การวินิจฉัยทางธรรมในพระวินัย : หน้า 188/288

ประโยค - ปัญญา สมันตปะกำ คณาระพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 901 บางคนขึ้นอ้างโดยนิ่งเป็นคำว่า "อาจารย์ของข้าพเจ้า เป็นผู้ทรงไตรปิฎกอย่างใหญ่ เป็นธรรมกิโกอย่างเยี่ยม." วินิจฉัยในกุฎิยบ พึงทราบดังนี้: - ยอมรับฐานบางคน โดยนิ่งเป็นคำว่า "เขาจะรู้อะไร." สองบทง่า อธมฺม อนุาทิติ ได้แก่ ยึดถือธรรมที่เป็นฝ่ายไม่ นำออกจากทุกข์. สองบทงว่า ธมุจ ปฏิพาทิ ได้แก่ ด้านธรรมที่เป็นฝ่ายนำ ออกจากทุกข์. หลายบทงว่า สมผุญ เจู พุ่ง ภาคติ ได้แก่ กล่าวถ้อยคำที่ไร้ ประโยชน์มากมาย. หลายบทงว่า ปญญู ปวตุ โหติ มีความว่า เป็นผู้อ้นพระ สง่เคราะห์ได้ชี้ เมื่อภาร้อนท่านมิได้อมให้ อาศัยความทะนง ตัวอย่างเดียวบ่งอาจกล่าวในลากมมิใชโอกาส. สองบทงว่า โนากทดลอง การปฏวตุ มีความว่า เป็นผู้อ้น ให้อื่นอ้นให้โอกาสเสียก่อนในกาลมิใชโอกาส. หลายบทงว่า น ยากูฏิญา พุทธกตา โทตี มีความว่า เป็นผูไม่หยานรัยยันความเห็นของตน กลับเป็นผูงความเห็น (ส่วนตัว) เสีย มีความเห็นว่าเป็นธรรมเป็นต้น ในธรรมเป็นอาที กล่าวไม่ตรงตามจริง.