หน้าหนังสือทั้งหมด

อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
137
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญจมะสมิณตาปาติ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันอานา - หน้าที่ 851 เพื่อแสดงเนื้อความ ที่มีได้สงเกาะรัชด้วยปัญหาที่ว่า ครุลูกฺบญาอาปี เ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายอาบัติและอนาบัติในพระวินัย โดยนำเสนอความเข้าใจและการตีความที่ถูกต้องเกี่ยวกับการเปิดเผยอาบัติของภิกษุ ซึ่งเป็นข้อมูลสำคัญในการศึกษาพุทธศาสนา เวลาที่เปิดเผยอาบัติไม่มีผลต่อความ
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ
147
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ
ประโยค - ปัญจมณฑลปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ - หน้าที่ 861 อาณวะแห่งอุวทภิรณ์นัน." แม้ว่าคำว่า อนุวาทนัน นี้ ท่านกล่าวด้วยอำนาจอ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายและตีความในอรรถกถาพระวินัยปริวาร โดยเฉพาะการวิเคราะห์คำว่า อนุวาทนัน และ อาปฏินทาน ที่มีความสำคัญในการปฏิบัติตามพระวินัย. ในกา…
สมุฏฐานและกรรมในพระวินัย
151
สมุฏฐานและกรรมในพระวินัย
ประโยค - ปัญญา สมุนไพรอาณาจักร อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 865 [ว่าด้วยสมุฏฐานแห่งสมณะ] คำแก้คำถามถึงมูล ตื่นทั้งนั้น. ในคำถามถึงสมุ…
บทความนี้สำรวจเรื่องสมุฏฐานแห่งสมณะในพระวินัย โดยมีการอธิบายถึงสมุฏฐานจำนวน ๓๖ และการกระทำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกรรม ข้อความยังชี้ให้เห็นถึงการหยุดและการเชิญชวนให้กระทำกรรมด้วยตนเอง รวมถึงการบริหารกรร
ปัญจมณีตรกขากา: เรื่องราวเกี่ยวกับอามิสและการศึกษาในพระวินัย
162
ปัญจมณีตรกขากา: เรื่องราวเกี่ยวกับอามิสและการศึกษาในพระวินัย
ประโยค - ปัญจมณีตรกขากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัดเขษา - หน้าที่ 875 คารว มีความว่า ผู้ตีบนอั้งขลแล้ว มีอินทรีย์อันตบจแล้วนั้น ชื่อว่ามีปั…
เนื้อหาในบทความนี้อภิปรายเกี่ยวกับความสำคัญของการไม่อิงอามิสและบุคคลในการศึกษา มีการยกตัวอย่างว่า การถือเทิดอามิสหรือติดอยู่กับอาจารย์อาจทำให้เกิดปัญหาต่อการศึกษา แสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการดำเนินชีว
การวิเคราะห์และอรรถกถาผู้มีปัญญา
178
การวิเคราะห์และอรรถกถาผู้มีปัญญา
ประโยค - ปัญญามหนาสติกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 891 บทว่า วิสมุติสิโต ได้แก่ ผู้อภิษิกายกรรมเป็นต้น ซึ่งไม่เรียบร้อย. บทว่า …
บทความนี้พูดถึงการวิเคราะห์ข้อความในพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับผู้อภิษิกายกรรมและการตีความคำหลายคำในบริบทของความหมาย พยายามที่จะอธิบายเงื่อนไขต่างๆ ในการดำเนินชีวิตของภิกษุผู้มีปัญญา โดยเฉพาะในเรื่องของก
การวินิจฉัยในกฎมติทูปจฉา
183
การวินิจฉัยในกฎมติทูปจฉา
ประโยค - ปัญญามีดปลามี กฎ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 896 วินิจฉัยในกฎมติทูปจฉา อภิธรรมพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 896 วินิจ…
เนื้อหานี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์และอธิบายกฎมติทูปจฉาในอรรถกถาพระวินัย โดยเฉพาะการวินิจฉัยในกรณีต่างๆ เช่น คำว่า กิริยา และการอธิษฐานเหตุจูง, เหตุผลการกระทำที่ไม่เสร็จในว…
ปัญญาอันสมดุลในพระวินัย
194
ปัญญาอันสมดุลในพระวินัย
ประโยค - ปัญญาอันสมดุล ปาลากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัดนา - หน้าที่ 907 บทว่า มโนมานาเสน มีความว่า ทำความเห็นแจ้งด้วยเท็จ ไว้ในใจ กล่าวคือคิดไ…
เนื้อหาเกี่ยวกับความหมายของคำและบทในพระวินัยในพระไตรปิฎก โดยเน้นการแสดงอาบัติและความเข้าใจในแง่มุมต่างๆ ของภิญญ์ในแต่ละลัทธิ นอกจากนี้ยังพูดถึงการกระทำที่ไม่ควรกระทำและคำแปลบางประโยคที่สำคัญเพื่อชี้ให
