ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญา สมันตปลาก้า อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 932
[ปรับอาบัติด้วยกันเป็นต้น]
หลายทว่า ปาจิตติยาน ทุกขฎา คาถา มีความว่า ท่านปรับ
ทุกฎากับปาจิตติด้วย ในสภาพบั้ง ๑๓ โภคินวมวกวัด.
หลายทว่า อตูเรต นวกา อุตตะ มีความว่า ในสภาบ
ที่ ๑ นั่นแล ท่านกล่าวหมวด ๕ ไว้ ๕ หมวดอย่างนี้ คือ ในกรรม
ไม่เป็นธรรม ๒ หมวด ในกรรมเป็นธรรม ๒ หมวด.
สอบทางว่า ทุวิทิปิ อีวาระ อมีความว่า [๕๖๐] เพราะจีวร
เป็นต้นเหตุ ย่อมเป็นอาบัติ แก่ภิกษุโจร แก่ภิกษุณี ๒ พวก
อย่างนี้ คือ เป็นปาจิตติย เก้ากฎูผู้ให้วิรณภิกษุณี ผู้ปูลมนบท
ในสำนักภิกษุทั้งหลาย เป็นทุกกฏู แก่ภิกษุผู้ให้วิรณภิกษุณี ผู้
อุบาสมในสำนักภิกษุทั้งหลาย.
ปฏิกูลนี้ ๘ มาแล้วในบทสี่เ.
หลายทว่า ภควุชตมงฺคลอเนน ปาจิตติยาน ทุกุกฏา
กถา มีความว่า ท่านปรับทุกกฎูกับปาจิตติด้วย แก่ภิกษุณี
ผู้ออกปากขออนุอัลก้อน
[อาบัติเพราะเดินเป็นต้น]
สอบทางว่า คงอนุตตสุ จตฺโต มีความว่า เป็นอาบัติ ๔
กงนี้แก่ผู้ไป คือ เป็นทุกกฎูกับภิกษุณีผู้ชวนกันเดินทาง กับภิกษุณี
หรือมาทกุม, บุญายติ เมื่อเข้าปฏจาบ้าน, ภิกษุณีใด ไป
สู่ละแวกบ้านรูปเดียว เมื่อภิกษุณีนี้ เข้าปฏาจบ้าน เป็นกุลลัจจัย