ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนั้นนา - หน้าที่ 950
เป็นปาจิจิตย์ แก้ภิกษุผู้รับ (อีวธ) จากมือภิกขูนี้ ผู้ปรสมะ ใน
สำนักงานภิกษุทั่งหลายฝ่ายเดียว เป็นทุกภุวก แก้ภิกษุผู้รับจากมือภิกษุนี้
ผู้ปรสมะ ในสำนักงานภิกษุทั่งหลายฝ่ายเดียว
[๒๐๒] หลายๆว่า จุตโร นา สิวิาย มีฉวามว่า อาจารย์
และอันเตวาสิก ๓ ลักษณะ ๖ มาสกิ คือ ของอาจารย์ ลักษณ์ด้วย
มือของตนเอง ๓ มาสกิ ส่งให้ลูกก็ ๓ มาสกิ เพราะฉะนั้น อันเตวาสิก
ทั้ง ๓ จึ่งต้องปราชิกด้วยประการอย่างนี้ ความย่อในคาถานี้เท่านั้น ส่วน
ความพิสดาร ได้กล่าวไว้แล้ว ในสังเวจาวันนา ในอภินิหาร
ทานปราศรัย
ปัญหที่ว่า จุฑฑ์ ตมุ มฤ อนุ นี้ ตรัสหมายถึงภูติภูนี้ด้วยเป็นต้น และวัตถุที่กำหนดเป็นเครื่องลาดได้.
คาถาว่า เตล มุธิ ผาณิต ตรัสหมายถึงความกลับเพศ.
คาถาว่า นิสูติคิเนน ตรัสหมายถึงการน้อยอารมณ์โรค. จริอยู่
ภีกูใด น้อมวิริ ะ ๒ ผัน จากลากที่เขาน้อมไปแล้วเพื่อส่ง
คือ จิวรผืน ๑ เพื่อแตน ๑ ผืน เพื่อภิกษูอื่น ด้วยประโยคอันเดียวว่า
"ท่านนงให้เจ้าข้าผืน ๑ แก่ภิกษุนี้ผืน ๑." ภิกษุนี้ต้องนิสสติ-
อิยังอิตดีย์ และสุทธิภาวิตดีย์พร้อมกัน.
ปัญหาที่ว่า กมฺมมูฎ ตฺ คูปปุย วดคปุจฉา นี้ ตรัส