พระวินัยปริวรรต: การวินิจฉัยและพิจารณาทางธรรม
200
พระวินัยปริวรรต: การวินิจฉัยและพิจารณาทางธรรม
ประโยค - ปัญจม์สมันตปลาทก อรรถกถาพระวินัย ปริวรร เป็นกัน- หน้าที่ 913 แล้ว เพราะมีเหตุที่ก่อให้ผู้อื่นความโกรธเป็นต้นครอบงำแล้ว ย่อม ไม่รู้จั…
บทความนี้เน้นการวินิจฉัยในพระวินัยซึ่งเกี่ยวข้องกับความโกรธและความไม่รู้จักเหตุและมิใช่เหตุ โดยเน้นการเตือนให้เกิดสติและธรรมะในชีวิตประจำวัน การเป็นอาจารย์และการแสดงธรรมในกลุ่มเพื่อให้เกิดการเข้าใจและ
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร: บทที่เกี่ยวกับอาบัติต่างๆ
211
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร: บทที่เกี่ยวกับอาบัติต่างๆ
ประโยค - ปัญจมะสมินตปลากาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันอนา - หน้าที่ 924 [มูลแห่งวันเป็นต้น] หลายบ tumb วิรสุส เทว มูลานิ มีความว่า (มูลแห่งวั…
เนื้อหานี้กล่าวถึงอาบัติในพระวินัยที่มีการแบ่งประเภทเป็นหลายแบบ โดยกำหนดชี้แจงถึงอาบัติที่หนัก เช่น ปาราชิกและส่งมาทิสสส พร้อมทั้งการระบุวิธีการของภิกษุเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน เช่น การเข้าไป
ปัญญา สมันตปลาก้า อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
219
ปัญญา สมันตปลาก้า อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญญา สมันตปลาก้า อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 932 [ปรับอาบัติด้วยกันเป็นต้น] หลายทว่า ปาจิตติยาน ทุกขฎา คาถา มีความว่า…
เนื้อหานี้ศึกษาเกี่ยวกับอาบัติในพระวินัย โดยเฉพาะการปรับทุกขฎาและปาจิตติในกรณีต่างๆ ของภิกษุและภิกษุณี ที่มีข้อบังคับอย่างเคร่งครัด คำอธิบายชี้ให้เห็นถึงการปฏิบัติและข้อกำหนดในวินัยเถรวาท ซึ่งมีความสำ
ปัญญามสมันดปลาทากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
229
ปัญญามสมันดปลาทากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญญามสมันดปลาทากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วังแดง - หน้าที่ 942 อดีตจีวรวั้ 10 วัน. หลายบทว่า ปญฺญูนึว วสฺุ สุตตา ทาทฏพุท อิธี จีวร ได…
เนื้อหาเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ที่ว่าด้วยจีวรและการใช้งานในระยะเวลาที่เหมาะสมของภิกษุในพระวินัย อธิบายว่าภิกษุควรอาบน้ำรักษาความสะอาดอย่างไร รวมถึงการให้ความสำคัญกับการรักษากฎการปฏิบัติและวินัยของสงฆ์ที่ถูกต้
ปัญหามดปากกิลา ในอรรถกถาพระวินัย
236
ปัญหามดปากกิลา ในอรรถกถาพระวินัย
ประโยค - ปัญหามดปากกิลา อรรถกถาพระวินัย ปวราว วัดณานา - หน้าที่ 949 จริงอยู่ อฏิพบุคคลเหล่านั้น ทั้ง ๑๑ จำพวก ต้องปราจะสมาชิกในเพศ คณะสังแล…
ปัญหามดปากกิลาในอรรถกถาพระวินัยสำรวจแนวทางและเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกในเพศคณะสงฆ์ โดยเฉพาะการอยู่ร่วมกันในกุฏิและข้อบังคับต่า…
ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
237
ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนั้นนา - หน้าที่ 950 เป็นปาจิจิตย์ แก้ภิกษุผู้รับ (อีวธ) จากมือภิกขูนี้ ผู้ปรสมะ ใน สำนั…
บทความนี้อธิบายถึงการวินิจฉัยและกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับภิกษุในการปฏิบัติหน้าที่ ยังรวมถึงข้อกำหนดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาจารย์ และการกระทำที่ถูกต้องตามพระวินัย การอธิบายเนื้อหานี้ช่วยให้เข้าใจถึงบทบาท
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร: การอุปสมบทและปัญหาที่เกี่ยวข้อง
238
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร: การอุปสมบทและปัญหาที่เกี่ยวข้อง
