พระวินัย ปริวาร และกิญจณีสงฆ์ : หน้า 263/288

ประโยค - ปัญญา สมิต ปลุกกาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 976 อีกประการหนึ่ง เพื่อแสดงว่าวันทิทธรรมนันกับทั้งกรือที่จะระงับ โดยพิสดาร ข้ามเจ้ากล่าวว่าในกามของวัดนี้มีดังนี้ :- [๒๐] กิญจณีผู้ลาภ พึงสวดประกาศโดยออนุมติของกิญจณี- สงฆ์ ซึ่งประชุมกันในสำนักกิญจณีว่า "แม่เจ้า ข้ามเจ้ากถามกิญจณี- สงว่ากระผู้เป็นเจ้าชื่อโนน แสดงอาการไม่เน่าลืมใสแกกิญจณี- ทั้งหลาย, การทำพระผู้เป็นเจ้านั้น ให้เป็นอุทธิญญาณทั้งหลายไม่พึง ไหว ชอบใจสงฆ์หรือ?" ข้ามเจ้ากถามกิญจณีสงฆ์เป็นครั้งที่ ๒ ๆ ล เป็นครั้งที่ ๓ ว่า "แม่เจ้า พระผู้เป็นเจ้าชื่อโนน แสดงอาการไม่เน่าลี้ เลือนใส แก่กิญจณีทั้งหลาย, การทำพระผู้เป็นเจ้้นั้น ให้เป็นผู้อื่น กิญจณีทั้งหลายไม่พึงไหว ชอบใจสงฆ์หรือ?". อวันตฤกรรมอัน กิญจณีสงฆ์พังสาดประกาศ ๓ ครั้ง ทำด้วยอโลนกรรมอย่างนี้. จำเดิมแต่บัดนี้ กิญจณีนี้ อนุภิกษุนีทั้งหลายไม่พึงไหว. ถ้าวิ กิญจณีนี้ อนุภิกษุนีทั้งหลายไม่ไหวอยู่ กลับเกิดหรือตอฝะ ขึ้นแล้ว ประพฤติชอบไซร้, กิญจณีทั้งหลายอันเธอพึงขอโทษ. เมือจะ ขออโหสิ ไม่พึงไปสู่สำนักกิญจณี พึงเข้าสงฆ์หรือคณะหรืออภิกษุ รูปหนึ่ง ในวิหารนั้นเอง นั่งกระโจงไว้ประคองอัญชลี ขอโทษว่า "ท่านผู้เจริญ ข้าเจ้าพิจารณาแล้ว จะตั้งอยู่ในสงต่อไป, จัก ไม่แสดงอาการไม่เน่าลืมใส่อก, ของกิญจณีสงฆ์ จงอดโทษแก่ ข้าพเจ้าเถิด." สงฆ์หรือคณะนั้น พึงส่งกิญจณูรูปหนึ่งไป หรือกิญจณูรูปนั้น