ห้า-ส่วน-ธรรม-กาย : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 14 / 172

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 5 บาลีไวยากรณ์ บาลีไวยากรณ์นี้แบ่งเป็น 4 ภาคก่อน คือ อักขรวิธี ๑ วจีวิภาค ๑ วากยสัมพันธ์ ๑ ฉันทลักษณะ ๑. 9 [๑] อักขรวิธี ว่าด้วยอักษร จัดเป็น ๒ คือ สม

บาลีไวยกรณ์แบ่งเป็น 4 ภาค ได้แก่ อักขรวิธี, วจีวิภาค, วากยสัมพันธ์ และฉันทลักษณะ โดยอักขรวิธีเกี่ยวกับอักษรและการจัดการเขียน วจีวิภาคแบ่งคำพูดออกเป็น 5 ส่วน วากยสัมพันธ์พูดถึงการจัดประโยค และฉันทลักษณ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 223 (๑๖๐) บทกิริยาเป็น ๒ อย่าง คือบทกิริยาในพากยางค์อย่าง ๑ บทกิริยาในพากย์อย่าง ๑ ได้ชื่อต่าง ๆ กันดังนี้: 0 บทกิริยาในพากยางค์ ๑. บทกิริยา ที่ประกอบด้วยอ

บทนี้ว่าด้วยบทกิริยาในบาลีซึ่งแบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลัก ได้แก่ บทกิริยาที่ประกอบด้วยอันตปัจจัยหรือมานปัจจัย และบทกิริยาที่ประกอบด้วย 3 ปัจจัย โดยมีชื่อเรียกต่างๆ เช่น วิเสสน์ และอพฺภนฺตรกิริยา ซึ่งใช้ใ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ อธิบายสมัญญาภิธานและสนธิ พระอมราภิรักขิต (ทองดำ จนฺทูปโม ป. ๓) วัดบรมนิวาส เรียบเรียง บาลีไวยากรณ์ บาลีไวยากรณ์ เป็นตำรับแสดงหลักแห่งภาษาที่ใช้

บาลีไวยากรณ์ เรียบเรียงโดยพระอมราภิรักขิต แบ่งออกเป็น 4 ภาคหลัก ได้แก่ อักขรวิธี วจีวิภาค วากยสัมพันธ์ และฉันทลักษณะ โดยอักขรวิธีจะวิเคราะห์ตัวอักษรและชื่อของสระและพยัญชนะ พร้อมทั้งการจัดกลุ่มคำในประเ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 4 เพราะ สระ ทำพยัญชนะให้ออกเสียงได้เช่นนั้น ท่านจึงเรียกว่า นิสัย คือเป็นที่อาศัยของพยัญชนะ บรรดาพยัญชนะต้องอาศัยสระ จึงออกเสียงได้ ในสระ 4 ตัว

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์ โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างพยัญชนะและสระในการออกเสียง มีการจำแนกประเภทของสระเป็นรัสสะและทีฆะ อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเสียงสั้นและเสียงยาว ความสำคัญของพยัญชนะสังโย

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 5 พยัญชนะ อักขระที่เหลือจากสระนั้น ๓๓ ตัว มี ก เป็นต้น มีนิคคหิตเป็น ที่สุด ชื่อพยัญชนะ คำว่า พยัญชนะ แปลว่าทำเนื้อความให้ปรากฏ และเป็นนิสิต คื

บทความนี้อธิบายความหมายและความสำคัญของพยัญชนะและสระในภาษาบาลี โดยชี้ให้เห็นว่าพยัญชนะต้องอาศัยสระในการออกเสียง และไม่สามารถมีเสียงได้เพียงลำพัง การทำให้เสียงของพยัญชนะปรากฏชัดเจนจึงต้องพึ่งพาเสียงสระ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 98 สวมรองเท้าถือไม้เท้า ไปที่ ( ที่วงกสิณตั้งอยู่) นั้น ถือเอานิมิต ( ได้แล้วกลับ ) มานั่งตามสบาย ภาวนา ( สืบไป ) พึงนึกเหนี่ยว ( นิมิต ) แล้วๆ เล่าๆ ทำใ

ในบทนี้กล่าวถึงการฝึกจิตผ่านนิมิต โดยเน้นถึงศักยภาพของอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิตในการเสริมสร้างสมาธิและการกำจัดนิวรณ์ต่างๆ อธิบายถึงวิธีการใช้รองเท้าและไม้เท้าเพื่อการฝึกที่สะดวก ยกตัวอย่างเพื่อชี้ให้เห

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 196 พระโยคาวจร (ผู้เจริญวาโยกสิณ ) เห็นต้นอ้อยก็ดี กอไผ่ก็ดี ต้นไม้ก็ดี ที่มีใบหนาตั้งอยู่ (สูง) เพียงศีรษะ” หรือผมของคนที่มีผมหนายาว ประมาณ ๔ องคุลี ก็ด

