ประสบการณ์การบวชพระและการเดินธุดงค์ของพระนวกะ วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2555 หน้า 65
หน้าที่ 65 / 128

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าถึงประสบการณ์ของพระเปน เปมสีโล ที่ได้บวชในโครงการบวชพระและการเดินธุดงค์ การเดินธุดงค์ทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเบาสบายและมีความสุขมาก เขาได้ทำสมาธิกับหลวงพ่อที่ช่วยให้เขาเห็นองค์พระที่สว่างชัดเจน และเข้าใจความสุขที่ยั่งยืน นอกจากนี้ยังสื่อถึงความรักและการสนับสนุนจากครอบครัวที่มาโปรยกลีบกุหลาบขณะเดินธุดงค์ ซึ่งทำให้เขาเกิดความปลื้มปีติอย่างมากในช่วงเวลานี้ โดยอาตมายังมีความสามารถในการพูดภาษาได้หลายภาษา ทำให้เขาสามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้ดี

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์บวชพระ
-การเดินธุดงค์ธรรมชัย
-การนั่งสมาธิและความสุข
-ความสัมพันธ์กับครอบครัว
-การพัฒนาตนเองและภาษาที่พูดได้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บุญที่วัดได้เห็นโครงการบวชพระของหลวงพ่อรุ่นแล้ว รุ่นเล่า มันเหมือนกับว่าภาพเหล่านั้นค่อย ๆ ฝังเข้า ไปในจิตใจ ทำให้รู้สึกอยากบวชมาตลอด และพอ เรียนจบ ก็มีงานมารองรับในทันที แต่ในที่สุดอาตมา ก็เลือกที่จะบวชในโครงการเข้าพรรษาก่อน และ เตรียมตัวบวชด้วยการงดดื่มเหล้า ๑ เดือน ก่อนบวช “ตอนอยู่ในโครงการเข้าพรรษา อาตมานั่ง สมาธิได้แบบนิ่ง ๆ นาน ๆ แต่ก็ยังไม่มีประสบการณ์ อะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งได้อบรมเป็นพระนวกะ ได้มา นั่งสมาธิกับหลวงพ่อที่ห้องแก้วสารพัดนึก ความ มหัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้น หลวงพ่อสอนให้ปรับร่างกาย ให้สบายก่อนแล้วค่อยปรับใจ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องอยาก เห็นอะไร ใจของอาตมาก็นิ่งไปเลย แล้วก็เห็นองค์พระ ลอยสว่างขึ้นมาจากศูนย์กลางกายองค์ใหญ่ประมาณ เท่ากับพระประธานบนหิ้งพระ ความรู้สึกในตอนนั้น เหมือนอาตมากำลังมองจากเศียรของท่านลงไป และมีความรู้สึกเหมือนเรานั่งอยู่คนเดียวบนโลก รู้สึกปลื้มและมีความสุขมาก ทำให้อาตมาเข้าใจ เลยว่า ความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างนี้นี่เอง ความสุข แบบนี้แหละที่ยั่งยืน ไม่มีใครแย่งและขโมยไปจาก เราได้ ทุก ๆ ครั้งที่หลวงพ่อเมตตามานำนั่งสมาธิ องค์พระของอาตมาจะสว่างมากเท่ากับพระอาทิตย์ ตอนเที่ยงวัน แล้วบางครั้งองค์พระก็ขยายใหญ่และ ใสมากจนมองทะลุได้เลย “วันที่อาตมาได้เดินธุดงค์เป็นปฐมเริ่มที่มหา รัตนวิหารคดเป็นวันที่พิเศษมาก วันนั้นอาตมาเดิน เป็นกลุ่มสุดท้าย ตอนแรกคิดว่า กว่าเราจะได้เดิน ญาติโยมคงกลับไปหมด เหลือไว้แต่กลีบกุหลาบ แน่ ๆ เลย แต่ผิดคาด เพราะโยมทั้งหลายยังอยู่ อย่างหนาแน่นตลอดทาง แล้ววันนั้นโยมพ่อโยมแม่ ของอาตมาก็มาโปรยกลีบกุหลาบด้วย ยอมรับเลยว่า ในขณะนั้นอาตมาปลื้มจนเกือบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ และก็น่าอัศจรรย์ที่ว่า พอปลื้มใจมาก ๆ องค์พระ ที่อยู่ภายในตัวของเราก็ยิ่งชัดแจ่ม สว่างมากเหมือน พระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน อาตมาก็เอาใจไปมองที่ องค์พระตลอดทุกย่างก้าว” พระเปน เปมสีโล อายุ ๒๒ ปี พระนวกะพรรษา ๑ วัดพระธรรมกาย “อาตมาเป็นชาวปวาเก่อญอ เกิดและโตที่ บ้านแม่สลิดหลวง อ.ท่าสองยาง จ.ตาก อาตมา สามารถพูดได้ถึง ๔ ภาษา คือ ภาษาอังกฤษ ภาษาพม่า ภาษากะเหรี่ยง และภาษาไทย แม้ยัง ไม่เก่งขั้นเทพ แต่ก็ใช้งานได้ ก่อนที่อาตมาจะมา “ตอนที่เดินธุดงค์ธรรมชัย อาตมารู้สึกเหมือนตัวเอง เดินแบบไร้น้ำหนัก คือ เหมือนตัวจะลอยได้เลย ปลื้มมาก ยิ้มแบบหุบไม่ลงตั้งแต่ก้าวแรก ไปจนถึงก้าวสุดท้าย"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More