การศึกษาเกี่ยวกับพระอนาคามิและสมาธิ : หน้า 91/254

傳譯如下: ประโคม - พระมีกัปปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 89 ของพระอนาคามิไม่ควร, และยังไม่ถึงความสิ้นสะสา doesn't giveความ คิดเกิดขึ้นว่า 'เราถึงสุขแล้ว' ได้วาระพระคาถาว่า:- "ภิญญ ภิกษุยังไม่ถึงอาสวักขยะ อย่าพึงถึง ความวางใจ ด้วยเหตุสุดท้ายและอาวุธ ด้วยอัน ความเป็นพุทธสุด ด้วยอันได้สมาธิ ด้วยอัน นอในที่สงัด หรือ (ด้วยเหตุเพียงรัว) เรา ถูกต้องสุขในนามบ่มะ ซึ่งปฏิบชนเทพไม่ใด้ แล้ว." [[แก้อรรถ]] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าววา สือตพกเขตต์ คือด้วยเหตุสำค ว่า ปาริสูติสิลด หรือสัตย์ว่าดูดคุณ- ๑๓. บทว่า พาหุสูเจน วา ความว่า หรือด้วยเหตุสำว่าความ เป็นผู้เรียนปฏิภั ๓. บทว่า สมาธิคุณ ความว่า หรือด้วยกันได้สมบัติ ๘. ภิญญูอย่างถึงความวางใจ ด้วยเหตุมีระมานเพิ่งรู้เท่านั้นว่า เรา ถูก ต้องสุขของพระอนาคามิ.' บทว่า อุปจจ์ชนาสวัสติ ความว่า อันปจจุชนทั้งหลายเสพบไม่ได้ คือนพระอรหันต์แสวงอย่างเดียว ภิกษุเหล่านี้ พระผู้มี ๑. ภูมิในนวโกวาทหมดที่ ๔. ๒. ภูมิในธรรมวิภาคปริเขตที่ ๒ ตอนอธิเคกสกะ ๓. มีชื่อเดียวกับรูปาน ๔ อรูปาน ๔.