การเข้าใจโลกและการละโลกา คู่มืออุบาสิกาแก้ว หน้า 52
หน้าที่ 52 / 89

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงโลกา ซึ่งหมายถึงการถูกครอบงำด้วยความฟุ้งเฟ้อและความเห็นแก่ได้ ที่ทำให้มนุษย์ขาดปัญญาในการพิจารณาสิ่งที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีการเสนอแนวทางในการละโลกาโดยการใช้จิตใจที่ดี การใช้ปัญญาในการพิจารณาผลเสียและการนำพุทธธรรมมาใช้เพื่อกล้าที่จะบริจาคให้ผู้อื่น โลกสสะถูกกล่าวถึงในด้านจิตใจที่ร้อนรนและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมที่เกิดขึ้นได้ง่าย โดยบทความนี้มุ่งหวังที่จะเตือนใจเกี่ยวกับแนวการคิดและวิธีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องเพื่อนำไปสู่การพัฒนาจิตใจในทางที่ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

-โลกา
-การละโลกา
-พุทธธรรม
-ปัญญา
-การบริจาคทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โลกา - มีเหตุใกล้ชิดทำให้ใจให้ความชอบในธรรมฝ่ายดำที่ทำให้เกิดเป็นเชื่ออยู่แล้วเช่น ความฟุ้งเฟ้อ ความเอาเปรียบ ความเห็นแก่ได้ etc ฯ โลกา - จึงเปรียบเสมือนชะลอมใส่นังรู้จักเต้ม มักก่อให้เกิดความร้าวรานคิดที่จะทำจริงต่าง ๆ เพื่อให้ได้ดังนั้น ๆ มาครอบครอง ที่ไม่สมควรคิดพูด จึงว่า คิดที่อบิฐังเหลือก็ทำ การละโลกา ๑. ด้วยใจใช้ดีแม้ยังไว้อย่าก่อน อย่าอำนาจแก่ความอยากนั้น ๆ ๒. ด้วยใช้ปัญญาพิจารณา ผลเสีอให้เกิดก็ริ โดดปะ ๓. ด้วยการนำพุทธธรรมในทางตรงข้ามกับโลกา คือ การบริจาคทานเป็นบุตร โลกสสะอะไร โลกสสะ - เป็นโลกสสะประเภทที่บังเอิญใจให้ร้อน หลงหงิด ชิดเดือด ชิงชังได้งายผิดปกติ เป็นผลให้ต้องอยากทำล้างผลาญผู้อื่น สิ่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More