หน้าหนังสือทั้งหมด

การวิเคราะห์และอรรถกถาผู้มีปัญญา
178
การวิเคราะห์และอรรถกถาผู้มีปัญญา
ประโยค - ปัญญามหนาสติกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 891 บทว่า วิสมุติสิโต ได้แก่ ผู้อภิษิกายกรรมเป็นต้น ซึ่งไม่เรียบร้อย. บทว่า คหนุวิส…
บทความนี้พูดถึงการวิเคราะห์ข้อความในพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับผู้อภิษิกายกรรมและการตีความคำหลายคำในบริบทของความหมาย พยายามที่จะอธิบายเงื่อนไขต่างๆ ในการดำเนินชีวิตของภิกษุผู้มีปัญญา โดยเฉพาะในเรื่องของก
การวินิจฉัยธรรมในกุลินทวณฺณนา
179
การวินิจฉัยธรรมในกุลินทวณฺณนา
ประโยค - ปัญจสมันตปลากาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันนา- หน้าที่ 892 [๒๙๖๖] [ฐ์ฐฐ] กุลินทวณฺณนา [ธรรมที่เกิดพร้อมกับกุลินทวณฺณนา] วินิจฉัยในกุลิน ว…
เนื้อหาของบทนี้เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยธรรมที่เกิดพร้อมกับกุลินทวณฺณนา ซึ่งอธิบายลักษณะและประโยชน์ของธรรมที่เกี่ยวข้อง พร้อมทั้งการเชื่อมโยงกับปัจจัยต่าง ๆ ที่สืบทอดกันไป นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงความสั
ความเกี่ยวข้องของปุพพกุนธ์และประโยชน์ตามพระธรรม
181
ความเกี่ยวข้องของปุพพกุนธ์และประโยชน์ตามพระธรรม
ประโยค - ปัญจสมิธปลากาก อรรถถะพระวันวิ ปริวาร วันอาทิตย์ - หมื่นที่ 894 ความเป็นปัจจัยแห่งประโยชน์เป็นต้นนั้นแสน แล้วจึงรศักดิ์วิสาขะ โดย นิยมคำว…
เนื้อหานี้ว่าด้วยความเป็นปัจจัยที่สำคัญของปุพพกุนธ์ในพระธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทบาทที่ปุพพกุนธ์ทำหน้าที่เป็นปัจจัตติปัจจัย และความเกี่ยวข้องระหว่างปุพพกุนธ์กับประโยค ซึ่งมีความสำคัญในการทำความเข้าใจ
ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถถกพระวินี
182
ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถถกพระวินี
ประโยค - ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถถกพระวินี ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 895 ธรรมอื่นเมืองอย่างหนึ่ง ย่อมไม่ใส่สัตว์ปัจเจิย เพราะว่า ธรรม ๔๕ นั่นเท่านั้น …
ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการศึกษาธรรมอื่นๆ และการเป็นปัจจัยของสัตว์ปัจเจิย โดยมีการอธิบายถึงประโยคที่มีเหตุและปัจจัยเป็นนิมาน ความสำคัญของธรรม ๔๕ และบทพูดจากพระผู้มีพระภาคเกี่ยวกับการใช้ประโยคอย่างถูกต้อง
การวินิจฉัยและคำถามในพระพุทธศาสนา
185
การวินิจฉัยและคำถามในพระพุทธศาสนา
ประโยค - ปัญญา สมันตปลากาก อรรถถกพระวันนี ปริวาร วันแนนา- หน้าที่ 898 [๔๕๐] อุปาลีบุญ วัดนา ว่าด้วยของ ๕ แห่งภิกษุผู้ถิ่นถิ่น วินิจฉัยอุปาลีปัญหา พ…
