ปัญหามดปากกิลา ในอรรถกถาพระวินัย : หน้า 236/288

ประโยค - ปัญหามดปากกิลา อรรถกถาพระวินัย ปวราว วัดณานา - หน้าที่ 949 จริงอยู่ อฏิพบุคคลเหล่านั้น ทั้ง ๑๑ จำพวก ต้องปราจะสมาชิกในเพศ คณะสังแล้วแท้ บ่าว่าว่า ได้แก่ ไม่บอกก็ว่าว่า หลายบบท คิริ โนะ จ ปร ภูมูน ยุ มีความว่า ภกญ ไพ่ง เปลแม่ซึ่งลำเนียงบ่ญุ่บุคคลเหล่าอื่น ด้วยหมายว่า "ชนนเหล่านั้น จัก ฟังอย่างนี้" ปัญหานี้ ตรัสหมายถึงมูลว่านิว "ภกฺญ์ด ไม้ พิงเปเผยาดิษฐ์ซึ่งมีอยู่ สัมภานุมาสวาาทุกกุฎอ่อนมึดก็บึงนั่น" จริงอยู่ ธรรมอาณัตในโมนวาร ย่อมไม่มีแก่กุฏนั้น" ปัญหาที่ว่า สงฺกิตสถา อดฺรํ ตรัสหมายถึงกุฏิ ผูก่าวลุงสู่แม่นัน ที่บ่นเนื่องในละแวกบ้าน ในเวลาธนูขึ้น จริงอยู่ ภิกษูนัน แต่พอออกจากบ้านของตน ในเวลาใกล้ขึ้น ย่อมต้อง อาบัติสงฺกิตสา ๔ ตัว ซึ่งกำหนดด้วยการอยู่ปราจากเพื่อนตลอด ราติ ไปสู่ละแวกบ้านตามลำพัง ไปสู่งแม่นันตามพัง ลำหลัง พวกไปคนเดียว พร้อมกันที่เดียว ปัญหาที่ว่า สีย อาบุตโตโน นานา นี้ ตรัสหมายถึงกุฏิ ๒ รูป ผู้ปสมบท แต่ส่งฝายเดียว จริงอยู่ ในกุฏูนี้ ๒ รูปนั้น