การเดินธุดงค์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 42/128

CO ต. การเดินธุดงค์แต่ละวัน แต่ละสถานที่ สำหรับผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา พอเห็นพระเดินธุดงค์ผ่านมาก็ยกมือไหว้ หรือเข้ามาร่วมโปรยกลีบกุหลาบ และถ้าบ้าน อยู่ในละแวกจุดที่พัก ก็จะนำอาหารมาถวายพระธุดงค์วันรุ่งขึ้น ก็เป็นบุญลาภอันประเสริฐ ติดตัวไป ทำให้ปิดประตูอบายได้ แต่ผู้ที่ไม่เข้าใจอาจวิจารณ์ไปต่าง ๆ นานา เป็น วจีกรรมติดตัวไปอีกยาวนาน สังสารวัฏย่อมยาวไกล สำหรับคนพาลที่ไม่รู้แจ้งในพระสัทธรรม หลังจากที่เดินสู่จุดหมายได้สำเร็จ มีความปลื้มใจมาก แต่ชีวิตในสังสารวัฏยังต้อง เดินทางอีกยาวไกล จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม ซึ่งยาวไกลกว่ามากมายนัก ๔. ได้เป็นผู้หนึ่งในการสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ตั้งแต่เรื่ เต่เรื่องการซือที่ดิน การก่อสร้าง การดูแลรักษา จนกระทั่งได้มาเดินธุดงค์บนเส้นทางจริงด้วยตัวเอง เพื่อ บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร เพื่อผู้ที่มาในภายหลังจะได้ทราบ ว่าหลวงปู่เป็นใคร มีความสำคัญต่อมวลมนุษยชาติอย่างไร ถึงต้องหล่อท่านด้วยทองคำ เมื่อเราได้ตรึกระลึกถึงท่านเป็นอารมณ์ จนเข้าถึงพระภายใน ก็จะปิดประตูอบายได้ เรา จะเดินตามรอยเท้าของพระเดชพระคุณหลวงปู่ทุกย่างก้าว จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม ๖. หนทางที่มองเห็นว่าโรยด้วยกลีบกุหลาบอันสวยงามอยู่ข้างหน้า อาจมีอุปสรรคบ้าง เปรียบเหมือนชีวิตของมนุษย์นี้ แม้ว่าจะเกิดเป็นพระราชา มหาเศรษฐี คหบดี มีชีวิตที่ อุดมสมบูรณ์ สะดวกสบายทุกประการ ชีวิตเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ก็มีระเบิด เวลารออยู่ข้างหน้า คือวิบากกรรมที่ตัวเราเองได้ทำไว้ในอดีตหรือปัจจุบัน จะระเบิดขึ้น มาเมื่อไรก็ไม่รู้ มาตัดรอนชีวิตและทรัพย์สินของเราเอง ของคนที่เรารัก คนรอบข้าง ไม่มี ยกเว้น ทำให้เกิดความทุกข์ โศก คร่ำครวญ เดือดร้อนใจกันทุกคน (มารบังคับบัญชา