พระบริบัติธรูกคาแปลภาค ๙ - หน้า ๒๗ : หน้า 29/304

ประโ configs- พระบริบัทิธรูกคาแปลภาค ๙ - หน้า ๒๗ และความเชื่อใจ คือความทะยานอยากในบรรลุและบรรลุใจ นุ่ม ผู้เป็นบันดึกทั้งหลาย ย่อมกล่าวความกำหนดและความเชื่อใจนั้น อันเป็นเครื่องผูกซึ่งสำเร็จด้วยถือว่า "มัน." บทว่า โอภากรินิ ความว่า ชื่อว่า มิมดเหนียวลง เพราะย่อม จุดลง คือ นำไปในเมือกต่ำ เพราะครามาแล้วให้ตกไปในอาบ บทว่า ลิติล ความว่า ชื่อว่า ห่อน เพราะย่อมไม่บาดผิวหนัง และเนื้อ คือ ย่อมไม่บาดโลหิตออกในที่ถูก ได้แก่ ไม่ให้รู้สึก แม้วความเป็นเครื่องผูก ย่อมให้ทำงานทั้งหลาย ในที่ทั้งหมดหลาย ทางบกและทางน้ำเป็นต้นได้. บทว่า ทุบปุมุจัง ความว่า ชื่อว่า เปลื้องได้โดยยาก ก็เพราะ เครื่องผูกคือคือคล้าย อันเกิดขึ้นด้วยสามารถแห่งความโลกมั่งคราวเดียว ย่อมเป็นกลอสดต้นบุคคลเปลื้องได้โดยยาก เหมือนเต่าเปลื้องจาก ที่เป็นที่ผูกได้กะนั่น. สองบทว่า เอตัป ปฎวาน ความว่า นักปราชญ์ทั้งหลาย ตัดเครื่องผูกคือคือคลาสั้น แม้อนั่นอย่างนั้น ด้วยพระบรรคิอญาณ เป็นผู้หมกความเชื่อใจ ละความสุขแล้ว เว้นรอบ คือหลีกออก, อธิบายว่า ย่อมบวช. ในกาลขบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุรอยผลทั้งหลาย โศกใด้ผลเป็นดังนี้นั่น ดังนี้แหละ. เรื่องเรือนจำ จบ.