ประโยค - ปัญญา สมันตปลาาทกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัดนา - หน้าที่ 951 หมายถึงถามมิสมา ในครรังหลาย มีกรุงเทพสืบเป็นต้น ซึ่งมีประมาณ 12 โยชน์ …
เนื้อหาอภิปรายถึงความหมายและข้อสงสัยเกี่ยวกับการอุปสมบท และคำถามที่เกี่ยวพันกับพระวินัย โดยยกตัวอย่างจากปัญหาต่างๆ ในพระไตรปิฎกและกรณีศึกษาที่เกี่ยวข้องกับพระจำนวนมากที่ให้คำสำคัญในเรื่องการจัดการทางศ
อุปฏิฏฐิคุตตกรรมในพระวินัย
245
อุปฏิฏฐิคุตตกรรมในพระวินัย
ประโยค - ปัญญามนต์ปลากาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณา - หน้าที่ 958 กล่าวแล้วนั้นแปล ว่าอุปฏิฏฐิคุตตกรรม บรรดากรรมเหล่านั้น อปลโลกนกรรม พึง…
เนื้อหานี้อธิบายถึงอุปฏิฏฐิคุตตกรรมในพระวินัยที่กล่าวถึงกรรมที่ควรกระทำและไม่ควรกระทำ ด้วยการนำเสนอความหมายและหลักการในการทำงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยจัดแบ่งเป็นกรรมหนัก และกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับก
การศึกษาเกี่ยวกับกรรมและอุปสมบทในอรรถกถาพระวินัย
249
การศึกษาเกี่ยวกับกรรมและอุปสมบทในอรรถกถาพระวินัย
ประโยค - ปัญญสมิลนปลามิภาค อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 962 ภิญญุท้หลายย่อมไม่ได้เพื่อทำสมาธิปวรา ในเพราะวิภวามิ ประมาณน้อยระงับ…
บทความนี้เสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับกรรมและอุปสมบทในพระวินัย โดยอธิบายถึงวิธีการทำกรรมและผลของกรรมที่มีต่อบุคคล รวมถึงข้อพิจารณาในการอุปสมบทและเกณฑ์ที่เกี่ยวข้อง เช่น การไม่ระบุชื่อบุคคลในกระบวนการอุปสม
บทที่ว่าด้วยเสียงในพระวินัย
253
บทที่ว่าด้วยเสียงในพระวินัย
ประโยค - ปัจจุบันสมันต์ปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปรเจริญ วัดเขนา - หน้าที่ 966 บทที่ว่าด้วยเชื่อกับบทอื่น เช่น คุณสุด หรือว่า คุณสุด บทที่แยกว่า ไ…
บทนี้พูดถึงการเปิดปากและทำเสียงในพระวินัย รวมถึงการแยกเสียงในบทต่างๆ เช่น บทที่มีการทำเสียงขึ้นจมูกหรือเสียงขึ้นขนาก โดยมีตัวอย่างการใช้เสียงที่หลากหลาย เช่น การทำธนิตให้เป็นลิสติ การเปิดปากให้เสียงขึ
ปัญญอมสมุนไพรปลากาก: อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
261
ปัญญอมสมุนไพรปลากาก: อรรถกถาพระวินัย ปริวาร
ประโยค - ปัญญอมสมุนไพรปลากาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้า ที่ 974 เสียดสี คำ ข่มภูมิทัพหลาย ด้วยถ้อยคำหยาบคายอยู่, สงฆ์พึงลง พรหมทันทีแต…
บทความนี้กล่าวถึงอรรถกถาของพระวินัยที่เกี่ยวกับการปฏิบัติตนของภิกษุ โดยเน้นการคลี่คลายความหมายของพรหมทันต์ และการสร้างความเข้าใจในคำพูดที่มีผลกระทบต่อสงฆ์อย่างมาก มุ่งประเด็นไปที่การยกระดับจิตใจของภิก
พระวินัย ปริวาร และกิญจณีสงฆ์
263
พระวินัย ปริวาร และกิญจณีสงฆ์
ประโยค - ปัญญา สมิต ปลุกกาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 976 อีกประการหนึ่ง เพื่อแสดงว่าวันทิทธรรมนันกับทั้งกรือที่จะระงับ โดยพิสดาร…
บทความนี้สำรวจการสัมภาษณ์และการขออโหสิจากกิญจณีสงฆ์ เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นในสังคมพระสงฆ์ การพูดคุยและการประกาศจากกิญจณีมีบทบาทสำคัญในการคงไว้ซึ่งระเบียบวินัยและคุณธรรมที่สำคัญ สำหรับผู้ที่ต
ปัญญาแห่งปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวรร วัสดนา - หน้าที่ 979
266
ปัญญาแห่งปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวรร วัสดนา - หน้าที่ 979
ประโยค - ปัญญาแห่งปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวรร วัสดนา - หน้าที่ 979 ควรให้ด้วยอเทพนกรรมเท่านั้น [๒๒] จะให้บูรอาวาสของสงฆ์ จากกัลปนาสงฆ์ที่…
เนื้อหาเกี่ยวกับการจัดการอาวาสของสงฆ์ซึ่งต้องกระทำด้วยอเทพนกรรม โดยเน้นการบูรอาวาสผ่านอำนาจของโครงการต่างๆ ที่แบ่งปันระหว่างภิกษุ แสดงให้เห็นถึงวิธีการปฏิบัติและการช่วยเหลือชุมชนควบคู่ไปกับการทำบุญและ