บ.ก. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 87 / 2634

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 34 ฯลฯ ถึงความสำรวมในมนินทรีย์” ดังนี้ ศีลนี้ชื่อว่า อินทริย สังวรศีล. [ อาชีวปาริสุทธิศีล ] ส่วนการงดเว้นจากมิจฉาชีวะ อันเป็นไปด้วยอำนาจแห่งการ ละเมิด

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการวินิจฉัยศีลต่าง ๆ ในบริบทของพระศาสนา โดยเฉพาะการรับรู้และปฏิบัติตามศีล ได้แก่ อินทริยสังวรศีลซึ่งเน้นการควบคุมอารมณ์ และอาชีวปาริสุทธิศีลที่แสดงถึงการงดเว้นจากการกระทำที่ผิดศ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 50 แก่ชนเหล่าอื่นอันใด แห่งภิกษุผู้เห็นแก่ลาภสักการะและความสรรเสริญ มีความปรารถนาลามก อันความอยากครอบงำแล้ว นี้เรียกว่า "ความ เป็นผู้ทำใบ้." บรรดากิริยาเ

ในวิสุทธิมรรคซึ่งสำรวจการกระทำของภิกษุที่เห็นแก่ลาภและความสรรเสริญ มีการพูดถึงความปรารถนาลามกที่นำไปสู่การบีบบังคับและการหาลาภด้วยลาภ โดยการด่า การข่มขู่ และการพูดให้เขาเกรงใจเป็นต้น การกระทำเหล่านี้เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 59 จะให้ จึงเสพูดว่า "ข้าวสารไม่มี" ทำที่จะไปหาข้าวสาร ไปสู่เรือน ของคนที่คุ้นเคยกันเสีย ภิกษุเข้าไปในห้องมองดูไป พบท่อนอ้อย ที่ซอกประตู เห็นน้ำอ้อยงบในภ

ในบทนี้ภิกษุเดินทางไปขอข้าวสารจากหญิงแม่เรือน แต่หญิงแม่เรือนแสร้งบอกว่าไม่มีข้าวสาร ภิกษุจึงอธิบายถึงลางที่ตนเห็น ซึ่งแสดงถึงการที่ได้รับสิ่งแปลกปลอมและพลิกสถานการณ์ในที่สุด หญิงแม่เรือนรับรู้จึงยอมถ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 85 ครั้งยังเป็นคฤหัสถ์ โยมหญิงของข้าพเจ้า ได้ให้ข้าวปายาสหุงด้วย น้ำนมสดล้วน ๆ ปรุงด้วยเนยใส น้ำผึ้ง และน้ำตาลกรวด ความผาสุก ได้มีแก่ข้าพเจ้าด้วยปายาสน

เนื้อหานี้บรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพระมหาโมคคัลลานะและโยมหญิงของผู้เขียนได้ถวายข้าวปายาสที่ปรุงด้วยนมสด เนยใส น้ำผึ้ง และน้ำตาลกรวด ส่วนพระมหาโมคคัลลานะเกิดคำพูดในใจเกี่ยวกับบุญที่สะสมไว้ และ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 103 เป็นที่ตั้ง ด้วยอัปปณิหิตานุปัสสนา ละอภินิเวส (ความปักใจมั่น) ด้วยสุญญตานุปัสสนา” ละความปักใจมั่นในอันถือเอาว่าเป้นสาระ (ใน สิ่งมิใช่สาระ) ด้วยอธิปัญ

เอกสารนี้แสดงถึงการละทิฏฐิผิดในหลักพระพุทธศาสนา ผ่านการอธิบายการละความปักใจมั่นและความงมงายด้วยแนวคิดต่างๆ เช่น อัปปณิหิตานุปัสสนาและอธิปัญญาธัมมวิปัสสนา นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงธรรมะแห่งโสดาปัตติม

- หน้าที่ 62 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - [ฌานปุปเภทโต] บทว่า " โดยแตกต่างกันแห่งฌาน " มีวินิจฉัยว่า ก็ใน กรรมฐาน ๒ อย่างดังที่กล่าวแล้วนั้น บรรดาอัปปนาวหกรรมฐาน ทั้งหลาย กสิณ ๑๐ กับอานาปานส

เนื้อหาฝึกฝนการเจริญฌานบนพื้นฐานกรรมฐานแบ่งออกเป็นประเภทต่างๆ โดยมีการวิเคราะห์ฌานชนิดต่างๆ เช่น จตุกฌานิกะ ปฐมฌานิกะ โดยเน้นความสำคัญของการก้าวล่วงองค์และการก้าวล่วงอารมณ์ ในการพัฒนาทางจิตของพระโยคาว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 68 วาโยกสิณ และลำแสงแห่งตะวันเป็นต้น ( ที่ส่องเข้ามาตามช่อง) อันเป็นอารมณ์ในอาโลกกสิณ เหล่านี้ ( เป็นจุลิตารมณ์ มีอารมณ์ ไหว แต่ว่าอารมณ์ไหวเหล่านั้นก็เป

