ปัญญามติปลาสากิรา อรรถถากระวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 900 : หน้า 187/288

ประโยค - ปัญญามติปลาสากิรา อรรถถากระวัน ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 900 บทว่า ตรุต เจ มีความว่า ถ้าในกมรรเช่นนั้น ไม่ชอบ ใจแก่กาไชร์ พึงกระทำความเห็นแจ้งได้ ควบคุมความพร้อม เพรียงเห็นปานนั้นไว้ ความดีคดีอย่างนั้น ไม่ควรถือไว้ ก็ในกรรม ใด ภกุผู้ทั่งหลายแสดงศาสนานอกธรรมมนตร์ ในกรรมนัน ความเห็นแจ้ง ใช่ไม่ได้ เพราะฉะนั้น สงฆ์พึงห้ามเสียแล้วก็กลักไป. [ว่าด้วยองค์ ๕ ของกุศลผู้กล้าวไม่เป็นที่รัก] บทว่า อุตสติมณิ ติ ๕ มีความว่า ผู้มีความรู้มากกล่าว ว่า ชึ่งหนาแน่นด้วยโลภะ โทสะ และมานะ มีวาจาโสม ไม่ แสดงประโยชน์. บทว่า นิสุทธซุปิ ความว่า ไม่สามารถจะกล่าวถ้อยคำ ให้สมแก่ความมีความรู้มากโดยธรรมคงของตน โดยที่เหมาะอัง ผู้นกกล่าวอย่างนี้ว่า "พระราชได้ครบสักรเราอย่างนี้, มหาอมตะ โนนนั้น กล่าวอย่างนี้, อาจารย์หรืออุปาชายของเราชื่อโนน กล่าว อย่างนี้ พระเถระผู้ทรงใคร่เป็นฤๅปูฏ พูกับเราอย่างนี้.." บทว่า น อ ภนฺฑสุภิฏฺโฐ มีความว่า เป็นผู้ไม่ลาด ในถ้อยคำที่เป็นธงของเรื่องราว และในถ้อยคำเนื่องนาม วิจฉะ สองบทว่า น ยถาภมม ยสาวินเย มีความว่า ไม่เป็นผู้โจท เตือนให้ระลึกถึงอาบัติด้วยวัตถุที่เป็นจริง. สองบทว่า อุตสาตตา โหติ มีความว่า {[๓๒] ย่อมยก