ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๔ - มั่งคั่งที่นี่นเป็นปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 278
[แก้ข้อความ]
บรรดาบาทเหล่านั้น สองบทว่า จิร ชิวฑู ความว่า จงเป็นอยู่ ตลอดกาลา คือเป็นผู้มีอยู่นั้น
สองบทว่า โน ฎติ แปลว่า หมู่ฤทธิของเรา บทว่า เหตุ ได้แก่ เพราะเหตุแห่งฤทธิ์เหล่าใด คืออาขัญฤทธิ์เหล่าใด
บทว่า ลภา เส ความว่าเราได้สมบัติเช่นนี้
ก็เปรยบทนั้น เมื่ออ้างสมบัติตามได้แล้วในขณะนั้น จึงกล่าวอย่างนั้น จริงอยู่ ทักษิณาจยังผลให้บังเกิดในขณะนั้นเอง แก้ปะทังหลายได้ ก็เพราะองค์ ๑ อย่าง คือ เพราะการอุบโมนทนแห่งตน ๑ เพราะการอึกแห่งทยอยทั้งหลาย ๑ เพาะความถึงพร้อมแห่งทักษิณบุญกุศล ๑ บรรดาเหตุ ๑ อย่างนั้น ทายบนี้เป็นเหตุพิเศษ ด้วยเหตุนี้นี้ เปรยบทนั้น จึงกล่าวว่า เยส เหตุ ลภา เส เป็นต้น.
บทว่า กตา ความว่า อันทายกทั้งหลายเมื่ออุทิศตนนี้อย่างนี้ ว่า "อทานนี้ จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายของเรา" ชื่อว่า ทำแล้วและทายกเหล่านั้น ชื่ว่า เป็นผู้ไม่ไร้ผล เพราะกรรมให้ผลในสันดานเป็นจังเกิดแห่งกรรมอันสำเร็จด้วยการบริจาค.
[๒๔๕] บัดนี้ พระผู้ม พระภาค เมื่อจะแสดงความไม่มีแห่งเหตุเป็นเครื่องได้สมบัติ มีฤทธิ์และโโยกรรมเป็นต้นอย่างอื่นในปริติสินนั้น และความเป็นคือการยังดำให้เป็นไปด้วยทานที่เขาได้แล้วแต่มนุษย์โลกนี้ ของเหล่าสัตว์ผู้เข้าถึงเปรตวรรณะ จิตรัศ