พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 35 / 170

8.6 วิธีการวางตัวกับบุคคลทั้ง 4 กลุ่ม 8.6.1 วางตัวอย่างไรให้เหมาะสม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงการวางตัวกับกลุ่มคนทั้ง 4 กลุ่ม ไว้ 5 ลักษณะ คือ การเข้าไปหา การยืน การกระทำ การนั่ง และการนิ่ง ในอาการทั้

เนื้อหาเกี่ยวกับการวางตัวของพระภิกษุต่อกลุ่มคน 4 กลุ่ม โดยอธิบายถึง 5 ลักษณะการกระทำที่เหมาะสม ได้แก่ การเข้าไปหา การยืน การกระทำ การนั่ง และการนิ่ง โดยยกตัวอย่างจากการบิณฑบาตของพระภิกษุซึ่งต้องเข้าไป

ความรู้คำแนะนำตามธรรมชาติของผู้ฟังว่าสนใจในเรื่องใดได้อย่างเหมาะสมรวมถึงมีเกณฑ์ในการเลือกธรรมะ สำหรับสนทนาตามธรรมชาติผู้ฟัง เป็นต้น พระภิกษุผู้มีความเข้าใจธรรมชาติของผู้ฟังแต่ละประเภท ย่อมจะเข้าใจในอั

บทความนี้กล่าวถึงความรู้และคำแนะนำในการเข้าใจธรรมชาติของผู้ฟัง ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญในการสนทนาธรรมกับพระภิกษุผู้มีความเข้าใจธรรมชาติของผู้ฟัง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงให้เห็นถึงประเภทของผู้ฟังที่มีความแ

พระภิกษุควรเข้าใจธรรมชาติของคนฟังว่า มีทั้งที่พร้อมรับฟังคำแนะนำ และพร้อมปฏิบัติตัวตาม ได้ กับที่ยังไม่พร้อมรับฟัง และไม่พร้อมจะปฏิบัติตัวตาม ความสำคัญของธรรมชาติคนฟัง ไม่ได้อยู่ที่รู้ว่าใครเป็นบุคคลป

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการรู้จักธรรมชาติของผู้ฟังในพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงประเภทต่างๆ ของผู้ฟังที่มีทั้งที่พร้อมรับฟังและไม่พร้อมรับฟัง นอกจากนี้ยังพูดถึงหลักการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตร

จากเนื้อความนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสแยกประเภทคน แบ่งตามพฤติกรรมไว้ 7 ลักษณะ โดยค่อยๆ แบ่งลักษณะคนออกไปทีละ 2 ส่วนตามลำดับ คือ 1. ต้องการเห็นพระ หรือไม่ต้องการเห็นพระ 2. ต้องการฟังธรรม หรือไม่ต้องกา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสแยกประเภทคนตามพฤติกรรมไว้ 7 ลักษณะ โดยเริ่มจากการต้องการเห็นพระ ไปจนถึงปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของตนและผู้อื่น ลักษณะทั้ง 7 เป็นเครื่องบ่งบอกพื้นฐานความรู้และสภาพใจของผู้ฟัง เพื่อให

(4) บรรดาผู้ตั้งใจฟังธรรมะ ยังแบ่งได้อีก 2 ส่วน คือ ตั้งใจจำและไม่ตั้งใจจำ ธรรมะที่ฟังจะเกิด ประโยชน์อย่างยิ่งกับตัวเอง หากจำธรรมะนั้นได้ เช่น รู้ว่าอบายมุขเป็นต้นทางแห่งความเสื่อม เป็นเหตุแห่งการ สูญ

การฟังธรรมะแบ่งเป็นสองส่วนคือการตั้งใจจำและไม่ตั้งใจจำ ซึ่งการจำทำให้มีพื้นฐานความรู้เพื่อประโยชน์ในชีวิต โดยการพิจารณาธรรมะที่จำได้จะสร้างความเข้าใจและปัญญา จากนั้นการปฏิบัติจะเกิดประโยชน์สูงสุดก็ต่อ