ในบทนี้พูดถึงการทำสมาธิผ่านวาโยกสิณ ซึ่งเกี่ยวกับการตระหนักถึงลมที่พัดผ่านร่างกาย โดยมีการกำหนดสภาพที่เหมาะสมเพื่อให้เกิดนิมิตที่ชัดเจน นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเข้าถึงนีลกสิณ ด้วยการมองเห็นสีเขียวซึ่งน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 199 (มณฑล ) แล้วยังมนสิการว่า โลหิตก์ โลหิตก์ ให้เป็นไปโดยนัย ที่กล่าวแล้วในนีลกสิณนั้นเถิด คำที่เหลือก็เช่นเดียวกันนั้นแล โลหิตกสิณ จบ [โอทาตกสิณ] แม้ใน

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างนิมิตสำหรับการทำสมาธิในโลหิตกสิณและโอทาตกสิณ โดยเฉพาะสำหรับพระโยคาวจร โดยมีการอ้างอิงถึงนิมิตที่เกิดจากสีขาวของดอกไม้และผ้าขาว ซึ่งเหมาะกับผู้มีบุญ นอกจากนี้ยังพูดถึงการใช้ธาตุ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 49 ตัดตอนด้วยพื้นรากของตนอัน (หยั่ง) เข้าไปในหนังหุ้มสรีระประมาณ ลิขา ๑ ตั้งอยู่ เบื้องบนตัดตอนด้วยอากาศ เบื้องขวางตัดตอนด้วย เส้นขนด้วยกัน การกำหนดตัด

เอกสารนี้วิเคราะห์การตัดตอนในวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับการกำหนดเล็บและลิขา โดยชี้ให้เห็นว่าการตัดตอนนี้มีลักษณะเป็นบันทึกที่ระบุขอบเขตของร่างกายและส่วนต่างๆ เช่น เล็บและนิ้ว บทเรียนในวิสุทธิมรรคยังให้ความสำ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - ๑ - หน้าที่ 59 ตนแห่งกระดูกเหล่านั้น ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล [เยื่อในกระดูก] คำว่า อฏฐิมิญช์-เยื่อในกระดูก คือเยื่อ

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายเยื่อในกระดูกและลักษณะของไต พร้อมพูดถึงศัพท์ทางการแพทย์ที่เกี่ยวกับอวัยวะภายใน โดยใช้คำอธิบายเชิงเปรียบเทียบเพื่อให้เข้าใจง่ายและชัดเจน ทั้งนี้เพื่อให้นักอ่านสามารถเข้าใจสภาพแ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 61 โดยตัดตอน หัวใจก็กำหนดตัดด้วยส่วนของหัวใจ นี่เป็น (สภาค บริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนของตนแห่งหัวใจนั้น ส่วน (วิสภาค บริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ผิดกับตน ก็เช่น

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับการตัดตอนของหัวใจและตับ โดยระบุวิธีการตัดตอน เช่นการกำหนดส่วนต่าง ๆ ของหัวใจและตับ ตลอดจนรายละเอียดเกี่ยวกับพังผืดประเภทต่าง ๆ การวิเคราะห์โดยใช้ศัพท์เกี่ยวกับธรรมและการอธิบายลักษณ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - 6 - หน้าที่ 62 ทิศเบื้องบน พังผืดอีกอย่างเกิดในทิศทั้ง ๒ โดยโอกาส พังผืด ประเภทปกปิด หุ้มหัวใจและไตอยู่ พังผืดประเภทเปิดเผย ยึดเนื้อ (กล้าม) ใต้หนังอยู่ทั่วร่างก

เนื้อหานี้มีการวิเคราะห์ถึงพังผืดทั้งสองประเภทในร่างกายรวมถึงแนวทางในการตัดตอนและอธิบายลักษณะของม้าม ความสำคัญของม้ามในกระบวนการทางกายวิภาคถูกชี้แจงว่าเป็นอวัยวะที่สำคัญ สำหรับการทำงานภายในร่างกายและผ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 68 มีน้ำและข้าวเป็นต้น ก็เกิดได้ จะกล่าวไยถึงความไม่น่าพอใจในของ กินอันเกิดขึ้น เพราะได้พิจารณาดูด้วยปัญญาจักษุแล้วเล่า อนึ่ง ใน อุทร ไรเล่า ของกินมีน้ำแ

บทความนี้กล่าวถึงการทำงานของระบบย่อยอาหาร โดยเฉพาะการแปรสภาพของอาหารที่ถูกย่อยและจำแนกออกเป็นส่วนต่างๆ เช่น พยาธิ, ธาตุที่เผาไป, ปัสสาวะ และอุจจาระ การพิจารณาลักษณะของอาหารเก่าที่เกี่ยวข้องกับอุจจาระ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 69 ฟองด้วยไฟ (ธาตุ) ในอุทร สุกไป ๆ จนแหลกราวกะบดด้วยหินบด แล้วเลื่อนลงไปตามโพรงไส้ใหญ่ ไปตกทับถมกันอยู่ คล้ายดินสีเหลือง ที่คนขยี้บรรจุลงไปในกระบอกไม้ไ