ในบทความนี้ เราจะพูดถึงการวินิจฉัยและคำถามในบริบทของพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับกฎและหลักเกณฑ์ โดยเฉพาะการตั้งคำถามต่อพระผู้มีพระภาค และการตอบสนองต่อปัญหาที่เกี่ยวข้อง ซึ่งได้มีการอธิบายถึงกฎโบสถ์และกฎกรรมที
อรรถกฺพระวินัย ปริวาร: ความรู้เกี่ยวกับกรรมและอภิญญา
186
อรรถกฺพระวินัย ปริวาร: ความรู้เกี่ยวกับกรรมและอภิญญา
ประโยค - ปัญจมสนิทปลากาก อรรถกฺพระวินัย ปริวาร วัตถนา - หน้าที่ 899 สองบทว่า ปวราณมาณ มานชาติ ได้แก่ ไม่รู้จักปวราณ- กรรม ๔ อย่าง ต่างโดยชนิดมีกร…
ข้อความนี้นำเสนอการเลือกลักษณะของกรรมและอภิญญาในพระวินัยปริวาร โดยอธิบายถึงความสำคัญของกรรมในความเป็นอยู่ของภิกษุ รวมถึงการวางกฎระเบียบภายในสงฆ์ในการปฏิบัติตามแนว…
ปัญญามติปลาสากิรา อรรถถากระวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 900
187
ปัญญามติปลาสากิรา อรรถถากระวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 900
ประโยค - ปัญญามติปลาสากิรา อรรถถากระวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 900 บทว่า ตรุต เจ มีความว่า ถ้าในกมรรเช่นนั้น ไม่ชอบ ใจแก่กาไชร์ พึงกระทำความเห็น…
บทความนี้สงวนเนื้อหาเกี่ยวกับการควบคุมความเห็นแจ้งและความดีในกรรมต่าง ๆ รวมถึงองค์ ๕ ของกุศลที่กล่าวถึงการมีความรู้โดยการหลีกเลี่ยงโลภะ โทสะ และมานะ ผู้มีความรู้ควรแสดงประโยชน์ให้ผู้อื่นเห็น พร้อมทั้ง
การวินิจฉัยทางธรรมในพระวินัย
188
การวินิจฉัยทางธรรมในพระวินัย
ประโยค - ปัญญา สมันตปะกำ คณาระพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 901 บางคนขึ้นอ้างโดยนิ่งเป็นคำว่า "อาจารย์ของข้าพเจ้า เป็นผู้ทรงไตรปิฎกอย่างใหญ่ …
ข้อความนี้กล่าวถึงการวินิจฉัยทางธรรมในพระวินัย โดยเน้นถึงความสำคัญของการรับรู้และเข้าใจธรรมจากพระไตรปิฎก รวมถึงตัวอย่างการให้โอกาสผู้อื่นในการศึกษาคือการนำธรรมออกจากทุกข์ โดยยกตัวอย่างคำว่า 'อาจารย์ขอ
องค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์
189
องค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์
ประโยค - ปัญญมิตปลา กาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันเดน - หน้าที่ 902 [ว่าด้วยองค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์] หลายบวกว่า อาปฏติยา ปโยค น ชานาติ ไ…
บทความนี้พูดถึงความไม่รู้เกี่ยวกับอาบัติและอภิรฺณในพระวินัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีขององค์ของอภิญญาผู้ที่ไม่พูดในสงฆ์ พบว่าไม่รู้ความแตกต่างระหว่างอาบัตินี้เป็นทายประโยคหรือวิอัยประโยค และยังมีการพูดถ
ปัญจมณฑลปลาสากา
192
ปัญจมณฑลปลาสากา
ประโยค - ปัญจมณฑลปลาสากา อรรถถาคพระวันอ ปริวาร วันถนา หน้าที่ 905 หลายทว่า อณดุยง วิปลมุ น ชานาติ มีความว่า อภิรณ์ ใด ระงับด้วยฤฏิตสมมะ ๕ อย่างนี…