ดูก่อนนายคามณี นาเลว มีดินแข็ง เค็มพื้นดินเลวฉันใด เราย่อมแสดง ธรรมอันงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลางงามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ ทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้นเชิง แก่อัญญเดียรถีย์ สมณะ

บทความนี้กล่าวถึงการแสดงธรรมในพระพุทธศาสนาโดยอิงจากลักษณะของผู้ฟัง ทั้งสามระดับ ได้แก่ ระดับสูง กลาง และต่ำ พระภิกษุควรมีความเข้าใจในเป้าหมายของการแสดงธรรมเพื่อนำมาซึ่งการหลุดพ้นจากอาสวกิเลสและความรู้

หลักในการเลือกธรรมะจึงแบ่งไปตามลักษณะของผู้ฟัง ว่ามีลักษณะอย่างไร ดังจะยกตัวอย่างการ สอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้ 3 แนวทาง ดังนี้ 9.3.1 เลือกธรรมะตามจริตอัธยาศัย จริตอัธยาศัย คือ นิสัยปกติพื้นฐานอันมี

การเลือกธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีความสำคัญต่อการเข้าใจธรรมอย่างถูกต้อง โดยแยกตามจริตอัธยาศัยของผู้ฟังได้ 6 ประเภท ได้แก่ ราคจริต, โทสจริต, โมหจริต, สัทธาจริต, พุทธิจริต, และวิตกจริต ซึ่งแต่ละประเภ

ดังตัวอย่างเรื่องของพระนางเขมาเทวี ผู้เป็นพระอัครมเหสีของพระเจ้าพิมพิสาร พระนางทรงรัก ในความงามของตนเอง ต่อมามีโอกาสได้ฟังธรรม จนสามารถบรรลุธรรม เป็นพระอรหันตเถรี ดังมีเรื่องย่อ ดังนี้ คือ เรื่องของพร

พระนางเขมาเทวีเป็นพระอัครมเหสีของพระเจ้าพิมพิสาร ผู้มีพระรูปงดงามน่าเลื่อมใส เมื่อได้รับฟังธรรมจากพระศาสดา จึงเกิดความตระหนักถึงความไม่จีรังของความงาม เมื่อตระหนักถึงธรรมนี้ พระนางจึงบรรลุเป็นพระโสดาบ

9.4 วิธีการแสดงธรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นต้นแบบที่ดีของการเป็นกัลยาณมิตรให้แก่ชาวโลก ทรงแนะนำแสดง ธรรมได้อย่างงดงาม ทั้งเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย เป็นแบบอย่างที่พระภิกษุผู้เป็นพุทธบุตรควร จะด

บทเรียนเกี่ยวกับวิธีการแสดงธรรมตามพระบรมศาสดาที่เรียกร้องความพร้อมทั้งทางจิตใจและความรู้ของผู้สอน โดยเน้นความสำคัญของการเตรียมตัว การแสดงธรรมด้วยความเคารพ และไม่มองข้ามความสำคัญในการปรับเนื้อหาให้เหมา

2. จูงใจ (สมาทปนะ) หมายถึง ทำให้ผู้ฟังยอมรับธรรมะและเกิดแรงบันดาลใจอยากนำธรรมะ ที่ได้ฟังไปปฏิบัติตาม 3. หาญกล้า (สมุดเตชนา) หมายถึง ทำให้ผู้ฟังเกิดกำลังใจ เกิดความบากบั่น พร้อมที่จะฝ่าฟัน อุปสรรคในการ

เนื้อหาเกี่ยวกับการจูงใจให้ผู้ฟังรับรู้ธรรมะและเกิดแรงบันดาลใจในการนำไปปฏิบัติ โดยแบ่งเป็นสามส่วนคือ จูงใจ หาญกล้า และ ร่าเริง การแสดงธรรมควรมีเรื่องประกอบและการเปรียบเทียบเพื่อช่วยให้ผู้ฟังเข้าใจและอ

