ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร : หน้า 197/288

ประโยค - ปัญญาคมันตปลาสิกา อรรถกถาพระวินี ปริวาร วันเณา หน้าที่ 910 ภิญญาอญต้องอาบัติ เพราะนอนร่วมเรือน เพราะความเป็นผู้ลับได้. อันนี้ภิญญาอญต้องอาบัติ เพราะความเป็นผู้มีความสำคัญว่า ควรในของที่ไม่ควร จะว่าเป็นความสำคัญนั้น ต้องอาบัติ. เพราะสิ้มสติภิญญาอญต้องอาบดีที่จะพึงต้องด้วยอำนาจแห่งเหตุ มีคำว่าล่วงราติ ์ เป็นฉัน. คำที่เหลือในบททั้งปวง ตื่นนั่น นะนี่แห. มุสาวาทวัด วัดนนา ขบ. [ว่าด้วยองคืเป็นเหตุลงโทษ] วิจัยฉันในภิกขุวัด คืทราบดังนี้:- บทว่า อลาภย ได้แก่ เพื่อประโยชน์แก่การ ไม่ได้ปัจจัย ๕, อธิบายว่าภิญญาอญขายขาว คือพยายาม โดยประการที่ภิญญูนี้ ทั้งหลายไม่ได้ปัจจัย. บทว่า อนุตตาย ได้แก่ ขวนขวาย บอกว่าที่ให้ไทยอ้นกว่า ให้เกิดความเสียหาย. บทว่า อนาวาสาย ได้แก่ เพื่อความจะไม่ให้อยู่ อธิบายว่า เพื่อความการกำจัดออกเสียความเมตตาเป็นที่อยู่. บทว่า สมโภชต์ ได้แก่ ชักลือเพื่อประโยชน์แก่การเสพ อสัมธรรรม. พระอภิธรรมหมายเหตุการณ์ ๑ อย่างใดอย่างหนึ่ง จึงถูก