กิจกรรมบุญที่อนุสรณ์สถานมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี : หน้า 18/128

๗ มกราคม หยุดพักทำกิจกรรมบุญที่อนุสรณ์สถานมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี พ.ศ. ๒๕๕๕ (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย จ.สุพรรณบุรี ประทับในจิตใจ คอยประคับประคองให้ชีวิตก้าวเดิน ไปบนเส้นทางแห่งศีลธรรม เพราะแม้พระภิกษุผู้เดิน ธุดงค์จะไม่ประกาศธรรมด้วยวาจา แต่กิริยาอันสงบ เสงี่ยมของท่านได้ประกาศเพศแห่งพรหมจรรย์ อัน เป็นสัญลักษณ์ของผู้มุ่งไปสู่ความประเสริฐเป็นผู้อุทิศ ตนเพื่อยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่านให้บริบูรณ์ พร้อมทั้งมุ่งมั่นจะกอบกู้ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้ เจริญรุ่งเรืองกลับคืนมาดุจครั้งสมัยพุทธกาล และ ขณะที่เดินไปแต่ละก้าว หนทางที่ห่างจากจุดเริ่มต้น เพิ่มยาวไกลขึ้น จากสิบกิโลเมตรกลายเป็นหลายสิบ กิโลเมตร ร่างกายแม้จะเริ่มอ่อนล้า แต่จิตใจยังคง มุ่งมั่นไม่เปลี่ยนแปลง พระภิกษุหลายรูปคล้ายจะ ๑๖ บอกตนเองว่า “ทุกย่างก้าวอย่างแก้ว” คือเต็มไป ด้วยความปลื้มปีติไปตลอด จิตใจสว่างไสวเบาสบาย แต่บางรูปที่เริ่มมีทุกขเวทนาจากสังขารที่ใช้งาน มายาวนาน อายุมากแล้ว แต่แม้จะทุลักทุเลบ้าง ไม่คุ้นเคยกับการเดินทางอันยาวนานบ้าง แต่เมื่อใด ที่พระพี่เลี้ยงให้สัญญาณเตรียมพร้อมจะเดินในแต่ ละช่วง สัญชาตญาณแห่งความเป็นบุรุษอาชาไนย ก็เกิดขึ้นในใจ ทำให้ลืมความเหน็ดเหนื่อย ลืมความ กังวลต่อสังขาร เดินไปกับหมู่คณะอย่างองอาจสง่า งาม เสมือนม้าอาชาไนยที่ไม่สนใจต่อความบาดเจ็บ หรือหิวกระหาย เมื่อมีเสียงกลองศึกดังขึ้น ย่อมวิ่ง โลดแล่นเข้าสู่สนามรบอย่างองอาจห้าวหาญ