ในบทนี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบฟองไฟกับการทำงานของร่างกาย โดยใช้วิธีการที่เทียบเคียงกับดินสีที่ถูกบีบอัด และการแสดงถึงกองเยื่อในสมองที่มีลักษณะเฉพาะและการจัดเรียงภายในกะโหลกศีรษะ รูปร่างและสีที่ถูกกล่าว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนของตนแห่งน้ำลายนั้น ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล [สิงฆาณิกา - น้ำมูก] คำว่า สิง

เนื้อหานี้กล่าวถึงเรื่องน้ำมูกและการไขข้อภายในวิสุทธิมรรค แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการและอาการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับน้ำมูกในสถานการณ์ต่างๆ โดยอธิบายลักษณะของน้ำมูก สี และการเกิดขึ้นตามฤดูกาล รวมถึงการใช้น

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 213 เสีย) (ส่วน) วิเหสา เป็นข้าศึกไกล (ของกรุณา) เพราะมี (สภาพ) ส่วนที่เป็นของต ปั่นของตนไม่เหมือนกัน เพราะเหตุนั้น พระโยคาวจรจึงไม่ต้อง กลัวแต่วิเหสานั้

ในบทนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ความหมายของกรุณาและมุทิตาในอุดมคติของพระพุทธศาสนา โดยระบุว่า สิ่งที่จะเป็นข้าศึกต่อการเจริญกรุณาคือวิเหสา และเคหสิตโสมนัสนั้นมีอิทธิพลต่อมุทิตาในทางบวก โดยสอนให้ละอองอารมณ์อ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 166 จิตนั่นเอง" แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นว่า "ผู้มีฤทธิ์นี้เมื่อไปด้วยอทิสสมาน- กายอย่างนั้น ไปในอุปปาทขณะแห่งอธิฏฐานจิตนั้นหรือ หรือว่าใน ฐิติขณะหรือในภัง

เนื้อหาเกี่ยวกับความเข้าใจในเรื่องการมีฤทธิ์และการนิรมิต โดยมีการถามตอบเกี่ยวกับการไปในสามขณะและลักษณะของการไปด้วยตนเองหรือการส่งรูปนิรมิต มุ่งเน้นที่ความหมายของคำว่า 'มโนมัย' และการทำกิจกรรมนิรมิตต่า

ประโยค - วิถีธรรมศาสตร์ ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้า 342 ที่ ๖ คือ มานะตะน อย่างต่ำก็ ๓ อย่างเช่นที่กล่าวใน (ตอน) องุภาพ เหมือนกัน แต่มันเป็นสาย (คือร่วมกัน) มหาคุต ๔ เป็นปัจจัย แห่งมานะ ๕ นอกจากนั้นมักมาคะเ

เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงมานะตะน และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับวิปนามในปวัฏฏาล โดยเปิดเผยถึงรายละเอียดของอายตนะที่ ๖ ที่อ้างอิงถึงสภาพต่าง ๆ และชนิดของปัจจัยที่มีผลในทางธรรม โดยเฉพาะในปัญญาและปฏิสันถิลา ซึ่

ประโยค - วิถีธรรมาธรรมเปล ค ตตอน ๑ หน้าที่ 374 ทั้งหลายที่เกิดเพราะกรรมนัน ก็เป็นอุปัติวาทของบุคคลนั้น ส่วน สัญญาภาพและปัญญาโอภากิ รวมอยู่ในนันเอง ฝ่ายบุคคลอีกคนหนึ่ง เป็นผู้มีความรู้เพิ่มพูนขึ้นด้วยส

บทความนี้เจาะลึกถึงวิถีธรรมาธรรมและการมีกรรมที่ส่งผลต่อการเกิดในภพต่าง ๆ การอธิบายถึงกามปทานและวิธีที่มันมีอิทธิพลต่อการเกิดใหม่ในหมุเทพหรือโลกอรูป โดยเน้นถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสัญญาภาพและปัญญาที่ร

ประโยค - วิชาวิมารเปล่าก ๓ (ตอน ๒) - หน้าที่ 75 [ซอย ๑๐๐ ปี เป็น ๓ ส่วน] ความตกไปแห่งรูปอันเดิมขึ้น คือเจริญขึ้นด้วยอำนาจวิเศษว่า โยจุตต์ตกатьม ในคำนี้ ความว่าเกินขึ้นสู่ไรลักษณ์ด้วยอำนาจ โโยจุตต์ตก

บทความนี้ได้กล่าวถึงการแบ่งแยกวัยออกเป็น ๓ ช่วง คือ ปฐมวัย, มัชฌิมวัย, และปัจฉิมวัย โดยบรรยายถึงความไม่เที่ยงของรูปและลักษณะการดำรงอยู่ในแต่ละช่วงวัย ตามแนวความคิดของพุทธศาสนา สิ่งที่เป็นทุกข์นั้นก็ไม