พระคุณแม่ โดย พระภาวนาวิริยคุณ : หน้า 12/30

พระคุณแม่ โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทตตชีโว ) แม่ตกนรกเพราะลูก มีเรื่องอยากจะบอกพวกเราให้รู้ไว้ เมื่อนั่งสมาธิจนชำนาญแล้วจะพบ พ่อแม่โดยเฉพาะ แม่ที่ตกนรก ส่วนใหญ่ตกนรกเพราะลูก ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น ดูง่าย ๆ เวลายุ่งมากัดลูก แม่ทำอย่างไร ร้อยทั้งร้อยแม่ตลแหลก ไม่เคยฆ่า งวดนี้แม่ฆ่าได้ ขอให้รู้เถอะว่ามันจะทำร้ายลูก ยุงกัดลูก ลูกเจ็บจี๊ดเดียว บางทีลูกหลับเฉยไม่รู้สึกตัวเสีย ด้วยซ้ำแต่แม่เห็นยุงกัดลูก แม่เจ็บแทนหนักยิ่งกว่าถูกหอกเสียบเสียอีก แม่จึงฆ่าได้หมด แม่กล้าขนาดเห็น ช้างเท่าหมูทีเดียว อย่าว่าแต่แม่คนเลย แม่ไก่แจ้ที่วัดตัวหนึ่ง ปกติกลัวเหยี่ยวอย่างกับอะไรดี วันหนึ่ง เหยี่ยวมาโฉบลูกของมันไป ด้วยสัญชาตญาณรักลูก มันบินตามตีเหยี่ยวจนต้องปล่อยลูกไก่ คงไม่ใช่เพราะ เหยี่ยวกลัวไก่แจ้หรอก มันคงตกใจคิดไม่ถึงว่า จะมีแม่ไก่บ้าดีเดือดแบบนี้มากกว่า แม่ฆ่าเขาแล้วด้วยเจตนาครบครันอย่างนี้จะไปไหนรอด เวรปาณาติบาต ตกนรกทั้งนั้น แม่บางคนยากจนหิวเท่าไรทนได้ แต่เห็นลูกหิวทนไม่ได้ เที่ยวไปขโมยข้าวปลาอาหารของเขามาให้ลูก กิน ลูกอยากได้ของเล่น ไม่มีเงินซื้อให้หันไปหันมาก็ขโมยของเขาอีก ขโมยก็อทินนาทาน ตกนรกบางคนไม่ ขโมย แต่โกหกปลิ้นปล้อนหลอกลวงเขามาให้ลูก มุสาก็ไม่พ้นนรก วันหนึ่ง ๆ แม่วนเวียนอยู่ขอบปากนรก เพื่อลูกทั้งนั้น รักลูกมากแทบจะเอาใส่พานเป็นไว้เหนือหัวทีเดียว เพราะฉะนั้นแม้เห็นนรกมาขวางหน้าแม่ก็ ไม่พรั่นพรึง ขอให้ลูกแม่เป็นสุขเถิด แม่ยอมทุกอย่าง แล้วแม่เหล่านั้นก็เข้าคิวตกนรกกันเป็นแถว ๆ พวกลูก ๆ ทั้งหลายรู้ไว้ด้วย ยิ่งดื้อ ยิ่งอ้อน เอาแต่ใจตัวกระเง้ากระงอดกับพ่อแม่มากแค่ไหน ก็ยิ่ง หานรกมาให้ท่านมากขุมขึ้นเท่านั้น บางคนอ้อน แม่ อยากกินกุ้ง แม่ก็ไปแกะกุ้ง แม่ อยากกินกบ แม่ก็ไปทุบกบ ไม่ทุบเองไปให้ แม่ค้าเขาทุบ ก็บาปพอกันนั่นแหละ บางคน แม่ อยากกินหอยแครงลวก หอยแครงกิโลหนึ่งหลายตัว แม่ ก็อยู่ในนรกนานหน่อย ทุกวันนี้พ่อแม่จำนวนมาก รักลูกจนขาดปัญญา ไปคอรัปชั่น ไปโกงเขา ฉกชิงวิ่งราวอุตลุด ต้องติด คุกติดตะราง ตกนรกในเมืองมนุษย์เสียทันตาเห็น อาตมาเล่าให้ฟังนี่ยังไม่ชัด ต้องไปเห็นเอง นั่งสมาธิเข้า ไปให้มาก ๆ ให้เห็นพระธรรมกายองค์โต ๆ องค์ใส ๆ องค์สว่าง ๆ แล้วจะเห็นเองว่า ตายจริงเรานี่หานรกมา ให้แม่ไม่รู้เท่าไหร่ เห็นพวกแม่ ๆ ในนรกแล้วยังไม่ซึ้ง ต้องรอให้เป็นแม่เสียเอง คราวนี้ละ นึกออกเป็น ฉาก ๆ แน่ แม่คือครูคนแรกของลูก พระคุณของแม่ เริ่มตั้งแต่ให้ต้นแบบของความเป็นคนแก่เรา ให้ความทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเรา มาตั้งแต่อยู่ในครรภ์ เมื่อคลอดออกมาแล้วยังให้การเลี้ยงดูอย่างดีรวมทั้งให้การศึกษาแก่เราด้วย งานให้การศึกษาแก่ลูกนั้น หลาย ๆ คนอาจจะมองว่าเริ่มต้นตั้งแต่สอนให้อ่าน ให้เขียน ก. อะกะ ก. อากา ก.ไก่ ข.ไข่ ความจริงไม่ใช่ นักปราชญ์ทุกยุคทุกสมัย ให้การสังเกตแล้วพบความจริงอย่างหนึ่ง หลวง พ่อขอฝากคุณแม่ ที่กำลังเลี้ยงลูกเล็กอยู่ด้วยนะ ท่านลงมติเป็นเอกฉันท์เลยว่า แม่คือครูคนแรกของลูก ทำไม ท่านจึงเห็นพ้องต้องกันอย่างนั้น ท่านบอกว่า ทันทีที่ลูกคลอดออกมาหลังแตะพื้น แม่ต้องทำหน้าที่ครูสอน 12