ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร วันเณา หน้าที่ 910
ภิญญาอญต้องอาบัติ เพราะนอนร่วมเรือน เพราะความเป็นผู้ลับได้.
อันนี้ภิญญาอญต้องอาบัติ เพราะความเป็นผู้มีความสำคัญว่า ควรในของที่ไม่ควร จะว่าเป็นความสำคัญนั้น ต้องอาบัติ.
เพราะสิ้มสติภิญญาอญต้องอาบดีที่จะพึงต้องด้วยอำนาจแห่งเหตุ มีคำว่าล่วงราติ ์ เป็นฉัน.
คำที่เหลือในบททั้งปวง ตื่นนั่น นะนี่แห.
มุสาวาทวัด วัดนนา ขบ.
[ว่าด้วยองคืเป็นเหตุลงโทษ]
วิจัยฉันในภิกขุวัด คืทราบดังนี้:- บทว่า อลาภย ได้แก่ เพื่อประโยชน์แก่การ ไม่ได้ปัจจัย ๕, อธิบายว่าภิญญาอญขายขาว คือพยายาม โดยประการที่ภิญญูนี้ ทั้งหลายไม่ได้ปัจจัย.
บทว่า อนุตตาย ได้แก่ ขวนขวาย บอกว่าที่ให้ไทยอ้นกว่า ให้เกิดความเสียหาย.
บทว่า อนาวาสาย ได้แก่ เพื่อความจะไม่ให้อยู่ อธิบายว่า เพื่อความการกำจัดออกเสียความเมตตาเป็นที่อยู่.
บทว่า สมโภชต์ ได้แก่ ชักลือเพื่อประโยชน์แก่การเสพ อสัมธรรรม.
พระอภิธรรมหมายเหตุการณ์ ๑ อย่างใดอย่างหนึ่ง จึงถูก