“ดูก่อนมาลุงกยบุตร เปรียบเหมือนบุรุษต้องศรอันอาบยาพิษที่ฉาบทาไว้ หนา มิตร อมาตย์ ญาติสายโลหิตของบุรุษนั้นจึงไปหานายแพทย์ผู้ชำนาญใน การผ่าตัดมาผ่า บุรุษผู้ต้องศรนั้นพึงกล่าวอย่างนี้ว่า เรายังไม่รู้จักบ

บทความนี้มีการอธิบายเกี่ยวกับการใช้สิ่งรอบตัวเป็นสื่อในการสอนธรรมะ โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้านำอุปกรณ์จากธรรมชาติเพื่อสอนเรื่องความเห็นที่ไม่เป็นประโยชน์แก่การหลุดพ้นจากทุกข์ มีการอธิบายความเห็น 10 ประการ

คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร แม้เธอทั้งหลายก็จงเป็นผู้มีอุปการะมากแก่ พราหมณ์และคฤหบดีทั้งหลาย จงแสดงธรรมอันงามในเบื้องต้น งามใน ท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้ง พยัญชนะ บริสุทธ

บทความนี้พูดถึงหน้าที่ของพระภิกษุในการเป็นกัลยาณมิตรแก่ญาติโยม ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกำหนดไว้ในสิงคาลกสูตร โดยเน้นถึงการห้ามจากความชั่วและการส่งเสริมความดี พระภิกษุจะต้องมีความพร้อมในการแสดงธรรมแล

เมื่อพระภิกษุเป็นผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรมก็สามารถทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้แก่ญาติโยมได้เป็นอย่างดี เพราะได้ฝึกฝนตน จนรู้จัก เข้าใจในตนเอง เมื่อเข้าใจตนเองเสียแล้ว ย่อมเข้าใจผู้อื่นไปด้วย เพราะทุกคน ล้วน

ในบทความนี้กล่าวถึงบทบาทของพระภิกษุในการเป็นกัลยาณมิตรให้แก่ญาติโยม การฝึกปฏิบัติเพื่อความบริสุทธิ์ในกาย วาจา ใจ และวิธีการปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับฆราวาส รวมถึงความสำคัญของการทำทาน การรักษาศีล และการเจ

สารบัญ หน้า (3) (7) (8) 1 45560 7 11 14 14 16 17 19 คำนํา รายละเอียดชุดวิชา วิธีการศึกษา บทที่ 1 ความนำแห่งสามัญญผลสูตร 1.1 ความหมายของสามัญญผล 1.2 ความย่อ 1.3 ผู้มีส่วนแห่งสามัญญผล 1.4 ชีวิตนักบวชนั้

สารบัญนี้แสดงเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับสามัญญผลสูตรในพระพุทธศาสนา ประกอบด้วยบทเรียนต่างๆ เช่น ความหมายและความสำคัญของสามัญญผล, เช่นเดียวกับที่มาแห่งสามัญญผลสูตรและประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในสวนอัมพวั

บทที่ 5 สามัญญผลเบื้องต้น 5.1 สามัญญผลประการแรก 5.2 สามัญญผลประการที่สอง 5.3 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประกาศพระพุทธคุณ 5.4 พระพุทธคุณ 9 5.5 ความสำคัญของการประกาศพระพุทธคุณ 45 48 50 51 51 61 บทที่ 6 คุณธร

บทนี้สำรวจสามัญญผลเบื้องต้น เช่น การประกาศพระพุทธคุณและความสำคัญของมัน นอกจากนี้ยังพูดถึงคุณธรรมที่ทำให้เป็นผู้บริสุทธิ์ และข้อปฏิบัติเบื้องต้นของพระภิกษุ ในบทถัดไป สอนเกี่ยวกับสามัญญผลเบื้องกลาง และล

