ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๔ - มังกัลติที่นี่นาเลย ๒ - หน้า ๓๔๙
ของเจ้ามีประมาณสักหน่อยหรือ ?"
บูรพ. หามได้ พระเจ้าเข้า.
พระราชา. มีกี่รามสักหรือ ?
บูรพ. อย่างนั้น พระเจ้าเข้า.
พระราชา. บูรพพูเจริญ ถ้าอย่างนั้น เจ้าอย่าไปในนี้นั้น ใน
แดดเห็นปานนี้ เราจะให้ทรัพย์ครึ่งสักแก่เจ้า.
บูรพ. เทวา ข้าพระพุทธเจ้ามีรับทรัพย์ที่พระองค์พระราช-
ทานแล้ว ก็จักไม่ทำทรัพย์อนนี้ให้ฉันหาย ข้าพระพุทธเจ้าจักไม่
ลดละการ ไปของพระพุทธเจ้า จักถือเอาทรัพย์นั้นให้ได้.
พระราชา ทรงเพิ่ม (ทรัพย์) โดยลำดับ ตรัสว่า "บูรพผู้เจริญ
เจ้าจงกลับ เราจักให้ทรัพย์ ๙๙๙๑๐๐ โกฏิ
ทรัพย์อันกำหนดไม่ได้" ดังนี้แล้ว เมื่ออรุ่นนั้นกล่าว (ยืนยัน)
อยู่อย่างนั้นนั่นแหละ จึงทรงประสิริประโลมด้วยฐานานุศักดิ์ดิ
ตำแหน่งเศรษฐีเป็นต้น. เมื่อเขายังกว่า (ยืนยัน) อยู่เองนั้น ตรัส
ว่า "เราจักให้ราษฎรมิตรีงหนึ่งแก่เจ้า" เมื่อเขารับรอง ทรงบัญชา
สั่งว่า "ท่านทั้งหลายของไปปลอมผมและนวดของสายเถร ให้อนันา"
แล้วประดับประดา นามทั้งหลายทำอย่างนั้นแล้วมาถึง
พระราชทรงแบ่งราชสมบัติเป็น ๒ ส่วน ได้พระราชทานราชสมบัติ
ครึ่งหนึ่งแก่บูร. เขาจึงได้มาว่า พระเจ้าอัตตุมาสก.
เรื่องพระเจ้าอัตตุมาสก
มาในอรรถกถาภังคมาฎก สังฆนิบาต.