เมื่อเผาอยู่ในพระหยั่งทรงปรารภพระ วังศิลาเถอะ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ฉฏุ โย เวท" เป็นต้น

เนื้อหาเกี่ยวกับพระสถาและพระธรรมเทศนาที่ตรัสในพระหยั่ง โดยมีพระวังศิลาเถอะและพราหมณ์วังศะที่เคาะศีรษะของผู้ตายเพื่อทำนายชะตาชีวิตว่าเป็นศรีระจากภพต่างๆ รวมถึงการเดินทางไปยังกรุงสาวดีและการเห็นมหานาผู้

ประโยค - พระธัมมทัศนะถูกถอดแปล ภาค ๙ หน้า ๒๙๓ แล้ว เมือพระเณรีนั้นกล่าวในเวลาปัญหาอุปสรรคนันทามก้าวว่อง (วิสัย) ว่า "วิสัยจะผู้มีอายุ ท่านแสนเลย (วิสัย) ไปแสน" แล้ว กล่าวว่า "เมื่อท่านจำง ถึงพิษไปฝ่าพ

เนื้อหาเกี่ยวกับการสนทนาระหว่างพระเณรีและพระศาสดา เกี่ยวกับปัญหาอุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้น และพระศาสดาได้ยกย่ององค์พระธรรมทินนาเสฐิว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างแท้จริง พระศาสดายังนำเสนอคำส

สารบัญ บทที่ ๑ กดกิ์ กรีกกิ์กิ์ก องค์ประกอบที่ ๑ วัสดุติ ๒ องค์ประกอบที่ ๒ จานะ ๒ องค์ประกอบที่ ๓ กาล ๒ องค์ประกอบที่ ๔ ชาติ องค์ประกอบที่ ๕ วางก ๓ องค์ประกอบที่ ๖ ปัจเจ ๗ แบบฝึกหัดบททบทวนบทที่ ๑ ๘

สารบัญนี้แสดงรายละเอียดของบทต่างๆ ภายในหนังสือ ตั้งแต่บทที่ ๑ ถึงบทที่ ๓ รวมถึงองค์ประกอบที่สำคัญต่างๆ เช่น วัสดุ, จานะ, กาล, ชาติ และกิริยา พร้อมกับแบบฝึกหัดสำหรับแต่ละบทเพื่อการทบทวนและทำความเข้าใจเ

ฎ บทที่ 4. กิจกรรมวิจัย (มาน, ต. ดุษฎี) มาน ๑ ประกอบ มาน ปัจจัยเป็นกัดตัวจาก หมวด ญี ถาฯ หมวด รุ ธาฯ หมวด ทิว ธาฯ หมวด สุ ธาฯ หมวด กี ธาฯ หมวด คฑ ธาฯ หมวด ตน ธาฯ หมวด จุ ธาฯ ประกอบ มาน ปัจจัยเ

บทที่ 4 สรุปกิจกรรมวิจัยที่มีกำหนดโดยปัจจัยในหมวดต่างๆ เช่น หมวด ญี, รุ, ทิว, สุ, กี, คฑ, ตน, และ จุ ที่มีบทบาทในการศึกษา การแปล และการฝึกหทบทวน มีการจัดกลุ่มดูวิจัยซึ่งเกี่ยวข้องกับปัจจัยที่ใช้อย่างเ

ประโยค - คำนี้พระมงปัทุกข์ ยกพิพัฒน์แปล ภาค 5 - หน้า 13 อยู่ใน อนาจอุทิศ ในนตรกุฬของไก่ ผู้มีใช้อาจารย์ น อภิชาติ ย่อมไม่รู้แน่ กำ ว่า ซึ่งกลา หรือ ออกา ว หรือว่า ซึ่งสัมผัสใช้กา อิต ดั่งนี้ วิฒิตาเร

ในเนื้อหานี้ เน้นการสอนและการฝึกฝนบุคคลตามที่ปรากฏในอาตมภาพ ซึ่งถือเป็นแนวทางในการพัฒนาตนเอง โดยมีการกล่าวถึงวิธีการสอน และประสบการณ์ที่คนอื่นได้รับ การเรียนรู้จากผู้อื่น และการฝึกฝนเพื่อพัฒนาสภาพจิตใ

ประโยค - คำนี้พระถามว่าทุกข์ถูกถาม ยกกี่พากแปล ภาค ๖ หน้า ๑๘ ตรัสแล้ว คำนี้ ซึ่งพระถาม อิม นี้ว่า อุตต า ที อ.ตนแล นาใจ เป็นที่พึง อุตตน ของตน (โหติ) ย่อมเป็น ปรัง ปุกโล อ.บุคคล อื่น โก ที ใครแล นา

พระได้ตรัสถึงการตั้งใจให้เป็นที่พึ่งของตนเอง โดยอธิบายว่าบุคคลที่จะเป็นที่พึ่งนั้นต้องมีการฝึกฝนตนเองให้ดี มีการตั้งอยู่ในมาตรฐานที่เฉพาะเพื่อเป็นจุดเริ่มต้นในการเป็นที่พึ่งสำหรับผู้อื่น การมีที่พึ่งจ