เนื้อหาในบทนี้พูดถึงความสำคัญของการรู้จักความระงับในพระพุทธศาสนา โดยมีการยกตัวอย่างต่าง ๆ เกี่ยวกับความรู้ที่มีและไม่มี ทั้งในแง่ของฤฏิตและกัมปุโล ซึ่งช่วยให้เข้าใจถึงการแยกแยะว่าอะไรเป็นเหตุและมิใช่เ
การทำความเห็นแจ้ง
193
การทำความเห็นแจ้ง
ประโยค - ปัญญามนต์ปลาทากา อรรคถาพระวันนา ปริวาร วันนที 906 สองบทว่า จ จ ปฏูพารุกิโล โโต ได้แก่ เป็นผูไม่ ฉลาดในค่ำต้นและคำหลัง. คำที่เหลือในบทที่จ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความเห็นแจ้งในวินัยกรรมและการวินิจฉัยในฐานะวิมังวัด โดยเน้นถึงความสำคัญของการแสดงอาบัติและความแตกต่างระหว่างคำว่า อนาปฏิญญา และ อเสนานามินา โดยใช้ตัวอย่างจากพระธรรมในการทำความเข้า
ปัญญาอันสมดุลในพระวินัย
194
ปัญญาอันสมดุลในพระวินัย
ประโยค - ปัญญาอันสมดุล ปาลากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัดนา - หน้าที่ 907 บทว่า มโนมานาเสน มีความว่า ทำความเห็นแจ้งด้วยเท็จ ไว้ในใจ กล่าวคือคิดไว้ ได้แ…
เนื้อหาเกี่ยวกับความหมายของคำและบทในพระวินัยในพระไตรปิฎก โดยเน้นการแสดงอาบัติและความเข้าใจในแง่มุมต่างๆ ของภิญญ์ในแต่ละลัทธิ นอกจากนี้ยังพูดถึงการกระทำที่ไม่ควรกระทำและคำแปลบางประโยคที่สำคัญเพื่อชี้ให
ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร
197
ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร
ประโยค - ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร วันเณา หน้าที่ 910 ภิญญาอญต้องอาบัติ เพราะนอนร่วมเรือน เพราะความเป็นผู้ลับได้. อันนี้ภิญญาอญต้องอ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการอาบัติของภิญญาอญในบริบทของความผิดทางพระวินัย โดยเน้นถึงประโยชน์ที่จะได้รับและการตกลงโทษตามบทบัญญัติ เรื่องนี้สำคัญต่อการศึกษาและการเข้าใจหลักธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะพระอภิธรรม ที
ปัญญามสมันตปาปากิรา อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร
199
ปัญญามสมันตปาปากิรา อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญญามสมันตปาปากิรา อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร วันอาทิตย์ - หน้าที่ 912 ด้วยอำนาจผลอธิฏิ ๔ อย่าง คำที่เหลือในบททั้งหมดจะนี้แห กิฏฐุสิฏฐวัด วัดเนฎษ…
เนื้อหาเกี่ยวกับองค์ความรู้ในพระวินัยที่อธิบายความหมายของคำในบทต่างๆ โดยเน้นที่การไม่ลาดในอรรถและบาลีทั้งหลาย รวมถึงแนวทางการใช้พยัญชนะอย่างถูกต้อง โดยมีการวินิจฉัยเข้าใจถึงอุทธุกโกสในศาสนาและวรรณกรรม
ปัญญาโมลปลาทากิ อรรถถากพระวินัย
202
ปัญญาโมลปลาทากิ อรรถถากพระวินัย
ประโยค - ปัญญาโมลปลาทากิ อรรถถากพระวินัย ปริวาร วันฉนนา - หน้าที่ 915 แล้วให้ชลลากว่า "พวกท่านจงจับชลลากนี้..." ก็ในอาการ ๕ อย่าง ก็กรรมเท่านั้น ห…
