องค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์ ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 189
หน้าที่ 189 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความไม่รู้เกี่ยวกับอาบัติและอภิรฺณในพระวินัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีขององค์ของอภิญญาผู้ที่ไม่พูดในสงฆ์ พบว่าไม่รู้ความแตกต่างระหว่างอาบัตินี้เป็นทายประโยคหรือวิอัยประโยค และยังมีการพูดถึงประโยชน์ต่างๆของอภิรฺณในบริบทของศาสนา การเข้าใจในสิ่งเหล่านี้ถือเป็นส่วนสำคัญในการศึกษาพระวินัย.

หัวข้อประเด็น

-อภิญญา
-อาบัติ
-อภิรฺณ
-พระวินัย
-ความรู้ในสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญมิตปลา กาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันเดน - หน้าที่ 902 [ว่าด้วยองค์ของอภิญญาผู้ไม่กล่าวพูดในสงฆ์] หลายบวกว่า อาปฏติยา ปโยค น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อาบัตินี้เป็นทายประโยค, อาบัตินี้เป็นวิอัยประโยค." หลายบวกว่า อาปฏติยา อุปสมะ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อาบัตินี้ระงับด้วยการแสดง, อาบัตินี้ระงับด้วยการออก, อาบัตินี้ ไม่ระงับด้วยการแสดง ไม่ระงับด้วยการออก." หลายบวกว่า น อาปติยา วิจฉานุญูโล โหว่ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อาบัติ นี้ มีในวัตถุ" คือ ไม่อาจเพื่อกอาบัตินั้นตาม สมควรแก้โทษ. สองบวกว่า อภิรฺณสมุฏฐาน น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อภิรฺณนี้ อาศัยกวารรต๕ ตั้งขึ้น, อภิรฺณ อาศัยบิต๕ ตั้งขึ้น, อภิรฺณนี้ อาศัยกองอาบัติ ๕ หรือ ๓ ตั้งขึ้น, อภิรฺณนี้ อาศัยสัมมิก ๔ อย่างตั้งขึ้น." สองบวกว่า ปโยค น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อภิรฺณนี้มี ประโยชน์เป็นต้นแก ๓๖, อภิรฺณนี้ มีประโยชน์เป็นต้นแก ๔, อภิรฺณนี้ เป็นประโยชน์เป็นตันแก ๑." ๕๓ อภิรฺณว่า "จรธู ตันคามของที่เป็นของตนเองแห่ง อภิรฺณทั้งหลาย จัดเป็นประโยค, ไม่รู้จักประโยคแม้ทั้งปวงนั้น." สองบวกว่า ญูปลมะ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "อภิรฺณนี้ ระงับด้วยสมะ ๒, อภิรฺณนี้ ระงับด้วยสมะ ๔, อภิรฺณนี้ ระงับ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More