ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 237
หน้าที่ 237 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายถึงการวินิจฉัยและกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับภิกษุในการปฏิบัติหน้าที่ ยังรวมถึงข้อกำหนดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาจารย์ และการกระทำที่ถูกต้องตามพระวินัย การอธิบายเนื้อหานี้ช่วยให้เข้าใจถึงบทบาทและความสำคัญของภิกษุในสังคมพุทธศาสนากว่า ๒,๐๐๐ ปี โดยมีการอ้างถึงคำสอนและกฎเกณฑ์ต่างๆ ที่ต้องปฏิบัติตาม ทั้งนี้สามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-บทบาทภิกษุ
-ความสำคัญของอาจารย์
-กฎเกณฑ์ในพระวินัย
-การวินิจฉัยของภิกษุ
-การปฏิบัติหน้าที่ในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามสมิตปลาทากิ อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนั้นนา - หน้าที่ 950 เป็นปาจิจิตย์ แก้ภิกษุผู้รับ (อีวธ) จากมือภิกขูนี้ ผู้ปรสมะ ใน สำนักงานภิกษุทั่งหลายฝ่ายเดียว เป็นทุกภุวก แก้ภิกษุผู้รับจากมือภิกษุนี้ ผู้ปรสมะ ในสำนักงานภิกษุทั่งหลายฝ่ายเดียว [๒๐๒] หลายๆว่า จุตโร นา สิวิาย มีฉวามว่า อาจารย์ และอันเตวาสิก ๓ ลักษณะ ๖ มาสกิ คือ ของอาจารย์ ลักษณ์ด้วย มือของตนเอง ๓ มาสกิ ส่งให้ลูกก็ ๓ มาสกิ เพราะฉะนั้น อันเตวาสิก ทั้ง ๓ จึ่งต้องปราชิกด้วยประการอย่างนี้ ความย่อในคาถานี้เท่านั้น ส่วน ความพิสดาร ได้กล่าวไว้แล้ว ในสังเวจาวันนา ในอภินิหาร ทานปราศรัย ปัญหที่ว่า จุฑฑ์ ตมุ มฤ อนุ นี้ ตรัสหมายถึงภูติภูนี้ด้วยเป็นต้น และวัตถุที่กำหนดเป็นเครื่องลาดได้. คาถาว่า เตล มุธิ ผาณิต ตรัสหมายถึงความกลับเพศ. คาถาว่า นิสูติคิเนน ตรัสหมายถึงการน้อยอารมณ์โรค. จริอยู่ ภีกูใด น้อมวิริ ะ ๒ ผัน จากลากที่เขาน้อมไปแล้วเพื่อส่ง คือ จิวรผืน ๑ เพื่อแตน ๑ ผืน เพื่อภิกษูอื่น ด้วยประโยคอันเดียวว่า "ท่านนงให้เจ้าข้าผืน ๑ แก่ภิกษุนี้ผืน ๑." ภิกษุนี้ต้องนิสสติ- อิยังอิตดีย์ และสุทธิภาวิตดีย์พร้อมกัน. ปัญหาที่ว่า กมฺมมูฎ ตฺ คูปปุย วดคปุจฉา นี้ ตรัส
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More