เพลงขับกล่อมในวรรณกรรมไทย มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 199
หน้าที่ 199 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงเพลงขับกล่อมและความหมายของวลีในบทกลอนที่มีความสำคัญต่อการสร้างความรักและการปลอบโยน ทีมงานควบคุมการแปลและตีความของข้อความเหล่านี้เพื่อให้สอดคล้องกับความเชื่อและประเพณีที่มีมาอย่างยาวนาน อธิบายถึงการส่งต่อวรรณกรรมผ่านรุ่นสู่รุ่น และการรักษาคุณค่าทางจิตใจให้คงอยู่ในสังคม เมื่อพูดถึงความรักและความสัมพันธ์ของครอบครัว โดยยกตัวอย่างการแสดงออกทางอารมณ์ที่เชื่อมโยงผ่านเพลงนี้且เน้นความสำคัญของการเลี้ยงดูเด็กในสังคมปัจจุบันที่ยังคงมีคุณค่า

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของเพลงขับกล่อม
-การปลอบโยนในวัฒนธรรมไทย
-ความรักในครอบครัว
-มงคลคติและการแปลวรรณกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค4- หน้า 199 แต่ผัน และด้วยเพลงขับ (กล่อม) บทว่า องคุปวุฒณ ความว่า และเมื่อให้ตรนในระหว่างนั้นแล้ว ยังส่งผสานสรีระให้แม่ไป ชื่อว่า ย่อมปลอบโยน ด้วยเครื่องกฎ กล่าวคืออาวุธะ บทว่า โตเถสิ ความว่า เมื่อนบุตรให้ยอม ชื่อว่า ปลอบโยน บทว่า มมม์ ถาวา ความว่า ทำความรักใคร(หัวใจ) อย่างนี้ว่า "โอ๋ ลมพิษ แตกกรมข้องของเราร" คอย ดูอยู่ด้วยทั้งดวงในอันแน่นสนิท คำว่า อุยยุมุปลสุ ความว่า มาตรา ไม่แสดงทรัพย์แม่ ทั้ง ๒ นั่นแก่ชนเหล่านี้ ย่อมคุมครองไว้ในสถานทั้งหลายมองมันลง (ปลอดภัย) เป็นต้น เพื่อประโยชน์แห่งคุณนั้น คำว่า เอ๋อ ปุตตะ อุทิ ปุตตะ ความว่า มาตรมีชื่อให้บุตรสำเหนียกว่่า "ลูกผู้ยอดเยล่า เจ้าเป็นผู้ไม่ประมาทในลูก ทั่งหลายมีราชลูกเป็นต้นอย่างนี้," และจงทำงานอย่างโอน น" ชื่อว่า ย่อมคิดร้อน คือคำบาด้วยาประกระนี้แหละ เมื่อบุตรถึงความเป็นหนุ่ม มาตรรู้ว่าบุตรนั้นมันมาในวิญาณของผู้อื่นในเวลาคืนไม่กลับมาในเวลิน มีขึ้นมาถึง ๒ คอณด้วยน้ำตา มองหาบุตรอยู่ชื่อว่าอ่อมเดือร้อนด้วยประการะนี้แหละ ๒. มงคลคติที่นิฉบับพิมพ์ครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๕ บอกว่า อหนติ ที่เปล่าว่า เรา และชิงอรรถว่า มุสุขติ ที่เปล่าว่า ของเรา ฉับชำระใหม่ พิมพ์เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๕ บอกว่า อ่ได คงที่แปลนี้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More