วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ : หน้า 68/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 68 มีน้ำและข้าวเป็นต้น ก็เกิดได้ จะกล่าวไยถึงความไม่น่าพอใจในของ กินอันเกิดขึ้น เพราะได้พิจารณาดูด้วยปัญญาจักษุแล้วเล่า อนึ่ง ใน อุทร ไรเล่า ของกินมีน้ำและข้าวเป็นอาทิที่ตกลงไปแล้ว ย่อมถึงความ จำแนกออกเป็น ๕ ส่วน คือตัวสัตว์ (พยาธิ) กินเสียส่วนหนึ่ง ไฟ (ธาตุ) ในอุทรเผาไปเสียส่วนหนึ่ง ส่วนหนึ่งเป็นปัสสาวะ ส่วนหนึ่ง เป็นอุจจาระ ส่วนหนึ่งถึงซึ่งความเป็น (โอชา) รสไปเพิ่มพูนโกฏฐาส แห่งร่างกายมีเลือดและเนื้อเป็นต้น โดยตัดตอน อุทริยะนั้น กำหนดตัดด้วยกระพุ้งอุทรและด้วยส่วน ของอุทริยะเองด้วย นี่เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนของตน แห่งอุทริยะนั้น ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล [อาหารเก่า] คำว่า กรีส-อาหารเก่านั้น ได้แก่อุจจาระ กรีสนั้น โดยสี ก็มีสีดังอาหารที่กลืนเข้าไปนั่นแหละโดยมาก โดยสัณฐาน มีสัณฐาน ตามโอกาส (ที่อยู่ของมัน) โดยทิศ เกิดในทิศเบื้องล่าง โดย โอกาส มันตั้งอยู่ในปักกาสยะ (ที่พักของสุก คือกระเพาะอุจจาระ) อันปักกาสยะ (นั้น) เป็นเหมือนกระบอกไม้ไผ่นี่เอง สูง ประมาณ ๔ องคุลี อยู่ที่ปลายไส้ใหญ่ ในระหว่างนาภีตอนล่างกับโคน กระดูกสันหลัง ซึ่งเป็นที่ ๆ ของกินมีน้ำและข้าวเป็นต้นทุกชนิดที่ตก ลงไปในอามาสยะ (ที่พักของดิบ คือกระเพราะอาหาร) แล้วเดือดเป็น