การอบรมคุณธรรมแห่งอุปลิกแก้ว : หน้า 6/89

ปาก พี่ไว้ให้เป็น กันเหมือนเทพดีดา ที่มีคนบอกท้องฟ้ ด้วยคำไม่เป็นโปรดชนะแกะ หรือให้ร่างใครๆ ให้ยินประจงดู อาลัยหวัง ปะดิ์ติคำนี้ที่พระพรสมะงามลงมอ ยในอันพูด คือพูดแต่งดีๆ น่ามงามความขี้ดี เป็นสุข แล้วแม้กำลังใจ อาจหาญรำรง อยากสร้างบารมี สร้างคุณความดีให้ยิ่ง ขึ้นไป พู พี่ให้ธรรมอย่างเดียว สิ่งที่เป็นธรรมพิทักษ์รองให้จะอย่าให้เข้าไปดี เสียงใครพูดพลูหนูเรามาให้เป็นสิ่งที่เท่านั้น สิ่งที่เข้าได้ด้วยนุ่มนวล ฟังแล้วนิยาม เย็นใจ จงมก พี่ให้ให้เป็น เมื่อผ่านไปทางห้องน้ำ หรือทางนั่งเก็บเพชรพลอย ได้กี่ลักษณะก็ขึ้น น เพราะเราเป็นมนุษย์ที่มีความสามารถต่างๆ ของสามารถปรับแต่งกลิ่นต่างๆ ได้ แล้วแต่จะค่ะ ถ้าคิดแต่งสิ่ง ที่สิ่งนั้นก็จะติดตามไปด้วย ฉันท์ พึ่งปรับสิ่งของเราให้เข้ากับอาหาร ให้ลักษณะเราเป็นโอวาสจากสวรรค์ สิ่งที่เข้ามาในบากให้อร่อยทุกอย่าง ถ้าปล่ออาหารที่ได้ตามความบริสุทธิ์ และอาจได้กำลังที่ได้จากอาหารนี้ไปประพฤติปฏิบัติธรรมซึ่งๆ นี้ กาย พี่ใช้ร่างกายให้มัน เป็นพูหนึงสิ่งที่เราจะใช้กำลังแรงขายช่วยเหลือได้ ก็ทำด้วยความดีดี ที่ที่นั้น น มอบโปรากเติมไปด้วยฝุ่น ก็พึงทำความสะอาด และทำความรู้สึกที่เกิดขึ้นให้เข้าเรากล้ำใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์ต่อพระศาสนา ทั้ง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ รวมกันเป็นก้อนกายนี้ “อุปลากแก้ว” พึ่งใช้ให้ดี พึ่งสวงรวณ และแรักษาไว้ เพราะเราเวลาสั้นๆ ในช่วงการอบรมที่จะฝึกฝนอบรมคุณธรรมให้เกิดขึ้นแก่ตนเอง และที่สำคัญเราเป็น “อุปลิกแก้วหน่อยอ่อนๆ รุ่นแรกของโลก” เป็นรุ่นสำคัญที่สุด ถ้าเราได้ดีและสำเร็จก็ จะได้เป็นต้นแบบ ต้นบุญให้กับรุ่นต่อไป ท้ายที่สุด ความสมบูรณ์แห่งอุปลิกแก้ว จะสิ้นสุดที่การ สรรเสริญคุณของอุปลิกแก้วให้ญื่นผู้อื่นรู้เห็นได้แล้ว ทั้งการทาน การรักษา รักษา สมาธิ วิญญาณ การฝึกอบรมและคุณธรรมความดีงามที่ได้รับ ให้ทุกคนได้ หนี ให้ธรรม จใจ ของของเราได้อ่อน งบอ่อนในพระรัตนตรัยได้ดีอยู่ นี่คือบุญอันซึ่งของที่เราจะได้รับ แม้ว่าจะสิ้นสุดการอบรมไปแล้ว ถ้าทำได้เช่นนี้ เราจะเป็นอุปลิกแก้วหน่อยอ่อนที่สมบูรณ์ และงดงาม พร้อมทั้งกาย วาจา ใจ ถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา สมณที่เป็น “อุปลิกรณ์ตนา” หนึ่งในบุคคลบริษัท ๔ ผู้ยิ่งไกล และ มั่นคงในพระรัตนตรัยตลอดไป