การมองทุกข์และกิเลสในพระธรรมเทศนา : หน้า 80/128

៧៨ พระธรรมเทศนา มองทุกข์ 9 ให้เห็นชีวิต ตอนที่ ๖ พระธรรมเทศนา “สรีรัฏฐธัมมสูตร-ธรรมประจำสรีระ Bed ข้อที่ ๑๐ ธรรมเป็นเครื่องปรุงแต่งภพเป็นเหตุให้เกิดในภพใหม่ เมื่อเราศึกษาพิจารณาสรีรัฏฐธัมมสูตรมาถึงข้อสุดท้ายนี้ก็จะพบว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมองทุกข์ประจำชีวิตของสรรพสัตว์ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง อย่างที่ไม่เคยมีศาสดาองค์ใด ในโลกปัจจุบันก้าวมาถึงที่จุดนี้เลย 2 สำหรับทุกข์ประจำสรีระตั้งแต่ข้อที่ ๑-๙ ที่เราศึกษาพิจารณากันมาก่อนหน้านี้นั้น เราได้ทราบแล้วว่า มีสาเหตุมาจาก “ธาตุ ๔ ในตัวไม่บริสุทธิ์” ทำให้ทุกนาทีมีอัตราการ ตายของเซลล์เฉลี่ยนาทีละ ๓๐๐ ล้านเซลล์ แต่สาเหตุที่ทำให้ธาตุ ๔ ในตัวไม่บริสุทธิ์นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเฉลยไว้ในข้อสุดท้ายนี้เอง ว่าเกิดจาก “ใจไม่บริสุทธิ์” และ ตัวการที่ทำให้ใจไม่บริสุทธิ์ ก็คือ “กิเลส” ที่หมักดอง ห่อหุ้ม บีบคั้น บังคับใจมนุษย์นั่นเอง คำว่า กิเลส หมายถึง เครื่องปรุงแต่งภพเป็นเหตุให้เกิดในภพใหม่ ทำให้มนุษย์ต้อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารไม่รู้จบรู้สิ้น กิเลสเป็นธาตุสกปรกที่บีบคั้นใจของเราให้ทุรนทุราย ต่าง ๆ นานา โดยแบ่งเป็น ๓ ตระกูลใหญ่ ได้แก่ เป็นต้น ๓ สามารถคิดเรื่องเลวร้ายได้ ๑. โลภะ คือ ความคิดโลภอยากได้สมบัติของผู้อื่นในทางที่ไม่ชอบ ๒. โทสะ คือ ความคิดโกรธล้างผลาญทำลายผู้อื่นให้พินาศย่อยยับ ๓. โมหะ คือ ความคิดหลงผิด คิดแต่เรื่องโง่ ๆ อยู่เป็นประจำ เช่น คิดอิจฉาตาร้อน เมื่อกิเลสบีบคั้นใจให้โลภ โกรธ หลง ก็จะทำให้ใจของเราสกปรกด้วยความคิดผิด ๆ เมื่อมีความคิดผิด ๆ ก็พูดผิด ๆ ทำผิด ๆ ตามมา แล้วก็กลายเป็นบาปกรรมติดตัว outrym