ในบทนี้มีการกล่าวถึงการแถลงและการประกาศในทางศาสนา โดยมีการพูดถึงอำนาจและกรรมรวมถึงอุทกเทสอย่างละเอียด เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการปฏิบัติอย่างถูกต้องตามหลักธรรม นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างการทำกรรมและขอให้
การศึกษาในสังสารวัฏและปัญญา
203
การศึกษาในสังสารวัฏและปัญญา
ประโยค - ปัญญามีตปลามัก อรรถกพระวันอิ ปริวาร วันฉนา - หน้า ที่ 916 [ว่าด้วยสังสารวัฏ] บทว่า ปญฺญูเตฏ มีความว่า วัฏชนัง เราปญฺญูติแล้ว, ปญฺญูติ…
เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของปัญญาในบริบทของสังสารวัฏ โดยกล่าวถึงบทบาทของพระผู้มีพระภาคในพระพุทธศาสนา การรักษาความสมดุลของอารมณ์ และความแตกแยกที่เกิดขึ้นในสังสาร การทำความเข้าใจในชีวิตและการกระทำ
การศึกษาเกี่ยวกับภิกษุผู้ฉลาดสงฆ์
204
การศึกษาเกี่ยวกับภิกษุผู้ฉลาดสงฆ์
ประโยค - ปัญจมิตะปลากาก อรรคถาพระขันธ์ ปริวาร วันนาว ฯลฯ ที่ 917 [ว่าด้วยภิกษุผู้ฉลาดสงฆ์] วิศิษฎ์ในสังฆภัณฑ์ทั้ง ๒ พึงทราบดังนี้: หลายท่า วิสิษ…
บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาของภิกษุผู้ฉลาดในสังฆภัณฑ์ โดยเน้นการแสดงอรรถและอำนาจกรรมที่มีความสำคัญในพระบาลี ภิกษุผู้มีความเห็นที่ชัดเจนในอรรถเป็นการส่งเสริมความเข้าใจในคำสอนทางพระพุทธศาสนา โดยเสนอตัวอย่
บทวิเคราะห์การไหว้ในพระวินัย
205
บทวิเคราะห์การไหว้ในพระวินัย
ประโยค - ปัญญามันปลากิการ อรรถถาคพระวินัย ปริวาร วัณฒนา - หน้าที่ 918 บทว่า วิญญูพยากรณ ได้แก่ แก้ไข้ปัญหา บทว่า ปริมาณเมธี ได้แก่ ย่อมกำหนด คือ ย…
บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดและคำสอนในพระวินัยเกี่ยวกับการไหว้ โดยเน้นถึงบุคคลที่ไม่ควรไหว้ เช่น ผู้ที่ไม่เอาใจใส่ในการไหว้ หรือผู้ที่มีความคิดฟุ้งซ่าน ซึ่งจะได้รับการอธิบายอย่างละเอียด รวมถึงบทความยังเน้น
ปัญจมะปลากาก อรรถกถามพระวินัย
206
ปัญจมะปลากาก อรรถกถามพระวินัย
ประโยค - ปัญจมะปลากาก อรรถกถามพระวินัย ปริวาร วัณณะ - หน้าที่ 919 บทว่า อุณจิตฺโต มีความว่า บุคคลผู้อื่นสงฆ์ยกวัด ด้วย อุณฺเขนิยกรรม แม้ทั้ง ๑ อ…
บทนำเสนอถึงความไม่ควรในการไหว้บุคคลในบริบทของพระวินัย โดยเน้นถึงกลุ่มบุคคลที่ควรไหว้และไม่ควรไหว้ ซึ่งเป็นหัวข้อที่มีความสำคัญในเรื่องการปฏิบัติศาสนา การขอบคุณ และการเคารพในรูปแบบต่างๆ. นอกจากนี้ยังกล
การวินิจฉัยในพระวินัย
207
การวินิจฉัยในพระวินัย
ประโยค - ปัญญาอมตะปลากาก อรรถกถาพระวินาย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 920 [๕๕๓] สมุฏฐาน วินัยนา วินิจฉัยในคำว่า อติฏฺโค อาปุชฺชาติ เป็นคำที่ พึงทราบ ดัง…
บทความนี้กล่าวถึงการวินิจฉัยในคำว่า อติฏฺโค และ อาปุชฺชาติ โดยแบ่งแยกออกเป็นกรณีต่างๆ ที่เกี่ยวกับภิกษุผู้มีจิตใจและการกระทำ. เมื่อดำเนินการภายใต้กฎระเบียบทางวินัยมีการประเมินความจงใจและความผิดที่เกิด