สมุฏฐานและกรรมในพระวินัย : หน้า 151/288

ประโยค - ปัญญา สมุนไพรอาณาจักร อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 865 [ว่าด้วยสมุฏฐานแห่งสมณะ] คำแก้คำถามถึงมูล ตื่นทั้งนั้น. ในคำถามถึงสมุฏฐาน ท่านกล่าวว่า "สมะทั้ง ๓ มีสมุฏฐาน ๓๖ อะไรบ้าง ?" ดังนั้น แม้โดยแท้ ถึงกระนั้น ท่านก็แน่น สมุฏฐาน ๖ แห่งสมณะ เพราะสมุฏฐานวินัยไม่มีสมุฏฐาน เพราะไม่มีกรรมสงเคราะห์. บรรดาบทเหล่านั้น ถูกตีพิมพ์ทราบว่า "กรรมวิริยะ." การหยุดในเวลาควรหยุด. ด้วยฤทธิ์นั้นและ พึงทราบว่า "กรณะ." การเข้าไปเอง อธิบายว่า "ความกระทำกรรมมันด้วยตนเอง พึงทราบว่า "อุปปุปมะ." การที่ถึงความอุปนิษฐี อธิบายว่า "การเชิญอู๋อันมีสิทธิ- วิวิธารเป็นต้นว่า "ท่านจงทำกรรมนี้" พึงทราบว่า "อุปปุปมะนะ." กิริยาที่ยึดออม อธิบายว่า "ได้แก่ การมอบฉันอย่างนี้ว่า "สงฆ์จงทำกรรมมันแทนข้าเจ้า" เรียกว่าธิฏฐานสน. กิริยาที่ไม่ได้คั่นว่า "กรรมนี้ไม่อยากให้เจ้ามีจง พวกท่าน อย่าทำอย่างนั้น" เรียกว่า อปปุฏโธสน. พึงทราบสมุฏฐาน ๓๖ ด้วยอำนาจหมวดหก หมวด ด้วย ประกาศนะนี้. คำแก้คำถามเกี่ยวรรต่างกัน ตื่นทั้งนั้น.