รายละเอียดชุดวิชา 1. คำอธิบายชุดวิชา SB 304 ชีวิตสมณะ ศึกษาวิถีชีวิตความเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะเรื่องเป้าหมายของการบวช การเลี้ยง ชีวิต และวิธีการปฏิบัติตนเอง เพื่อการมุ่งไปสู่เป้าหมายสูงสุด

ชุดวิชา SB 304 ชีวิตสมณะ มุ่งเน้นการศึกษาวิถีชีวิตของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยให้ความสำคัญกับการทำความเข้าใจในเรื่องของการบวชและการปฏิบัติตนให้ถูกต้องตามพระสูตรที่สำคัญ นอกจากนี้ยังให้ความรู้เกี่ยวกั

บทที่ 1 ความนำแห่งสามัญญผลสูตร 1.1 ความหมายของสามัญญผล คำว่า “สามัญญผล” ในสามัญญผลสูตร หมายถึง ผลหรืออานิสงส์ของความเป็นสมณะ หรือผลดี ของการเป็นนักบวชในพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ผู้คร

บทที่ 1 กล่าวถึงความหมายของสามัญญผลในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงอานิสงส์ของการเป็นนักบวชที่บริบูรณ์บริสุทธิ์ ซึ่งจะได้รับผลดีและความเคารพจากผู้อื่น การเป็นนักบวชยังนำไปสู่การมีสติสัมปชัญญะ และเป็น

1.2 ความย่อ ในปลายสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับ ณ สวนอัมพวันของหมอชีวกโกมารภัจจ์ ใน เขตกรุงราชคฤห์ เมืองหลวงของแคว้นมคธ ครั้งนั้นพระเจ้าอชาตศัตรู พระเจ้าแผ่นดิน แคว้นมคธ ได้เสด็จ ไปเฝ้าพระสัมม

ในปลายสมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงคุณค่าของการบวช ซึ่งช่วยยกระดับผู้บวชไปสู่สถานภาพที่ควรแก่การบูชาพร้อมกับการบรรลุความสำคัญในระดับต่างๆ พระองค์ยืนยันว่าการบวชต้องอาศัยการปฏิบัติที่บริสุทธิ์

ด้วยตนเอง จึงจะได้รับผลเป็นของตน เมื่อประกอบเหตุดี ย่อมจะต้องได้รับผลดี ดังพุทธภาษิตที่ว่า “หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้รับผลเช่นนั้น” ในสามัญญผลสูตรนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงกำหนดข้อปฏิบัติอันเป็นทางแห่

บทความนี้อภิปรายเกี่ยวกับการประกอบเหตุดีในพระพุทธศาสนา ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่แสดงถึงความสำคัญของการนำพระธรรมมาใช้ในชีวิตจริง โดยยกตัวอย่างถึงนักบวชที่ต้องมีความเคร่งครัดในการปฏิบัติ ซึ่งหา

แนวคิด 1. แคว้นมคธในสมัยพุทธกาลนั้นได้รับการยกย่องว่า เป็นแว่นแคว้นมหาอำนาจ และขึ้นชื่อว่า เป็นแว่นแคว้นที่อุดมสมบูรณ์ยิ่ง มีเมืองหลวงชื่อ กรุงราชคฤห์ อันเป็นที่เลื่องลือว่า เป็นนครแห่งความร่ำรวย มั่ง

แคว้นมคธในสมัยพุทธกาลเป็นแหล่งรวมความเจริญรุ่งเรืองและเป็นที่ตั้งของพระพุทธศาสนา พระเจ้าพิมพิสารเป็นผู้มีปรีชาสามารถที่บริหารแคว้น และสร้างเวฬุวันมหาวิหาร ขณะที่พระเจ้าอชาตศัตรูมีความหลงผิดนำไปสู่การก