ในวิสุทธิมรรค ภาค ๑ ตอน ๒ กล่าวถึงกรรมฐานที่สำคัญต่าง ๆ โดยอธิบายถึงอารมณ์และภูมิของกรรมฐาน รวมถึงการวินิจฉัยที่เกี่ยวข้อง เช่น การทำความเข้าใจกรรมฐานในภูมิที่แตกต่างระหว่างเทวดา และมนุษย์ โดยแสดงให้เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 168 ฌานก็เกิดแต่สัมปยุตสมาธิโดยแท้ แต่ถึงกระนั้นก็สมาธิ ( ในทุติย ฌาน ) นี้เท่านั้นควรเรียกว่าสมาธิ เพราะไม่หวั่นไหว และเพราะ ผ่องใสดีอย่างยิ่ง โดยปราศจา

ทุติยฌาน เป็นฌานที่สองที่มีความสำคัญซึ่งเกิดจากสัมปยุตสมาธิ ในการพิจารณาทุติยฌานนี้ นักปฏิบัติต้องทราบลักษณะเฉพาะที่รู้จักกันว่า ปีติสุข และ เอกัคคตา โดยฌานนี้ไม่มีวิตกวิจารที่กวนใจ ทำให้เกิดความผ่องใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 265 ในโลก ๓ นัน สังขารโลก พึงทราบในอาคตสถาน ( บาลี ) ว่า " โลก ๑ คือสัตว์ทั้งปวงตั้งอยู่ได้ด้วยอาหาร" " สัตวโลก พึงทราบใน อาคตสถาน ( บาลี ) ว่า " (เห็น)

ในบทความนี้ จะพาคุณไปทำความเข้าใจเกี่ยวกับโลก ๓ ตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงรู้ โดยอธิบายถึงสัตว์ทั้งปวงที่ตั้งอยู่ด้วยอาหาร และวิธีการที่ผู้ปฏิบัติจะเห็นโลกในหลายมิติ รวมถึงการรู้ในอาคตสถานที่สามาร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 302 โต่ง ) ทั้ง ๒ ข้าง และเพราะปฏิบัติเพื่อละโทษ คือความคิด ความโกง และความงอ ทางกายวาจาใจ พระนิพพาน ตรัสเรียกว่า ฌายะ เพราะปฏิบัติเพื่อประโยชน์ แก่พระนิ

เนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติที่นำไปสู่ความเป็นผู้ควรแก่สามีจิกรรม อธิบายถึงการปฏิบัติในทางจิตใจและวาจาเพื่อบรรลุพระนิพพาน โดยเน้นที่การปฏิบัติเพื่อประโยชน์ที่สูงสุดและการศึกษาความหมายของบทต่างๆ ที่เกี่ย

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 59 เป็นต้น แม้การใช้ศัพท์สังขยา ก็ต้องนับตั้งแต่จำนวนหน่วยขึ้นไป ดุจเดียวกัน จักอธิบายเป็นศัพท์ ๆ แต่จะไม่อธิบายถึงแบบแจกและวิธี เปลี่ยนวิภัตติไว

เนื้อหาในหน้านี้เกี่ยวกับการใช้ศัพท์สังขยาในภาษาบาลี รวมไปถึงการแจกและวิธีเปลี่ยนวิภัตติ โดยเน้นที่ศัพท์เอกและศัพท์ทวิ เปรียบเทียบการใช้คำในรูปแบบต่างๆ ตามมาตรฐานของบาลีไวยากรณ์ผู้ศึกษาจะได้เรียนรู้กา

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 107 นิบาตบอกความถาม กิ แปลว่า หรือ, อะไร นนุ แปลว่า มิใช่ หรือ กล้ อย่างไร อุทาหุ หรือว่า กจฺจิ แลหรือ " อาทู นุ หนอ เสยฺยถีท อย่างไรนี้ ทั้ง 4 ศ

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายบาลีไวยากรณ์ โดยเน้นที่นิบาตและคำต่างๆ ที่มีความหมายพิเศษในภาษาบาลี เช่น 'กิ' แปลว่า 'หรือ', 'นนุ' แปลว่า 'มิใช่ หรือ', และนิบาตสำหรับผูกศัพท์และประโยคที่มีอรรถหลายอย่าง เป็นต

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 109 นานา ปจฺฉา ปฏฐาย ปภูติ ปุน แปลว่า ต่าง ๆ สกี แปลว่า คราวเดียว " ภายหลัง สตกฺขตต์ " ร้อยคราว " ตังก่อน สทฺธิ์ 11 พร้อม, กับ " จําเดิม สณิก " ค

เอกสารนี้อธิบายเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ในนามและอัพยยศัพท์ รวมถึงการใช้คำต่าง ๆ เช่น ปจฺฉา (ภายหลัง), ปุน (คราวเดียว), และสห (กับ) พร้อมทั้งอธิบายความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ เช่น สมฺปิณฺฑนตฺถ ที่แสดงความหลากห

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 114 ๓. ปัจจัยทั้ง ๒ คือ ทา, ทาน, รหิ, ธนา, ทาจน์, ชุช, ชุชุ พวกนี้สำหรับลงต่อท้ายสัพพนามอย่างเดียว เมื่อต่อท้ายเข้าแล้ว ใช้ เป็นเครื่องหมายสัตตมี

