ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญมิตปลา กาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันเดน - หน้าที่ 902
[ว่าด้วยองค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์]
หลายบวกว่า อาปฏติยา ปโยค น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า
"อาบัตินี้เป็นทายประโยค, อาบัตินี้เป็นวิอัยประโยค."
หลายบวกว่า อาปฏติยา อุปสมะ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า
"อาบัตินี้ระงับด้วยการแสดง, อาบัตินี้ระงับด้วยการออก, อาบัตินี้
ไม่ระงับด้วยการแสดง ไม่ระงับด้วยการออก."
หลายบวกว่า น อาปติยา วิจฉานุญูโล โหว่ ได้แก่
ไม่รู้ว่า "อาบัติ นี้ มีในวัตถุ" คือ ไม่อาจเพื่อกอาบัตินั้นตาม
สมควรแก้โทษ.
สองบวกว่า อภิรฺณสมุฏฐาน น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า
"อภิรฺณนี้ อาศัยกวารรต๕ ตั้งขึ้น, อภิรฺณ อาศัยบิต๕
ตั้งขึ้น, อภิรฺณนี้ อาศัยกองอาบัติ ๕ หรือ ๓ ตั้งขึ้น, อภิรฺณนี้
อาศัยสัมมิก ๔ อย่างตั้งขึ้น."
สองบวกว่า ปโยค น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อภิรฺณนี้มี
ประโยชน์เป็นต้นแก ๓๖, อภิรฺณนี้ มีประโยชน์เป็นต้นแก ๔, อภิรฺณนี้ เป็นประโยชน์เป็นตันแก ๑."
๕๓ อภิรฺณว่า "จรธู ตันคามของที่เป็นของตนเองแห่ง
อภิรฺณทั้งหลาย จัดเป็นประโยค, ไม่รู้จักประโยคแม้ทั้งปวงนั้น."
สองบวกว่า ญูปลมะ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อภิรฺณนี้ ระงับด้วยสมะ ๒, อภิรฺณนี้ ระงับด้วยสมะ ๔, อภิรฺณนี้ ระงับ