ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญจมิตะปลากาก อรรคถาพระขันธ์ ปริวาร วันนาว ฯลฯ ที่ 917
[ว่าด้วยภิกษุผู้ฉลาดสงฆ์]
วิศิษฎ์ในสังฆภัณฑ์ทั้ง ๒ พึงทราบดังนี้:
หลายท่า วิสิษฐ ทิวฺุ กุมมฺม มีความว่า ภิกษุเป็นผู้
มีความเห็นในอรรถเป็นต้นเน değilว่าน้อยนี้เกี่ยวว่า "เหล่านี้ เป็น
อรรถเป็นต้น" ยืนยันความเห็นนั้น แสดงอรรถเป็นต้นเหล่านั้น
ด้วยอำนาจอรรถเป็นต้น แล้วอธิรธานกรรม
ภิญญาทำกรรมที่ยืนยันความเห็นนั้นดี พร้อมกับกรรมที่ยืนยัน
ความเห็น ที่เผาะจะทำแล้วอย่างนั้น ๆ ย่อมมีองค์ ๕ ด้วยประมาณ
อย่างนี้
พระบาลีว่า อิมทิ โภ อุปลิ ปญฺญาหงส์ ณ นี้ เป็นคำประกอบ
เนื้อความ ในปฏิจกฺ ๑., ปญฺญาทั้งปวง พิงทราบ โดยนี้
องค์ ๓ มีการแสดงเป็นต้น แม้ในสังฆภัณฑ์นี้ดีรัศ
แล้วด้วยอำนาจองค์เป็นบุพพกาลเหมือนกัน แต่ความเป็นผู้เยาว์ยา
ไม่ใช่ พิงทราบด้วยอำนาจกรรมและอุปเทสเหล่านั้นแล
คำที่เหลือในบททั้งปวง ตั้งนั้ นั้น.
คำนี้หนึ่ง ซึ่งมิใช่อ้างที่เจ้าได้กล่าวแล้วในหนหลัง มีใช่
มีเลยในสังฆภัณฑ์นี้.
วิศิษฎ์ในอาวาสก็ภิญฺญาทั้งนี้ :-
สงวว่า ยกติกฺ นิโคติโต มีความว่า (บริหารของสงฆ์)
อันดนานามตั้งไว้ นันได