เนื้อหานี้อธิบายถึงการใช้ปัจจัยในภาษาบาลี โดยเฉพาะการนำปัจจัย เช่น ทา, ทาน, รหิ, ธนา, ทาจน์ มาใช้ต่อท้ายสัพพนามเพื่อสร้างคำใหม่ที่มีความหมายเกี่ยวกับเวลา เช่น 'ในกาลทั้งปวง', 'ในกาลหนึ่ง', และ 'ในกาลไ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 95 อานาปานสติอนุกูลแก่ฤดูทั้ง ๓ และอนุกูแก่ธาตุและจริยาด้วย อย่างนี้ แล้ว" จงทรงชี้อิริยาบถอันสงบ ไม่เป็นไปข้างหูและไม่เป็นข้างฟุ้ง แก่พระโยคาวจรภิกษุนั้

ในบทนี้กล่าวถึงวิธีการนั่งที่เหมาะสมสำหรับการฝึกสมาธิ โดยมีการชี้แนะการตั้งกายให้ตรงและการรักษาสติในลมหายใจเข้าออก เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอาการเวทนาและเสริมสร้างสมาธิให้มั่นคงมากขึ้น การนั่งในลักษณะที่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 236 [แก้อรรถปาฐะในอากาสานัญจายตนะ] [แก้ สพฺพโส] ในปาฐะเหล่านั้น บทว่า สพฺพโส - โดยประการทั้งปวง" คือ สพฺพากาเรน - โดยอาการทั้งปวง” ความก็คือว่า ทั้งหมด ห

เนื้อหาในวิสุทธิมรรคแปลนี้พูดถึงการอธิบายรูปสัญญาในความสัมพันธ์กับรูปาวจรฌาน โดยเชื่อมโยงความหมายของคำในบาลีและการนำไปสู่การปฏิบัตที่ถูกต้อง ในที่นี้คือคำว่า สพฺพโส ซึ่งมีความหมายว่า โดยประการทั้งปวง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 92 อาจารย์พวกหนึ่ง ต้องการ (ให้มี) อังคารัมมณววัฏฐาปนะ (กำหนดดูทั้งองค์ทั้งอารมณ์) อีก (ข้อหนึ่ง) แต่เพราะอังคารัมมณ ววัฏฐาปนะ ไม่มาในอรรถกถาทั้งหลาย อ

เอกสารนี้มีการพิจารณาเกี่ยวกับการทำฤทธิ์และการฝึกฝนจิตในบริบทของวิสุทธิมรรค โดยเน้นว่าอังคารัมมณววัฏฐาปนะอาจไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับการภาวนา เนื่องจากการฝึกจิตให้สำเร็จไม่ใช่งานง่าย ต้องใช้ความพยายามสูง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 137 ท้าวเธอตั้งอยู่ในอนาคามิผล และโปรดอมาตย์ ๑,๐๐๐ ของท้าวเธอให้ ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผลแล้ว ทรงทำอย่างที่พระนางอโนชาพร้อมทั้งหญิง บริวาร ๑,๐๐๐ ผู้เสด็จ (ต

ในบทนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่พระนางอโนชาพร้อมอำมาตย์ ๑,๐๐๐ คนตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล ขณะที่พระราชาทรงตั้งอยู่ในอรหัตผล และพระมหินทเถรเจ้าก็ได้ทำปาฏิหาริย์ที่ทำให้พระราชาไม่ทอดพระเนตรเห็นผู้อื่น อีกทั้งยัง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 148 ในขณะเดียวกัน” นัยหนึ่ง นับว่ามีฤทธิ์มาก โดยจรไปเหนือ (ปฐพี) และทำความสว่างอย่างนั้นได้ ชื่อว่ามีอานุภาพมาก ก็ โดยความมีฤทธิ์มากนั้นนั่นเอง” บทว่า ปร

ในขณะเดียวกัน นัยหนึ่ง นับว่ามีฤทธิ์มากโดยจรไปเหนือปฐพีและทำความสว่าง โดยการอาศัยอำนาจแห่งฌานของภิกษุผู้มีฤทธิ์นั้น ทั้งนี้ ฤทธิ์มีความนิยมในการใช้กสิณสมาบัติและสามารถจับต้องลูบคลำจันทร์และสูรย์ได้จริ

ปราสาทไพชยนต์" ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 152 พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสบอกว่า "ดูกรรัฏฐปาละ นี่ นาคราช ชื่อนันโทปนันทะ ขัดเคืองท่านทั้งหลาย พันโอบเขาสิเนรุด้วยขนด ถึง ๓ รอบแล้วบังข้าง

เนื้อหาเกี่ยวข้องกับการตรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่สื่อสารกับรัฏฐปาละเกี่ยวกับนาคราชนันโทปนันทะ ท่านได้อนุญาตให้พระมหาโมคคัลลานทรมานนาคราชนี้ โดยแสดงให้เห็นถึงอำนาจและพลังของพระเถระ ในการเผชิญหน้ากับน