ข้อความต้นฉบับในหน้า
คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร แม้เธอทั้งหลายก็จงเป็นผู้มีอุปการะมากแก่
พราหมณ์และคฤหบดีทั้งหลาย จงแสดงธรรมอันงามในเบื้องต้น งามใน
ท่ามกลาง งามในที่สุด จงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถ พร้อมทั้ง
พยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง แก่พราหมณ์และคฤหบดีเหล่านั้นเถิด
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฆราวาสและบรรพชิตทั้งหลาย ต่างอาศัยซึ่งกันและ
กันด้วยอำนาจอามิสทานและธรรมทาน อยู่ประพฤติพรหมจรรย์นี้ เพื่อ
ต้องการสลัดโอฆะเพื่อจะทำซึ่งที่สุดแห่งทุกข์โดยชอบด้วยประการอย่างนี้...”
หน้าที่ของพระภิกษุในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรแก่ญาติโยมนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกำหนด
ไว้แล้วในสิงคาลกสูตร ว่า
“ดูก่อนคฤหบดีบุตร สมณพราหมณ์ผู้เป็นทิศเบื้องบน ย่อมอนุเคราะห์
กุลบุตร 6 ประการเหล่านี้ คือ
1. ห้ามจากความชั่ว
2. ให้ตั้งอยู่ในความดี
3. อนุเคราะห์ด้วยใจงาม
4. ให้ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง
5. ทำสิ่งที่เคยฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง
6. บอกทางสวรรค์ให้”
กล่าวโดยสรุป ก็คือ พระภิกษุจะต้องเทศน์สอน โดยเฉพาะต้องสอน ต้องแนะนำห้ามไม่ให้
ญาติโยมทำความชั่ว และสอนให้ตั้งมั่นในความดีด้วยจิตที่เมตตา ซึ่งการที่จะเทศน์สอนให้ได้ดีนั้น จะ
สามารถทำได้ ก็ต่อเมื่อพระภิกษุนั้นมีความพร้อม
ความพร้อมนั้นจะเกิดขึ้นได้ก็เพราะการฝึกฝนไม่ได้เกิดขึ้นได้เองโดยไม่มีเหตุผล พระภิกษุจะมีความ
พร้อมในการแสดงธรรมอย่างองอาจได้ ก็ต่อเมื่อฝึกฝนตนเองมาอย่างดี คือ ใช้เวลาที่ไม่ได้ไปประกอบ
อาชีพอย่างฆราวาสให้หมดไปกับการศึกษาหาความรู้การทำความเข้าใจในธรรม หมั่นตรวจสอบ พัฒนาตนเอง
ทั้งยังรู้จักประมาณในปัจจัยสี่ และรู้จักบริหารเวลาให้มีประสิทธิภาพได้ เป็นต้น
สิงคาลกสูตร, ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค, มก. เล่ม 16 ข้อ 204 หน้า 91
บทที่ 10 ความสัมพันธ์ ของคุณ ก โ ม ก คั ล ล า น สู ต ร กับธัมมัญญสูตร DOU 229